Η πιο αυτονόητη ερώτηση όλων των ελληνικών εποχών: Υπάρχει κανείς που να μην θέλει για τον εαυτό του, τα παιδιά του και για την χώρα του, μια ευρωπαική προοπτική; Ουδείς! Ακόμα και η Παπαρήγα που λέει ο λόγος. Ομως αληθινή ευρωπαϊκή προοπτική. Και όχι όπως την έχουν εκτρωματικά μεταλλάξει όλοι αυτοί οι τάχα μου εθνοσωτήρες και πολιτικοί ταγοί.
Δηλαδή στον θεό που πιστεύετε. Μπορεί κάποιος να μην θέλει Παιδεία, Υγεία, Εφορία, Θεσμούς αληθινούς και ευρωπαικούς; Οπως λόγου χάριν στην Δανία και σε ολόκληρη σχεδόν την επικράτεια της Ευρωζώνης; Φέρτε μου έναν κοινό θνητό κι εγώ θα αυτοχειριαστώ. Και είναι δυνατόν κάθε εργαζόμενος να μην γουστάρει μεροκάματα ευρωπαικά; Οπως των γερμανών, των άγγλων, των γάλλων και των σουηδών; Ούτε ένας στα δέκα εκατομμύρια των ελλλήνων πολιτών. Πρέπει να είσαι πειραγμένος, μουρλός, νοσηρός και ορκισμένος εχθρός για να θέλεις ο τόπος σου να καταντήσει ένα ατελείωτο σκουπιδαριό.
Αρα αυτονόητο ο Ελληνας με τα χίλια ψηφίζει Ευρώπη των ισχυρών. Ομως για μια στιγμή. Τι και ποια απ όλες τις πλευρές της καθημερινότητάς μας ανταποκρίνεται στους δείκτες των χωρών της ευρωζώνης; Ναι φυσικά το κοινό νόμισμα. Ναι φυσικά τα καφέ, τα μπαρ και οι πανάκριβες μπουτίκ της υψηλής ραπτικής. Ναι φυσικά το Life Style που μαιμουδίζει αμερικανοευρωπαικά.
Ναι φυσικά μερικά σπουδαία έργα όπως η ζεύξη Ρίου – Αντίρριου, το Μετρό, το Ελευθέριος Βενιζέλος και η Αττική Οδός. Μόνο αυτά. Γιατί περαίιωση, λόγου χάριν δεν υφίσταται στην Ευρωζώνη και είναι εντελώς επινόηση ελληνική. Γιατί το φακελάκι σ αυτή την ποσότητα την μαζική κι αυτό είναι ξένο σώμα στην γη την Ευρωπαική. Γιατί το ξεχαρβάλωμα της παραγωγής κι αυτό τριτοκοσμικής σύλληψης και εφαρμογής. Γιατί εν τέλει όλα μα όλα που μας έχουν σπρώξει πέρα από το χείλος της καταστροφής φέρουν υπογραφές των ηγετικών επιτελείων και των κυβερνητικών ελίτ των δύο κομμάτων που διεκδικούν την ψήφο μας με το εντελώς κάλπικο, προσχηματικό και υποκριτικό επιχείρημα ότι αυτοί και μόνο αυτοί είναι εγγυητές της ευρωπαικής μας προοπτικής.
Με απλά λόγια. Σα να λέμε ότι ένας κατά συρροή σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι, απευθυνόμενος στους ενόρκους που πρόκειται εντός ολίγου να βγάλουν την ετυμηγορία τους και να τον στείλουν στην αγχόνη, να ισχυρίζεται ότι αυτός και κανείς άλλος είναι ο άγγελος τιμωρός που θα απαλλάξει την κοινότητα από την εγκληματική δραστηριότητα του serial killer. Αυτός δηλαδή ο δολοφόνος θα τιμωρήσει τον εαυτό του τον δολοφόνο. Τρελό; Κάτι χειρότερο. Εξωφρενικό. Κάτι ακόμα τρισχειρότερο. Γιατί όχι μόνο επικίνδυνος αλλά θρασύς και αλλαζόνας. Επειδή εκλαμβάνει τους ενόρκους, δηλαδή την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, ως χαιβάνια με IQ του μπιφτεκιού.
Να σας πως και το τελευταίο; Ωραία λοιπόν. Επί δύο ολόκληρα χρόνια, αυτοί οι μετανοημένοι τάχα μου πολιτκοί, αντί να προχωρήσουν με συνοπτικές διαδικασίες στις ευρωπαϊκές μεταρρυθμίσεις, αντί δηλαδή να καταστρέψουν τους φοροεισπρακτικους μηχανισμούς και να φτιάξουν καινούργιους ή έστω να προσλάβουν απ’ έξω φερέγγυους και δυνατούς ώστε τα ταμεία να γεμίσουν και οι μισθοί και οι συντάξεις να μην πριονιστούν, εκείνοι στον ίδιο χαβά, στον ίδιο δρόμο την ίδια καταστροφή. Αν κάποιοι έκαναν ό,τι περνούσε από τα χέρια τους για να συκοφαντήσουν και να διασύρουν την ευρωπαϊκή μας προοπτική. Αν υπάρχουν κάποιοι που με τις πράξεις τους προσπαθούν να μας πετάξουν έξω από την ευρωζώνη, είναι αυτοί οι δύο κυβερνητικοί μηχανισμοί. Επομένως για την δική μου συνείδηση ένα έχω να πω. Οσο εσείς είστε με την Ευρώπη άλλο τόσο κι εγώ είμαι εξωγήινος και Αρειανός, Ουστ απ εδώ ευρωμαιμούδες της πελατείας και της διαπλοκής!
