Κεντρικός στόχος κάθε δημόσιας πολιτικής οφείλει να είναι η ανάπτυξη μιας καινούργιας δυναμικής για τον πολιτισμό. Κι αυτό με βαθιά πεποίθηση ότι ο πολιτισμός μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο στην ανάδειξη νέου αξιακού φορτίου στην κοινωνία, στη διαμόρφωση μιας δυναμικής νεωτερικότητας στοιχεία που είναι απαραίτητα για μια νέα εθνική επανεκκίνηση.
Σαφώς, η δύσκολη δημοσιονομική συγκυρία μπορεί να δημιουργεί, δυστυχώς, προσκόμματα, ωστόσο δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για εγκατάλειψη της αισθητικής, αλλά και της ίδιας της πολιτιστικής παραγωγής. Γι’ αυτό λοιπόν μπορούμε να ενεργοποιήσουμε συνέργειες, αλλά και να αξιοποιήσουμε το υφιστάμενο πλαίσιο για μια νέα πνοή στην πολιτιστική παραγωγή, μια ουσιαστική αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής στις πόλεις, αλλά και συνολικά στο αστικό τοπίο.
Ετσι μπορούμε, ενδεικτικά, να δούμε μια πιο δυναμική αξιοποίηση διαδικασίας χορηγιών για την κάλυψη των οικονομικών ελλειμμάτων σε συγκεκριμένα projects ή θεσμούς, π.χ. Εθνικό Θέατρο, ΕΜΣΤ κτλ. Παράλληλα, θα μπορούσε η σύγχρονη πολιτισμική δημιουργία να συνδυαστεί με την ανάδειξη των πολυπληθών μνημείων της χώρας μας, ενώ ο συντονισμός της υπάρχουσας ήδη προσφοράς ξένων και εγχώριων πανεπιστημίων θα μπορούσε π.χ. να στηρίξει εκπαιδευτικά προγράμματα, λειτουργία ειδικών info points για τα πολλά λαμπρά αλλά σε πολλούς, εντός κι εκτός συνόρων, άγνωστα μνημεία.
Στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσε να ενσωματωθεί και μια συντονισμένη καμπάνια, όπου διεθνούς εμβέλειας πνευματικοί άνθρωποι θα αναλάμβαναν συγκεκριμένη πρωτοβουλία, που θα πάντρευε μια δική τους πολιτιστική πρόταση με ένα μνημείο ή πολιτισμικό θεσμό της χώρας μας, τονώνοντας έτσι τον μεγάλο αγώνα για αναμόρφωση της εικόνας της.
Ταυτόχρονα, η ουσιαστική αξιοποίηση δικών μας πνευματικών ανθρώπων σε άμισθες συμβουλευτικές θέσεις στη βάση συγκεκριμένων σχεδίων θα μπορούσε να συμβάλει τα μέγιστα και στην αναμόρφωση της εικόνας της χώρας, αλλά και στη διαμόρφωση ενός νέου αξιακού παραδείγματος.
Σε μια τέτοια συνολική προσπάθεια ο ρόλος των τοπικών κοινωνιών, του μικροχώρου, είναι ιδιαίτερα σημαντικός.
Ετσι, θα μπορούσε να διαμορφωθεί ένα μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ υπουργείου Πολιτισμού, ιδιωτικών φορέων με δημοτική και περιφερειακή διοίκηση, ώστε κάθε πόλη να ενταχθεί σε ένα πανελλαδικό δίκτυο πολιτιστικής δημιουργίας.
Μέσα από την καλλιέργεια αυτής της συναντίληψης, π.χ., χώροι, κτίρια, πλατείες, κτίρια διοίκησης, χώροι συνάθροισης κοινού, αλλά και με τις διαμορφώσεις – αναπλάσεις ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων που υπόκεινται στη διαδικασία υποχρεωτικής προκήρυξης διαγωνισμών, μελετών ή σχεδίων ιδεών, μπορεί να δοθεί η ευκαιρία σε νέους αρχιτέκτονες ή ενασχολούμενους με την αρχιτεκτονική να αποκτήσουν ενεργό ρόλο στη χώρα. Και αυτό ως αφετηρία για νέες καινοτόμες λύσεις που θα ζωογονήσουν τη βαριά μας βιομηχανία που δεν είναι άλλη από την παιδεία και τον πολιτισμό.
Η κυρία Αννα Νταλάρα είναι βουλευτής του ΠαΣοΚ στη Β’ Αθηνών__
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
