ΤΟ ΒΗΜΑ/The New York Times

Λοιπόν, σχετικά με τον Μιτ Ρόμνι.

Οι Ρεπουμπλικανοί πραγματοποιούν αυτές τις μέρες συνέδριο για να του δώσουν το χρίσμα του υποψήψιου προέδρου! Σας το λέω αυτό, για την απίθανη περίπτωση που δεν το έχετε ακόμη προσέξει. Ισως αισθάνεστε σαν να έχετε ήδη γνωρίσει από κοντά τον Μιτ Ρόμνι και δεν χρειάζεστε περαιτέρω συστάσεις. Ισως πάλι αισθάνεστε σαν να τον έχετε ήδη γνωρίσει περισσότερο απ΄ όσο θα θέλατε. Αυτό όμως είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, γιατί η αποστολή ολόκληρου του κόμματος αυτή την εβδομάδα είναι να «χτίσει» μια εντελώς καινούρια, βελτιωμένη, πιο τρυφερή, πιο αξιαγάπητη εκδοχή του.

Αυτόν τον Ρόμνι τον έχτισαν από την αρχή!

Η φράση «εμείς το χτίσαμε αυτό» είναι μια από τις κεντρικές ιδέες εδώ, στο συνέδριο που γίνεται με χρήματα της κυβέρνησης, σε ένα συνεδριακό κέντρο που έχει χτιστεί με χρήματα της κυβέρνησης και σε μία πόλη που ανεγέρθηκε χάρη στις αντιπλημμυρικές αποζημιώσεις της κυβέρνησης. Ωστόσο, ούτε ένα δολάριο από τα χρήματα των φορολογουμένων δεν ξοδεύτηκε στην προσπάθεια να «χτιστεί» ο νέος Μιτ.

Ούτε ένα, αλήθεια. Μόνο ιδιωτικές επιχειρήσεις και πλούσιοι άνθρωποι έβαλαν λεφτά.

Προτού ακόμη ξεκινήσουν οι ομιλίες, προτού ο Τιμ Πολέντι συγκρίνει τον πρόεδρο με ένα τατουάζ ή ο κυβερνήτης του Οχάιο Τζον Κάσιτς, κατηγορήσει τον αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν ότι δεν παίζει καλό γκολφ, έγινε ξεκάθαρο πόσο δύσκολη ήταν η αποστολή της ανανέωσης του προφίλ του Ρόμνι. Αυτή δεν θα ήταν μια από εκείνες τις βιαστικές ανακαινίσεις σπιτιών που βλέπουμε στην τηλεόραση, όπου το ζευγάρι φεύγει για ένα σαββατοκύριακο και επιστρέφει για να βρει το σπίτι του με μια νέα μεγάλη μπροστινή όψη και μια ενιαία σαλονοτραπεζαρία.

Οι συγγενείς του Μιτ, που μίλησαν τις δύο πρώτες ημέρες του τριήμερου συνεδρίου, υποτίθεται ότι θα προετοίμαζαν τον κόσμο ώστε να αντιμετωπίσει τον προεδρικό υποψήφιο που προέκυψε το βράδυ της Πέμπτης σαν έναν τρυφερό μπαμπά ή έναν αγαπημένο αδελφό που είναι πάντα καλή συντροφιά, όταν νιώθεις άσχημα. Απέτυχαν παταγωδώς. Ηταν σαν να αποφάσισαν οι εργάτες, αντί να ανακαινίσουν το σπίτι που είχαν αναλάβει, να φτιάξουν τον κινητήρα ενός αυτοκινούμενου τροχόσπιτου, τρία τετράγωνα πιο κάτω.

Η προσπάθεια να χαρίσουν στον υποψήφιό τους ένα πιο θερμό και «αγαπησιάρικο» υπόβαθρο αποδείχτηκε υπερβολικά δύσκολη για κάποιους από τους ομιλητές, οι οποίοι αντ’ αυτού αποφάσισαν να περιγράψουν τις δικές τους ταπεινές ρίζες. Ο κυβερνήτης Κρις Κρίστι μίλησε για την μητέρα του. Ο Πολ Ράιαν αναφέρθηκε στον πατέρα του, την μητέρα του και την γιαγιά του. Ο Ρικ Σαντόρουμ είπε ξανά την ιστορία με τα χέρια του παππού του που ήταν ανθρακωρύχος. Ο Μάικ Χάκαμπι πρόσθεσε τα ονόματα των εγγονών του.

Ισως να μην μάθουμε ποτέ ποια είναι στ΄ αλήθεια η προσωπική ζωή του ρεπουμπλικανού προεδρικού υποψηφίου. Τουλάχιστον όμως μπαίνουμε στην τελική ευθεία της προεκλογικής εκστρατείας γνωρίζοντας όλο και περισσότερα πράγματα για τους συγγενείς των πρωτοκλασάτων Ρεπουμπλικανών.

Η καημένη η Αν Ρόμνι επωμίστηκε όλο το βάρος ενός συνεδρίου που ποθούσε όσο τίποτε άλλο ένα «ριμέικ» στο προφίλ του υποψηφίου. Όπως προέκυψε λοιπόν, και ο δικός της παππούς ήταν ανθρακωρύχος! Φαίνεται πως το μόνο πρόσωπο σε ολόκληρη την Ταμπά, αυτή την εβδομάδα, που δεν έχει έναν ανθρακωρύχο στο γενεαλογικό του δέντρο είναι ο ίδιος ο Μιτ!

«Απόψε θέλω να σας μιλήσω για την αγάπη», είπε η Αν. Το κρίσιμο σημείο της ομιλίας ήταν ότι η Αν αγαπάει τον Μιτ και ο Μιτ αγαπάει την Αμερική. Τι θα μπορούσε να είναι καλύτερο από αυτό; Στη συνέχεια, μια ώρα αργότερα, ο κυβερνήτης Κρίστι διακήρυξε ότι ο σεβασμός υπερνικά την αγάπη. Αν αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να αποφασίσουν ούτε καν ποια θέση καταλαμβάνει η αγάπη στη λίστα με τις υποχρεώσεις τους, είναι εύκολο να εκτιμήσει κανείς γιατί τους είναι τόσο δύσκολο να συνεργαστούν στο «χτίσιμο» έναν καινούριο προεδρικό υποψήφιο.

Αν και της είχε ανατεθεί να πλάσει μια εικόνα του Μιτ Ρόμνι που δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ, και υποπτευόμαστε πως μάλλον δεν υπάρχει, τα σχόλια της συζύγου ήταν άκρως φειδωλά σε λεπτομέρειες. Είχε βέβαια μια ιστορία να πει για την ταπεινή τους ζωή στην αρχή του γάμου τους, σε μια σύντομη περίοδο στο πανεπιστήμιο που ήταν αναγκασμένοι να καταναλώνουν «πολλά μακαρόνια με τόνο».

Η Αν διαβεβαίωσε τον κόσμο ότι ο σύζυγός της έχει περάσει «ατελείωτες ώρες βοηθώντας τους άλλους» και παρόλο που αυτό δεν ήταν αρκετά σαφές, εμείς έχουμε άλλες περιγραφές από τις αγαθοεργίες του, κυρίως προς άλλα μέλη της ενορίας του. Επίσης, η Αν είχε σκοπό να μας πείσει πόσο χιουμορίστας είναι ο Ρόμνι, αλλά κανένα από τα αστεία που μας είπε δεν ήταν πραγματικά αστείο.

Δεν είναι η πρώτη φορά που παρατηρώ μια τέτοια συλλογική προσπάθεια εξανθρωπισμού ενός «ρομποτικού» προεδρικού υποψήφιου: η πιο ανθρώπινη και συμπαθητική ιστορία που μπορώ να θυμηθώ, ήταν εκείνη με τις κόρες του Τζόν Κερι, που περιέγραφαν πώς ο μπαμπάς τους έσωσε το χάμστερ τους, ονόματι Λίκορις (γλυκόριζα), από «βέβαιο πνιγμό» πηδώντας από μία προβλήτα, ανασύροντας το ζώο και κάνοντάς του τεχνητή αναπνοή. Στην πραγματικότητα, ούτε εκείνη η ιστορία βγήκε σε καλό.

Θα πρέπει να αρκεστούν σε αυτά που έχουν. Ενα μόνο είναι σίγουρο: κανείς στην Τάμπα δεν ενδιαφέρεται να ακούσει ιστορίες για το πώς τα πηγαίνει ο Μιτ Ρόμνι με τα κατοικίδια.