Δημοκρατία χωρίς αξιοκρατία δεν υφίσταται. Και αξιοκρατία χωρίς Δημοκρατία δεν γίνεται. Κλασικά πράγματα. Πασίγνωστα ακόμα και στα μωρά. Μεθερμηνευόμενο αυτό πάει να πει ότι αφού εν Ελλάδι αξιοκρατία είναι όνειρο απατηλό το ίδιο και με την αληθινή Δημοκρατία. Πέτσινο όνειρο κι αυτό. Το εξηγώ.

Γιατί πως είναι ποτέ δυνατόν ο Χ ρεμπεσκές του Δημοσίου, αντιπαραγωγικός, αραχτός και ενίοτε διαπλεκόμενος, να αμείβεται με το ίδιο ποσό το οποίο λαμβάνει ο άριστος, ο προκομμένος, ο δημιουργικός, ο ευφάνταστος και άκρως παραγωγικός; Αυτή η ισοπεδωτική, κυβερνητική, μανία μοιάζει με φονικό όπλο που αλύπητα σκοτώνει κάθε ίχνος αληθινής Δημοκρατίας. Αυτή η ισοπεδωτική διαδικασία είναι που αποθαρρύνει τους καλούς και βολεύει τους άχρηστους και ανίκανους. Αυτή η ισοπέδωση χειρότερη από το οριζόντιο κούρεμα μισθών.

Να το πω πιο απλά. Ο άριστος εκπαιδευτικός που μεταδίδει την φλόγα της γνώσης στα παιδιά πρέπει να αμείβεται με διπλάσιο, να μην πω τριπλάσιο μεροκάματο από το σημερινό, το οριζόντιο και Αλβανικό. Ο λόγος είναι απλός: Επενδύοντας Σήμερα στην Γνώση και στα καλύτερα μυαλά της Νέας Γενιάς, Αύριο ως κοινωνία θα λάβουμε απ’ αυτά, τα διπλάσια σε χρήμα, αναγνώριση και κύρος. Συμφωνούμε σ’ αυτό; Και ακόμα με το κίνητρο ενός καλύτερου μισθού, ίσως στο τέλος και ως αποτέλεσμα να περιορίσουμε την Παραπαιδεία και τα φροντιστήρια που ξυρίζουν τα πορτοφόλια τα λαϊκά. Μ’ ένα σμπάρο δύο τρυγόνια.

Το ίδιο πάνω κάτω και στην Υγεία. Το ίδιο στους εισπρακτικούς μηχανισμούς. Το ίδιο στους Ενστολους και στην Αμυνα. Δουλεύεις; Φροντίζεις; Αγωνιάς; Δημιουργείς; Ε, τότε μπράβο. Αξίζεις. Δεν δουλεύεις; Φεύγεις. Τόσο απλά. Τόσο καθαρά.
Γιατί λοιπόν οι κυβερνήσεις δεν υιοθετούν αυτό το αξιόπιστο διαχρονικά, μοντέλο, αξιολόγησης; Μα επειδή κανένας δεν εμπιστεύεται κανέναν. Γιατί, σου λέει, ποιος είναι αυτός που θα κρίνει εμένα; Ετσι αρχίζει η καχυποψία. Μπας και τα κριτήρια είναι κομματικά; Μπας και οι κριτές είναι ακατάλληλοι και διαπλεκόμενοι; Μπας και λειτουργούν ως εντεταλμένοι μιας συνωμοσίας που στόχο έχει να «σκοτώσει» κάθε συνδικαλιστική κατάκτηση; Το αποτέλεσμα χειρότερο και από το χειρότερο οριζόντιο κούρεμα.

Ετσι αντί οι άριστοι να σπρώχνουν προς τα πάνω, όλοι μαζί σπρώχνουν την κοινωνία προς τα κάτω. Καταλάβατε; Η ακαταλληλότητα, η μετριότητα, η αδιαφορία, η ανικανότητα, η διαπλοκή και το αραλίκι σκάβουν τον τάφο αυτής της ευλογημένης ελληνικής γης!