Οι φυσικές καταστροφές και οι στρατηγικές επιβίωσης που ενεργοποιούν προσφέρουν χρήσιμα διδάγματα για τη σημερινή, κάθε άλλο παρά «φυσική», κρίση. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα ενός ισχυρού σεισμού που κλονίζει τη βεβαιότητα (και την ψευδαίσθηση) του στέρεου εδάφους αφανίζοντας αιφνίδια ανθρώπους, σπίτια, αγαθά. Οδύνη. Χάος. Ανημποριά.
Οσοι είπαν «είμαι χαμένος, ξαναρχίζει, δεν θα τελειώσει ποτέ» παραδόθηκαν στα χέρια μιας διαρκούς μετατραυματικής διαταραχής. Ομηροι στον φόβο, την κατάθλιψη, την αβουλία.
Αντίθετα, όσοι κινητοποιήθηκαν ανασηκώνοντας ερείπια, βοηθώντας πληγωμένους, συμμετέχοντας σε δίκτυα αλληλεγγύης, κατάφεραν να ανακτήσουν την κυριαρχία του διαλυμένου ψυχισμού. Επαναπροσδιόρισαν μέσα από τα συντρίμμια τα δεδομένα της ύπαρξής τους. Αλλιώς δυνατοί, αλλιώς ζωντανοί…

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ