Η Ελλάδα είναι, ίσως, η χώρα με τους περισσότερους νόμους και ρυθμίσεις στο κόσμο. Τα τελευταία 30 χρόνια, έχουμε ψηφίσει 4.000 νόμους και έχουν εκδοθεί 110.000 υπουργικές αποφάσεις. Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε ένα πολυδαίδαλο νομικό σύστημα που τελικά κανένας δεν γνωρίζει τη ισχύ του.
Η πολυνομία αποτελεί τη βάση για την κακοδικία, την ανομία, τη διαφθορά. Αν για παράδειγμα ένας πολίτης για ένα σπίτι χρειάζεται να απευθυνθεί σε 150 υπηρεσίες, τότε μαθηματικά οδηγείται στις υπηρεσίες κάποιου «μεσάζοντος». Αν για ένα θέμα φορολογίας υπάρχουν σειρά διαφορετικών ρυθμίσεων και ερμηνειών, τότε ο πολίτης θα οδηγηθεί σε πιο «εύκολες» λύσεις.
Ταυτόχρονα, με την πολυνομία έχουμε και την γραφειοκρατία. Το ελληνικό κράτος είναι ένας λαβύρινθος με χιλιάδες διοικητικές δομές (από τα υπουργεία ως τους Δήμους), με συνεχείς επικαλύψεις αντικειμένων και τελικά αδυναμία να δοθεί γρήγορη λύση στους πολίτες. Είναι χαρακτηριστικό ότι μια εγκύκλιος για να φθάσει και στο τελευταίο νησί θέλει 23 ημέρες. Ενός κακού μύρια έπονται έλεγαν οι αρχαίοι. Η πολυνομία και η γραφειοκρατία τελικά έχει βαριές επιπτώσεις και στην οικονομία μας.
Το κόστος της γραφειοκρατίας υπολογίζεται στο 6,5% του ΑΕΠ. Με μια μείωση της γραφειοκρατίας κατά 25% η εθνική οικονομία θα είχε όφελος 5 δις ευρώ. Τεράστιο είναι επίσης και το κόστος της διαφθοράς στην χώρα μας. Όλα αυτά τα κόστη επιβαρύνουν τελικά όλους μας, είτε λειτουργούμε ως επιχειρηματίες και ελεύθεροι επαγγελματίες είτε ως εργαζόμενοι. Το κράτος επιβαρύνει κάθε υγιή προσπάθεια με τελικό αποτέλεσμα να έχουμε χάσει ως οικονομία κάθε ανταγωνιστικότητα. Μια γραφειοκρατική οικονομία είναι προσανατολισμένη στη κατανάλωση και όχι στην παραγωγή, στην εσωστρέφεια και όχι στην εξωστρέφεια. Έτσι, φθάσαμε το 85% του ΑΕΠ μας να είναι κατανάλωση και μόνο το 15% παραγωγή. Τα υπόλοιπα είναι απλά ιστορία….
Είναι προφανές ότι η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως αναμόρφωση του πλαισίου λειτουργίας του νομικού συστήματος και του δημοσίου γενικότερα. Αναφέρω απλά μερικές προτάσεις, όπως έχουν επισημανθεί από την Νέα Δημοκρατία και άλλα και από έγκριτους παράγοντες της Δημόσιας Διοίκησης, όπως:
1. Νέα κωδικοποίηση νόμων, με απλούστευση και επαναδιατύπωσή τους.
2.Ενίσχυση δομών απονομής δικαιοσύνης όπως για παράδειγμα “σπάσιμο” του Πρωτοδικείου Αθηνών σε 4 Πρωτοδικεία.
3. Εισαγωγή νέων τεχνολογιών σε όλο το φάσμα του Δημοσίου Τομέα.
4. Ενίσχυση του κύρους και του ρόλου του δημοσίου λειτουργού.
5. Απλούστευση όλων των διαδικασιών αδειοδοτήσεων και έναρξης επαγγέλματος.
Πρόκειται σίγουρα για ένα τιτάνιο έργο. Όμως, μπορούμε να βοηθήσουμε από ανάλογες εμπειρίες χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εδώ που φθάσαμε δεν μπορούμε να χάσουμε ούτε μια μέρα.
Ή Ελλάδα θα νικήσει τη γραφειοκρατία ή η γραφειοκρατία την Ελλάδα!
