Για να καταλάβετε δηλαδή το μικροσκοπικό μέγεθος της πολιτικής ελίτ που μέχρι πρότινος διαχειριζόταν τη μοίρα αυτού του τόπου. Η περίπτωση της «ΝΔ» η πιο εκκωφαντική των τελευταίων είκοσι ετών. Μιλάμε για καιροσκοπισμό επικών διαστάσεων. Η ηγετική της ομάδα από κωλοτούμπα σε κωλοτούμπα. Στριφογυρίζει γύρω από τον άξονα της σαν τρελό τετράποδο που θέλει να δαγκώσει την ουρά του. Πρώτα η αντιμνημονιακή στρατηγική. Κάπως έτσι έφτιαξε, σινιάρισε και έστρωσε το χαλί στον Πάνο Καμμένο. Επειτα με το μνημόνιο για τη σωτηρία της χώρας. Κοντά σε όλα αυτά να πάει σε εκλογές για να κερδίσει την πρώτη θέση. Επειτα να ωρύεται για την αυτοδυναμία και να απορρίπτει κάθε ιδέα μετεκλογικής συνεργασίας. Και τώρα που έφαγε τόσες κατραπακιές, όσες οι ψήφοι που λάκισαν προς άλλες κατευθύνσεις, νέα κωλοτούμπα. Πάλι για τη σωτηρία του τόπου. Να σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας. Στηρίζει ακόμα και Τσίπρα.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Οσο η αντιμνημονιακή ρητορική πουλούσε τρελά τότε ήταν καλά. Οταν μας απείλησαν οι δανειστές ότι δεν έχει λεφτά και το τίμημα της χρεοκοπίας θα έσκαγε στα χέρια τους σαν ατομική βόμβα τότε το μνημόνιο ήταν μονόδρομος για τη σωτηρία της χώρας. Με απλά λόγια μια στρατηγική ολότελα στηριγμένη σε επικοινωνιακά τεχνάσματα. Για τη δική τους σωτηρία. Για την κομματική τους επικράτηση. Και για του Σαμαρά την πρωθυπουργία. Γι’ αυτό, αν και ήξεραν δημοσκοπικά την κατηφορική τους πορεία, επινόησαν προεκλογικά τη μονότονη και δογματική προσκόλληση στην αυτοδυναμία. Μα φυσικά για να συσπειρώσουν όσους περισσότερους ψηφοφόρους μπορούσαν. Και γι’ αυτό μετά την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων έκαναν ακόμα μια κωλοτούμπα και άρχισαν να υποστηρίζουν θερμά τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας. Αλλά και γι’ αυτό τώρα βγαίνουν στα κανάλια και στηρίζουν κυβέρνηση υπό τον Τσίπρα. Επειδή γνωρίζουν – όπως κάθε νοήμων πολίτης αυτής της χώρας – ότι με μια δεύτερη εκλογική αναμέτρηση θα γκρεμιστούν στη δεύτερη θέση. Στηρίζουν τάχα μου τον ΣΥΡΙΖΑ για δύο λόγους. Η άρνηση του Τσίπρα σημαίνει πρακτικά ακυβερνησία. Η κατάφαση στις ψήφους της ΝΔ σημαίνει φθορά για τον ΣΥΡΙΖΑ. Μ’ ένα σμπάρο δύο τρυγόνια

Επομένως όλα αυτά είναι απλώς τεχνάσματα. Με τα οποία επιχειρούν να οχυρώσουν την κομματική και καθενός εξ αυτών την πολιτική επιβίωση και επικράτηση. Φιλοτομαρισμός, αρχομανία, ιδιοτέλεια, οπορτουνισμός. Μωρέ δεν πάει να καεί ο τόπος. Αρκεί το κόμμα να κυβερνήσει κι εγώ να βγω πρωθυπουργός. Ομως μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη τρεις του νοικοκύρη. Γιατί και τηρουμένων των υποσχέσεων, των αντιμνημονιακών και πέτσινων αναπτυξιακών πολιτικών και της αντιπολιτευτικής ρητορικής, ο μεγαλύτερος χαμένος αυτής της εκλογικής αναμέτρησης δεν είναι τόσο το ΠαΣοΚ αλλά η ΝΔ. Καλά ρε αθεόφοβε. Οτι ο Βενιζέλος θα κατέληγε στα τάρταρα ήταν αναμενόμενο από όλες τις δημοσκοπικές μετρήσεις. Εντάξει. Δεν κατάφερε το ελάχιστο 14% αλλά κατέβηκε ακόμα μια μονάδα από αυτό. Αλλά εσύ που περιφερόσουν σαν γύφτικο σκερπάνι κατάφερες στο τέλος το αδιανόητο. Εδιωξες περίπου ένα εκατομμύριο ψηφοφόρους απ’ όσους το 2007 πήρε ο Κώστας Καραμανλής. Ε, αυτό είναι ευρεσιτεχνία μοναδική που σπάνια συμβαίνει σ’ αυτόν τον πλανήτη. Μια του κωλοτούμπα, δύο του κωλοτούμπα, τρεις του νοικοκύρη!