Μεγάλη ελληνική γιορτή αύριο: της Παναγίας. Τη χάρη Της ασφαλώς και θα τη χρειαστεί μαζί του σε δέκα μέρες ο Αντώνης Σαμαράς, όταν θα πραγματοποιήσει το μακράν δυσκολότερο ταξίδι Ελληνα πρωθυπουργού των τελευταίων σαράντα ετών και θα βρεθεί στο Βερολίνο για να συναντήσει την καγκελάριο της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ.
Εκεί ο πρωθυπουργός θα συναντήσει ένα απερίγραπτα βαρύ και τεταμένο κλίμα. Θα βρεθεί μπροστά σε μια γερμανική ηγεσία απολύτως άκαμπτη τόσο από τις ίδιες τις πεποιθήσεις της για την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη, όσο και από την ένταση που προκαλεί σήμερα στο Βερολίνο το άκουσμα και μόνο της λέξης Ελλάδα την οποία οι Γερμανοί θέλουν περισσότερο από ποτέ να δαιμονοποιούν για όλα, αδιάφοροι πάντα για τις τεράστιες δικές τους ευθύνες. Θα μιλήσει σε… αυτιά ερμητικά κλειστά, που ούτε θα θέλουν αλλά ούτε και θα μπορούν ν’ ακούσουν.
Το κλίμα στη γερμανική πρωτεύουσα είναι σήμερα τόσο κακό για την Αθήνα, που, σε όποιον το γνωρίζει δεν μπορεί παρά να προκαλεί απορία η, ασφαλώς ηρωική, απόφαση του πρωθυπουργού να πάει στο Βερολίνο. Και καλός ο ηρωισμός, όμως, τι θα «βγάλει»; Τι πραγματικά προσδοκά η κυβέρνηση από αυτό το ταξίδι;
Αν στο παρασκήνιο μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας δεν υπάρχει κάτι που ουδείς γνωρίζει και το οποίο πρόκειται να «βγει απ’ το μανίκι» την ώρα της επίσκεψης, αν δηλαδή το έδαφος είναι αντίστοιχο με αυτό που φαίνεται και προσδιορίζεται από την τρέχουσα πολιτική πραγματικότητα για την Ελλάδα στη Γερμανία, ο πρωθυπουργός στην καλύτερη περίπτωση το μόνο που θα λάβει στο Βερολίνο είναι η… επιβεβαίωση ότι το πρόγραμμα πρέπει να εφαρμοστεί κατά γράμμα και ότι η γερμανική κυβέρνηση έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί μόνη της να «μετακινήσει» τίποτα αφού όλα αυτά είναι θέματα ευρωπαϊκών αποφάσεων. Αυτό είναι το «ελαφρύτερο» σενάριο. Το «βαρύτερο» είναι να εμφανιστεί επίσημα από γερμανικής πλευράς ο τόνος που έχει πλέον η συζήτηση περί της Ελλάδας στις εσωτερικές συζητήσεις για τη χώρα μας στο Βερολίνο. Υπάρχει βέβαια πάντα και το, έστω θεωρητικό, ενδεχόμενο ο πρωθυπουργός να χρησιμοποιήσει για πρώτη φορά εκ μέρους της Ελλάδας μια πιο σκληρή γλώσσα από εκείνη που έχουμε συνηθίσει τους Γερμανούς να ακούν. Κάτι τέτοιο θα ήταν πλέον μια πολύ μεγάλων διαστάσεων – ευχάριστη – έκπληξη.
Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση πρέπει να είναι προετοιμασμένη για τα χειρότερα και πάντως να μην τρέφει προσδοκίες που πιθανότατα, θα αποδειχθούν μάταιες. Και ασφαλώς πρέπει να γνωρίζει με βεβαιότητα ότι η παρουσίαση των τρομακτικών προσπαθειών που όντως καταβάλει, όπως και του άλυτου εξαιρετικά επείγοντος προβλήματος που έχει μπροστά της, δεν πρόκειται να συγκινήσουν απολύτως κανένα στη γερμανική πρωτεύουσα.
Αν η ελληνική πλευρά σκοπεύει να στηρίξει σε τέτοια επιχειρήματα την επίσκεψη, πολύ καλύτερα θα ήταν να το είχε σκεφτεί δύο και τρεις φορές πριν κλείσει το ραντεβού στην καγκελαρία. Γιατί, σε αυτή την περίπτωση, ο μόνος που μπορεί να βοηθήσει είναι πράγματι η Μεγαλόχαρη που, αύριο, όλη η Ελλάδα τη γιορτάζει…
