Ζήτω η μεταρρύθμιση του κλάδου υγείας!

Λένε πως μπορείς να κρίνεις την αξία ενός άντρα από την ποιότητα των εχθρών του. Αν η ίδια αρχή ισχύει και για τα νομοθετήματα, τότε ο Νόμος για την Προσιτή Περίθαλψη (Affordable Care Act ή ACA) – που υπογράφηκε πριν δύο χρόνια, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος του δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί – αξίζει τις υψηλότερες τιμές.

Ο νόμος αυτός – γνωστός στους αντιπάλους του σαν «Obamacare», αλλά στους γνώστες της αλήθειας ως…«ObamaRomneycare» – δεν είναι ιδιαίτερα αγαπητός, αφού αποτελεί ουσιαστικά έναν δικομματικό συμβιβασμό, που μάλιστα υπαγορεύτηκε από την πολιτική ανάγκη να αλλάξουν μεν οι σημερινές μέθοδοι ασφαλιστικής κάλυψης, αλλά χωρίς να χτυπηθούν πραγματικά τα παγιωμένα συμφέροντα στον κλάδο περίθαλψης. Όμως το τέλειο είναι εχθρός του καλού: με όλες τις ατέλειες της, η μεταρρύθμιση αυτή μπορεί να κάνει μεγάλο καλό στην χώρα. Ένας δείκτης, μάλιστα, του πόσο καλός είναι ο συγκεκριμένος νόμος, είναι η διαφαινόμενη αδυναμία των επικριτών του να τον πολεμήσουν με τίμια επιχειρήματα.

Για να κατανοήσει κανείς τα ψέματα, πρέπει πρώτα να κατανοήσει τις αλήθειες. Πως, λοιπόν, θα αλλάξει ο νόμος «ObamaRomneycare» τον αμερικανικό κλάδο περίθαλψης;

Για τους περισσότερους ανθρώπους, η απάντηση είναι απλή: δεν θα τον αλλάξει. Συγκεκριμένα, όσοι εργαζόμενοι απολαμβάνουν καλές υπηρεσίες υγείας χάρη στις εισφορές των εργοδοτών τους θα συνεχίσουν να τις απολαμβάνουν. Ο νόμος δεν φτιάχτηκε γι’ αυτούς, αλλά για τους Αμερικανούς που μένουν έξω από το σύστημα – είτε εκείνους που απλά δεν δικαιούνται καμία κάλυψη, είτε όσους βασίζονται στην ατομική ασφάλιση, που ως γνωστόν δεν λειτουργεί καθόλου καλά στις ΗΠΑ.

Είναι γεγονός πως η ατομική ασφάλιση, όπως είναι θεσμοθετημένη σήμερα, απλά δεν λειτουργεί. Αν οι ασφαλιστές έχουν το ελεύθερο να αρνούνται να ασφαλίσουν κάποιον κατά βούληση – όπως συμβαίνει, ας πούμε, στην Καλιφόρνια -, τότε συνήθως καταλήγουν να προσφέρουν φτηνά συμβόλαια στους νέους και υγιείς (και να κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να τα ακυρώσουν, αν ο υγιής νέος αρρωστήσει), αλλά αρνούνται να καλύψουν οποιονδήποτε είναι πιθανόν να χρειαστεί ακριβή ιατρική φροντίδα. Αλλά και στη Νέα Υόρκη και άλλες πολιτείες όπου οι ασφαλιστικές είναι υποχρεωμένες να ασφαλίζουν ακόμη και άτομα με βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό, το σύστημα δεν λειτουργεί: τα ασφάλιστρα είναι πανάκριβα, διότι μόνον οι άρρωστοι πληρώνουν για κάλυψη.

Η λύση στο παραπάνω σύνθετο πρόβλημα είναι ένας συνδυασμός κρατικής παρέμβασης και επιδοτήσεων – ο οποίος, μάλιστα, όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, πρώτοπαρουσιάστηκε από τους αναλυτές του ακροδεξιού ιδρύματος Heritage Foundation. Όπως και στη Νέα Υόρκη, οι ασφαλιστικές είναι υποχρεωμένες να καλύπτουν τους πάντες- με την διαφορά ότι πλέον όλοι πρέπει πλέον να αγοράζουν την ασφαλιστική τους κάλυψη, επιμερίζοντας έτσι το ασφαλιστικό ρίσκο μεταξύ υγιών και ήδη ασθενών ασφαλισμένων. Ειδικά για τις φτωχότερες οικογένειες, προβλέπεται η επιδότηση των υποχρεωτικών ασφαλιστικών συμβολαίων.

Μπορεί ένα τέτοιο σύστημα να λειτουργήσει; Ασφαλώς! Λειτουργεί ήδη εδώ και έξη χρόνια, και μάλιστα πρωτοεφαρμόστηκε στην Μασαχουσέτη, όταν κυβερνήτης της ήταν ο Μιτ Ρομνι. Ο Τζόναθαν Γκρούμπερ του Μ.Ι.Τ., ένας από τους αρχιτέκτονες της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης Ομπάμα, κρίνει μάλιστα τα αποτελέσματα του «Romneycare» ως πολύ καλά: ο αριθμός των ανασφάλιστων υποχώρησε δραματικά, χωρίς να υπάρξει υποβάθμιση στην ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών υγείας, ενώ και το κόστος του προγράμματος παραμένει σε γενικές γραμμές «πιστό» στις αρχικές προβλέψεις. Επίσης, το κόστος «ένταξης» κάθε νέου ασφαλισμένου στο σύστημα είναι συνολικά χαμηλότερο από το προβλεπόμενο κόστος για κάθε Αμερικανό ασφαλισμένο με βάση την ACA.

Με αυτά τα δεδομένα, πως μπορεί ένας πραγματικά παθιασμένος εχθρός της συγκεκριμένης μεταρρύθμισης να την πολεμήσει; Μα, φυσικά, λέγοντας ψέματα.

Όλοι γνωρίζουμε πως το κομμάτι του νόμου που πρότεινε την επανεκτίμηση ορισμένων ιατρικών διαδικασιών μεταβλήθηκε ξαφνικά, στην πυρετώδη φαντασία της δεξιάς, σε ένα σατανικό σχέδιο δημιουργίας των περίφημων «επιτροπών θανάτου» (death panels), που θα αποφασίζουν υποτίθεται ποιος ασφαλισμένος θα ζει και ποιος όχι – ένα ψέμα που είναι βέβαιο πως θα επιστρέψει δυναμικά στο προσκήνιο καθώς πλησιάζουμε στις εκλογές.

Για την ώρα, πάντως, η περισσότερη παραπληροφόρηση αφορά τα υποτιθέμενα κόστη εφαρμογής της ACA. Κάθε νέα αναφορά από το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου γίνεται δεκτή ως πρόσθετη απόδειξη ότι το πραγματικό κόστος του Obamacare είναι εκτός ελέγχου, ακόμη και στην περίπτωση – όπως συνέβη με την τελευταία έκθεση του οργάνου – που το έγγραφο λέει στην πρώτη κιόλας σελίδα πως τα προβλεπόμενα κόστη μειώθηκαν ελαφρά! Οι επιθέσεις κατά του Obamacare, μάλιστα, δεν προέρχονται από κάποιον τυχαίο «ειδικό», αλλά από κορυφαία στελέχη των Ρεπουμπλικάνων στην Βουλή των Αντιπροσώπων, που εξέδωσαν ένα παντελώς ψευδές κείμενο μετά την τελευταία αναφορά του Γραφείου.

Επειδή η αλήθεια, όσο λυπηρό κι αν ακούγεται, δεν κερδίζει πάντα, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα αυτά τα ψέματα να πετύχουν τον σκοπό τους, που είναι η θανάτωση της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης προτού η εφαρμογή της ξεκινήσει καν. Και κάτι τέτοιο θα ήταν μια τεράστια τραγωδία για την Αμερική: όπως προείπα, η μεταρρύθμιση αφορά πρωτίστως τους μη προνομιούχους Αμερικανούς που βρέθηκαν εκτός του τρέχοντος συστήματος. Και είναι επείγον οι αλλαγές να εφαρμοστούν το ταχύτερο δυνατό, διότι οι τρύπες στο δίχτυ ασφαλείας γίνονται όλο και μεγαλύτερες: όλο και λιγότερες θέσεις εργασίας συνοδεύονται από τα παλιά καλά πακέτα εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, με τα ποσοστά όσων καλύπτονται ασφαλιστικά μέσω της εργασίας τους να μειώνονται συνεχώς από το 2007 και μετά.

Αυτό σημαίνει πως η ACA είναι η μόνη ασπίδα που μπορεί να εμποδίσει την επικείμενη έκρηξη στον αριθμό των Αμερικανών που δεν είναι σε θέση να πληρώσουν ακόμη και για τις βασικές υπηρεσίες υγείας. Με άλλα λόγια, αν η μεταρρύθμιση δεν επιζήσει, το ίδιο ακριβώς θα συμβεί και σε πολλούς Αμερικανούς που έχουν ανάγκη από ιατρική φροντίδα.