Αντε πάλι μ’ αυτό το περιβόητο σίριαλ για το (θιγόμενο από τους νόμους του κράτους!) αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου… Σε πλήρη σύμπνοια οι ποδοσφαιροπαράγοντες – που, σημειωτέον, τρώγονται σαν τα σκυλιά για τα (μικρο)συμφέροντα της ομάδας τους και κατ’ επέκταση των ιδίων προσωπικά – επισείουν ξανά τον µπαµπούλα της FIFA που θα αποβάλει τις ελληνικές ομάδες από τις διεθνείς διοργανώσεις, ισχυριζόµενοι ότι η υπερψήφιση του άρθρου 19 του νέου αθλητικού νόμου που κατοχυρώνει και ενισχύει τον ελεγκτικό ρόλο της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού (ΕΕΑ) καταργεί το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου…
Η ΕΕΑ λειτουργεί όμως εδώ και δέκα χρόνια και το ερώτημα είναι πώς και γιατί οι ποδοσφαιροπαράγοντες ανακάλυψαν τώρα ότι θίγει το αυτοδιοίκητό (τους). Αλήθεια, η παρούσα ηγεσία της ΕΠΟ πώς (δεν) αντέδρασε το περασμένο καλοκαίρι όταν η ΕΕΑ δεν έδωσε πιστοποιητικά συμμετοχής στα αντίστοιχα πρωταθλήματα σε Ολυμπιακό Βόλου, Καβάλα, Ηρακλή, Τρίκαλα κ.ά.;
Ας δούμε όμως πού εστιάζεται η εν εξελίξει (δια)μάχη. Ο προηγούμενος νόμος 2725/1999 (άρθρο 3) προέβλεπε ότι δεν μπορεί να είναι μέλος αθλητικού σωματείου, ή διοίκησης σωματείου, ένωσης, ομοσπονδίας, επαγγελματικού συνδέσμου ή αθλητικής εταιρείας, όποιος «έχει παραπεμφθεί στο δικαστήριο για κακούργημα με κλητήριο θέσπισμα, ή με τελεσίδικο βούλευμα, ή έχει καταδικαστεί τελεσίδικα για τέλεση κακουργήματος, καθώς και όποιος έχει καταδικαστεί σε βαθμό πλημμελήματος με τελεσίδικη δικαστική απόφαση, είτε με ποινή φυλακίσεως 3 ετών για ποινικά αδικήματα του παρόντος νόμου ή για αδικήματα βίας στους αθλητικούς χώρους, χρήση ή διάθεση ουσιών, κατασκοπεία, κλοπή, υπεξαίρεση, δόλια χρεοκοπία, λαθρεμπορία, φοροδιαφυγή, δωροδοκία, δωροληψία, παραχάραξη, πλαστογραφία, απιστία, απάτη, εκβίαση, έγκλημα κατά της γενετήσιας ελευθερίας, παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών, περί όπλων και περί μεσαζόντων».
Το άρθρο 19 του νέου αθλητικού νόμου αναφέρει: «Τα κωλύματα του άρθρου 3 ισχύουν και για τους μετόχους των αθλητικών ΑΕ. Αν διαπιστωθεί ότι συντρέχει οποιοδήποτε από τα παραπάνω κωλύματα σε οποιονδήποτε από τους μετόχους των αθλητικών ΑΕ, δεν επιτρέπεται να χορηγηθεί από την ΕΕΑ το πιστοποιητικό συμμετοχής στο πρωτάθλημα (σ.σ.: εν ολίγοις διαλύεται η ομάδα-ΑΕ). Οι αποφάσεις της ΕΕΑ είναι υποχρεωτικές για τις αθλητικές ομοσπονδίες και τις διοργανώτριες αρχές ως προς τη συμμετοχή οποιασδήποτε ΑΑΕ ή ΤΑΑ σε αθλητική διοργάνωση. Σε περίπτωση παραβίασης των αποφάσεων της ΕΕΑ, επιβάλλεται από τον υπουργό Πολιτισμού εις βάρος της διοργανώτριας αρχής, ΑΑΕ ή ΤΑΑ, πρόστιμο από 100.000 ως 1.000.000 ευρώ».
Πάντως σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ηθικώς ορθό, πιθανόν ούτε νομότυπο, μόνο με παραπομπή – έστω και για κακουργηματικού χαρακτήρα κατηγορίες – και όχι αμετάκλητη καταδίκη παράγοντα να τιμωρείται η ομάδα του με διάλυση. Θα μπορούσε, ώσπου να τελεσιδικήσει η επίμαχη υπόθεση, να εκπίπτει του όποιου διοικητικού αξιώματος ο εμπλεκόμενος παράγοντας και να χάνει τη μετοχική του ιδιότητα μόνον όταν τιμωρηθεί με διά βίου απαγόρευση ενασχόλησης με το άθλημα. Από την άλλη, προβάλλεται ο αντίλογος – και όχι αδίκως, με βάση αμαρτωλές ιστορίες στα ελληνικά αθλητικο-δικαστικά χρονικά – ότι η «τελεσίδικη καταδίκη» ενίοτε ισοδυναμεί με παραπομπή στις ελληνικές καλένδες, ενδεχομένως και… στην άλλη ζωή!
Παρεμπιπτόντως, πώς θα ελέγχονται όλα αυτά τα κωλύματα για τυχόν επενδυτές σε ελληνικές αθλητικές ΑΕ ορμώμενους, π.χ., από τη Μαλαισία, τη Σιγκαπούρη, την Κίνα, το Ουζμπεκιστάν, το Αζερμπαϊτζάν ή τις χώρες του Περσικού Κόλπου; Εύλογη ωστόσο η αντίδραση των ελλήνων ποδοσφαιροπαραγόντων στην εξουσία της ΕΕΑ να τιμωρεί με εξόντωση τις ομάδες-ΑΕ εξ υπαιτιότητας των ιδίων, λέγοντάς τους ουσιαστικά «ή φεύγεις παραχωρώντας το μαγαζί ή σ’ το διαλύω»! Διότι αυτό συνεπάγεται η μη χορήγηση άδειας συμμετοχής στο πρωτάθλημα.
Από την άλλη, δεν μπορεί η ΕΠΟ να διεκδικεί να επιβάλλουν οι δικές της Πειθαρχικές Επιτροπές (και των αντίστοιχων διοργανωτριών αρχών) τις ποινές καθορίζοντας και το μέγεθός τους. Και αυτό όχι μόνο επειδή έχει χάσει την εμπιστοσύνη της φίλαθλης κοινής γνώμης, αλλά κυρίως γιατί αρνείται (όπως και η Σούπερ Λίγκα) να αυστηροποιηθεί ουσιαστικά και συγκεκριμένα ο Πειθαρχικός Κώδικας. Τι προτείνει κατά βάση και γενικώς η ΕΠΟ; α) αφαίρεση βαθμών (πόσων;) από το επόμενο πρωτάθλημα για «μη νομιμότητα της διοίκησης και των μετόχων της ΠΑΕ», β) μηδενισμό σε ένα ματς για «οφειλές στο Δημόσιο και στους ασφαλιστικούς οργανισμούς» και γ) πρόστιμα από 20.000 ως 150.000 ευρώ για «λοιπές σοβαρές ή απλές παραβάσεις»…
Τι λέτε τώρα… Με τέτοιες… εξοντωτικές ποινές, κατατρόμαξαν οι περιφερόμενοι «μπαλαδόροι επενδυτές»!

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ