Το μέγεθος της (εθνικής) επιτυχίας

Ηταν πετυχημένη ή όχι η παρουσία της Εθνικής Ελλάδας στην τελική φάση του Euro 2012; Οι απόψεις των ποδοσφαιρόφιλων διίστανται παραπέμποντας στο πώς βλέπει κανείς το ποτήρι: μισοάδειο ή μισογεμάτο; Για όσους έχουν μείνει κολλημένοι στο «έπος της Πορτογαλίας» από την ομάδα του κόουτς Οτο Ρεχάγκελ και βαυκαλίζονται με τα «Ελλαδάρα – ομαδάρα», θεωρώντας ότι μπορεί κάθε μέρα να είναι (ποδοσφαιρική) Λαμπρή, προφανώς η συμμετοχή της Εθνικής του κόουτς Φερνάντο Σάντος στους «8» του Euro 2012 δεν αποτελεί μείζονα επιτυχία. Απεναντίας, για εκείνους που έχουν επίγνωση ότι η επίτευξη ενός άθλου-έκπληξης σαν εκείνον του Euro 2004 συμβαίνει κάθε χίλια χρόνια το ποτήρι φαίνεται πιο πολύ μισογεμάτο.

Μια άλλη οπτική ανάγνωσης της πορείας της Εθνικής στη (συν)διοργάνωση Πολωνίας – Ουκρανίας γίνεται συγκριτικά με το πού έφτασαν άλλες ομάδες και δη χωρών κατά τεκμήριο ποδοσφαιρικά πολύ πιο ισχυρών. Οταν, λοιπόν, σύμφωνα με αυτή την αναγωγή, η Ελλάδα έφτασε πιο μακριά (πρόκριση στις «8») από Ολλανδία και Ρωσία – μάλιστα αποκλείοντας τη δεύτερη – και στο ίδιο σημείο με δυνάμεις του βεληνεκούς Γαλλίας και Αγγλίας, τότε δεν μπορεί παρά να θεωρείται ότι πήγε πολύ καλά, άντε, έστω αρκετά καλά και σίγουρα πάντως όχι άσχημα.

Αλλη συγκριτική αναφορά για την τωρινή (θετική) πορεία της Εθνικής (πρόκριση στα προημιτελικά με νίκη 1-0 επί της Ρωσίας, ισοπαλία 1-1 με την Πολωνία και ήττα 1-2 από την Τσεχία) γίνεται σε αντίθεση με εκείνο το προ τετραετίας Βατερλό στο Euro 2008, όπου η τότε ομάδα του χερ Οτο σε τρία ματς στον όμιλο υπέστη ισάριθμες ήττες (2-0 από τη Σουηδία, 1-0 από τη Ρωσία και 2-1 από την Ισπανία) και παρέδωσε αμαχητί το στέμμα της πρωταθλήτριας του 2004. Επίσης, όσοι βλέπουν θετική την ελληνική παρουσία στο Euro 2012 συνυπολογίζουν το γεγονός ότι τώρα η Εθνική πέτυχε γκολ σε όλα τα ματς (από ένα και στα τρία της φάσης των ομίλων και δύο εναντίον της κραταιάς Γερμανίας στην ήττα-αποκλεισμό με 4-2 στον προημιτελικό).

Ωστόσο, για τους πλέον απαιτητικούς συστατικό στοιχείο για θετικό πρόσημο αποτελεί και η ποιότητα του ποδοσφαίρου που έπαιξε η Εθνική. Και εδώ οι αριθμοί είναι… καταδικαστικοί. Ενδεικτικά, μεταξύ των 16 φιναλίστ η Ελλάδα ήταν τελευταία σε σουτ προς την εστία (μ.ό. 3,5 ανά ματς), η χειρότερη στον πειθαρχικό έλεγχο (11 κίτρινες και μία κόκκινη) και προτελευταία σε κατοχή μπάλας (μ.ό. 43% σε 4 ματς), σε παθητικό γκολ (μ.ό. 1,75 ανά ματς) και σε κερδισμένα κόρνερ (μ.ό. 2,5 ανά ματς).

Υπάρχουν ακόμη και κάποιοι που υποστηρίζουν ότι και μόνο η συμμετοχή για τρίτη συνεχή φορά της Ελλάδας σε τελική φάση Euro αποτελεί επιτυχία, πόσω μάλλον που η ομάδα του κόουτς Σάντος προκρίθηκε στις «8» του 14ου Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Για την εν λόγω εκδοχή της επιτυχίας – δηλαδή, με κριτήριο και μόνο τη συμμετοχή -, ας μου επιτραπεί ο ακόλουθος αντίλογος: Με ποιους αντιπάλους είχε κληρωθεί η Ελλάδα στα προκριματικά του Euro 2012 ώστε να συνιστά μεγάλη επιτυχία η (απευθείας έστω) πρόκριση στην τελική φάση; Αν εξαιρεθεί η Κροατία, δεν νομίζω ότι αποτελούν δα τρανά ποδοσφαιρικά μεγέθη ομάδες της δυναμικότητας του Ισραήλ, της Γεωργίας, της Λετονίας και της Μάλτας…

Ωσαύτως, και κάνοντας τη συγκριτική αναφορά εν όψει της προκριματικής φάσης για το Μουντιάλ 2014, το οποίο θα διεξαχθεί στη Βραζιλία, πρεσβεύω ότι η συμμετοχή της Ελλάδας – για δεύτερη σερί φορά σε Παγκόσμιο Κύπελλο – δεν θα πρέπει να εκληφθεί ως κατόρθωμα βάσει των αντιπάλων με τους οποίους έχει κληρωθεί (Λετονία, Λιθουανία, Βοσνία/Ερζεγοβίνη, Σλοβακία και Λιχτενστάιν). Απευθείας στα γήπεδα της Βραζιλίας προκρίνεται η πρώτη του ομίλου, ενώ η δεύτερη θα δώσει αγώνα μπαράζ. Τουτέστιν, η Ελλάδα είναι το φαβορί μαζί με τη Βοσνία και αουτσάιντερ τη Σλοβακία.

Συνεπώς, αν και δεν παραγνωρίζω ότι στο ποδόσφαιρο πάντα παραμονεύουν εκπλήξεις και ανατροπές, δεν νομίζω ότι η συμμετοχή (και) στο ερχόμενο Μουντιάλ 2014 μπορεί να θεωρηθεί ότι βάζει πολύ ψηλά τον πήχη για τους έλληνες διεθνείς και τον πορτογάλο ομοσπονδιακό τεχνικό. Για φανταστείτε, δηλαδή, η Εθνική να είχε κληρωθεί με μία – ή πολύ χειρότερα με δύο – εκ των Ισπανίας, Γερμανίας, Ιταλίας, Ολλανδίας, Γαλλίας, Αγγλίας, Πορτογαλίας, Σουηδίας, Δανίας, Ρωσίας, Τουρκίας και Κροατίας. Τι θα λέγαμε τότε;

Οσο τώρα για το πώς συμβαίνει αυτή η κατ’ εξακολούθηση βατή (αν όχι ευνοϊκή) κλήρωση για την Εθνική, αυτό οφείλεται στο ότι, με αφετηρία τον θρίαμβο στο Euro 2004 και τις συμμετοχές σε Euro 2008 και Μουντιάλ 2010, έχουν ανεβεί πολύ οι βαθμολογικές μετοχές της στους σχετικούς πίνακες FIFA και UEFA, με αποτέλεσμα να μπαίνει στα γκρουπ των ισχυρών, αποφεύγοντας τα θηρία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Σημαντική παράμετρος και οι πολλές ποδοσφαιρικά αδύναμες χώρες που προέκυψαν στην Ευρώπη μετά την πολυδιάσπαση Σοβιετικής Ενωσης και Γιουγκοσλαβίας, δευτερευόντως και της Τσεχοσλοβακίας.