Είναι απορίας άξιον και αυτό διερωτώνται και οι τηλεθεατές των Ολυμπιακών Αγώνων εν Ελλάδι: πώς καταφέρνεις να χάσεις τη μετάδοση ενός μεταλλίου όταν γνωρίζεις εκ των προτέρων την ώρα μετάδοσης του μικρού τελικού και ότι ο συγκεκριμένος αθλητής είχε πολλές πιθανότητες για την κατάκτησή του; Ειδικά όταν έχεις τόσες τεχνολογικές ευκολίες (παράλληλη κάλυψη με «παραθυράκια») και φυσικά τρία κανάλια κάλυψης του μεγαλύτερου αθλητικού γεγονότος στον πλανήτη; Η αλήθεια είναι ότι δεν έγινε επίτηδες, όπως επίτηδες δεν γίνονται και τα κωμικοτραγικά που συμβαίνουν αυτές τις μέρες στο Λονδίνο και συγκεκριμένα στις τηλεοπτικές μεταδόσεις της ελληνικής αποστολής από την ΕΡΤ.
Από πού να ξεκινήσει κανείς; Στις μεταδόσεις του Νίκου Τσώνη, στον στίβο, περιμένουν όλοι να δουν πόσες φορές θα επαναλάβει «ένα φοβερό ρεκόρ στο Πεκίνο… ε, συγγνώμη στο Λονδίνο» δείχνοντας ότι όπου γης και… ρεκόρ! H Abeba Aregawi στα χείλη του έγινε «Α ρε γκαβή», στα 100 μ. ανδρών περιέγραφε την κούρσα του Γκέι ενώ ο Μπολτ ίπτατο στο τέρμα. Στα τελευταία πέντε μέτρα ανέφερε και τον (χρυσό πια) Μπολτ, πρωταγωνιστή της κούρσας! Ας μη θυμηθούμε ότι τον αθλητή Τάισον Γκέι δεν έχει καταφέρει να τον πει με την πρώτη με το όνομά του και τον λέει πάντα Κλέι. Οταν μετέδιδε κωπηλασία, ως και λίγο πριν από τον τερματισμό και το χρυσό των Γερμανών, περιέγραφε την προσπάθεια της δεύτερης και της τρίτης ομάδας! Αυτά όμως είναι λάθη που γίνονται σε πολύωρες μεταδόσεις τόσο απαιτητικών διοργανώσεων.
Κάτι που σίγουρα όμως δεν είναι λάθος, είναι η επιμονή του διευθυντή αθλητικών προγραμμάτων Δημήτρη Χατζηγεωργίου να μεταδίδει συνεντεύξεις των αθλητών από τη μεικτή ζώνη (ή αλλιώς ο «Μr Sο» όπως συνηθίζει να ξεκινά κάθε συνέντευξη). Σαφώς με πολλά χρόνια εμπειρίας στη συγκεκριμένη θέση, γνωρίζει απ’ έξω κι ανακατωτά τους αθλητές, όμως δεν αποφεύγει να δίνει πάντα σόου, θεωρώντας ότι εκείνος είναι ο σταρ της μετάδοσης, να ερμηνεύει τις συνεντεύξεις που παίρνει από τους αθλητές προσθέτοντας και δικά του στοιχεία και βέβαια ξεχνώντας ότι κύρια δουλειά του διευθυντή είναι να έχει τη γενική εποπτεία της δημοσιογραφικής αποστολής. Αξίζει να θυμίσουμε τη δήλωσή του πριν από τους Ολυμπιακούς: «Δεν θα χάσουμε τον αγώνα κανενός έλληνα αθλητή». Τον έχασαν…
Οι υπόλοιποι που μεταδίδουν στίβο (Κωνσταντινίδης, Τσίλκος, Μανουηλίδης) είναι σε πολύ καλό επίπεδο, όπως και ο Μπότσας του υγρού στίβου. Ομως στα αγωνίσματα τα όχι και τόσο διαδεδομένα στην Ελλάδα (ιστιοπλοΐα, ξιφασκία και κανόε καγιάκ) ο τηλεθεατής καταλαβαίνει ότι ο δημοσιογράφος που έχει επιλεγεί δεν το «έχει». Γιατί δεν είναι μόνο να ξέρεις τους κανόνες και τα ονόματα των αθλητών, πρέπει να έχεις ασχοληθεί και με το άθλημα…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
