Και κάτι για το ΚΚΕ. Γιατί είναι τουλάχιστον απογοητευτικό το άθροισμα των ψηφοφόρων που στήριξαν τους έλληνες κομουνιστές στις τελευταίες εκλογές. Ως εκ τούτου μαζί με τα τρία συνεταιράκια-συμπεριλαμβάνω και τον Καρατζαφέρη– είναι ο τέταρτος ηττημένος των εκλογών. Το εξηγώ.

Γιατί οι αντικειμενικές συνθήκες είναι οι καλύτερες, οι φιλικότερες, οι πιο αντισυστημικές όλων των εποχών. Από το τέλος του Εμφυλίου μέχρι σήμερα. Και οι οικονομικές και οι ιδεολογικές και οι κοινωνικές. Δηλαδή απομυθοποίηση του ευρωπαϊκού παράδεισου. Μαζική προλεταριοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων των μικρομεσαίων στρωμάτων. Ανεργία επικών διαστάσεων. Παραλυσία του συστήματος

Γιατί ο δικομματισμός, δηλαδή το δίπολο που καταβρόχθιζε την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, επειδή διαχειρίστηκε την χειρότερη αντιλαϊκή πολιτική όλων των εποχών, κατέληξε στα καναβάτσα με τα χέρια ψηλά λίγο πριν βγει νοκ άουτ από τα αλλεπάλληλα χτυπήματα των ελλήνων ψηφοφόρων

Αλλά και γιατί το ΠαΣοΚ που επί Ανδρέα Παπανδρέου αποτελούσε την φραγή των αριστερών ψηφοφόρων, τώρα κατάντησε, όπως λέει το ΚΚΕ, ένα κόμμα εντελώς δεξιό, νεοφιλελεύθερο και αντιδραστικό

Με απλά λόγια. Η οικονομική και ολόπλευρη κρίση που βιώνει η χώρα, με την συνακόλουθη πρωτοφανή συρρίκνωση των δύο τέως μεγάλων κυβερνητικών κομμάτων, απελευθέρωσε ατελείωτες μάζες πολιτών. Γεγονός που στα χαρτιά τουλάχιστον, το ΚΚΕ θα έπρεπε να ωφεληθεί απ’ αυτή την απελευθέρωση και να συγκεντρώσει τουλάχιστον διψήφιο ποσοστό. Πως να σας το πω. Ο σκλάβος έσπασε τα δεσμά του και όπου φύγει φύγει εγκατέλειψε τα δύο αφεντικά του. Κι όμως γύρισε την πλάτη του τόσο προς τα αφεντικά του όσο και προς τους κομουνιστές ελευθερωτές του

Σουρεαλιστικό; Καθόλου. Το ΚΚΕ αν και διαρκώς αναγορεύει ως μοναδικό κέντρο βάρους τον φτωχό λαό, στην πραγματικότητα διαφωνεί κάθετα και οριζόντια μ’ αυτό. Γι’ αυτό λέει ότι ο ψηφοφόρος παγιδεύτηκε από τις αυταπάτες του. Ποιες είναι αυτές; Η παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο ευρώ. Τι σημαίνει αυτό; Οτι για τον λαό προτιμότερη μια φρικτή λιτότητα μέσα στα πλαίσια της ευρωζώνης παρά η έξοδός της απ’ αυτό και η μετατροπή της χώρας σε κάτι ανάλογο με την Αλβανία του Χότζα. Θέλετε και δεύτερο παράδειγμα; Ας πούμε το ΝΑΤΟ. Βάζω στοίχημα ότι εννιά στους δέκα Έλληνες θα ήθελαν να φύγουν από την Ατλαντική στρατιωτική συμμαχία. Ομως κάτω από τις σημερινές συνθήκες και με δεδομένη την ρακένδυτη κατάσταση αυτής της μικροσκοπικής χώρας, η έξοδος από το ΝΑΤΟ θα ισοδυναμούσε με αυτοκτονία… Το φαντάζεστε; Η Τουρκία να ορμάει για να καταβροχθίσει μερικά ακριτικά νησιά του Αιγαίου κι εμείς να τους πολεμάμε με γκράδες του Α’ παγκοσμίου πολέμου;

Με απλά λόγια. Σοφότερος ο φτωχός έλληνας Αριστερός από τους σοφούς των μελών της Κεντρικής Επιτροπής και του Πολιτικού Γραφείου. Και αν η ηγετική ομάδα του ΚΚΕ χαρακτηρίζει αυτές τις απόψεις μου οπορτουνιστικές και αναθεωρητικές, εγώ χαρακτηρίζω τις δικές τους εντελώς ανέφικτες και τυχοδιωκτικές. Για όνομα του Θεού και της Παναγίας. Ελα στην θέση ακόμα και ενός ηλικιωμένου νοσταλγού της παλιάς ένδοξης εποχής. Χωρίς Σοβιετική Ενωση, χωρίς Σύμφωνο της Βαρσοβίας, με μια τέτοια ξεχαρβαλωμένη οικονομία και χωρίς καν την πυραυλική προστασία και τις ατομικές βόμβες μιας Βόρειας Κορέας, να λες και να σπρώχνεις τον Καραμήτρο να βαδίσει ξυπόλυτος στα αγκάθια και ξεβράκωτος στ’ αγγούρια. Οπως στον Εμφύλιο δηλαδή. Η αποθέωση του Μαξιμαλισμού καταλήγει στην εξαφάνιση του Μινιμαλισμού. Πάμε για Ολα. Στο τέλος όμως υπερηφάνως και συντροφικώς, καταλήγουμε στο Μηδέν!