Δεν θα χάσει κι η Βενετιά βελόνι…

Για τρίτη διαδοχική αγωνιστική (προηγήθηκαν εκείνες της Τετάρτης 1 Φεβρουαρίου και του Σαββατοκύριακου 4-5/2) δεν διεξάγονται χθες και σήμερα τα πρωταθλήματα ποδοσφαίρου Β’ και Γ’ Εθνικής. Η αιτία για την εν λόγω απόφαση της διοργανώτριας αρχής (Φούτμπολ Λιγκ) είναι διπλή: α) Το μεγάλο οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σχεδόν όλοι οι σύλλογοι των δύο κατηγοριών περιμένοντας «ένεση» στα άδεια ταμεία τους από τον ΟΠΑΠ. β) Η αποχή σε Β’ – Γ’ Εθνική που έχει αποφασίσει ο Σύνδεσμος των ποδοσφαιριστών (ΠΣΑΠ) απαιτώντας την ασφαλιστική-υγειονομική κάλυψη των παικτών και των οικογενειών τους.

Η ασφάλιση των ποδοσφαιριστών είναι ασφαλώς εκ των ων ουκ άνευ και δεν νομίζω να υπάρχει νουνεχής άνθρωπος που να μην αναγνωρίζει την αναγκαιότητά της. Απλώς, να προσθέσω εδώ, για να δούμε και πώς λειτουργεί στην Ευρώπη το σύστημα, ότι τον περασμένο Νοέμβριο η ελβετική ποδοσφαιρική Λίγκα αφαίρεσε 4 βαθμούς από την Ξαμάξ λόγω μη καταβολής ασφαλιστικών εισφορών των παικτών τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο! Διανοείται κανείς στα καθ’ ημάς ότι η διοργανώτρια αρχή ή η μαμά ΕΠΟ θα έπαιρναν ανάλογη απόφαση;

Σχετικά με τον ΟΠΑΠ τώρα, φημολογείται ότι ναι μεν έχει πει ανεπίσημα πως θα δώσει κάποια χρήματα, αλλά ούτε πόσα ούτε πότε. Κάποιες πληροφορίες κάνουν λόγο για «χορηγία» 100.000 ευρώ σε κάθε ομάδα Β’ Εθνικής και από 50.000 ευρώ στις ομάδες Γ’ Εθνικής. Πέρα από το αν οι σύλλογοι των δύο κατηγοριών λύνουν με τόσα χρήματα το πρόβλημά τους, υπάρχουν πολλές ενστάσεις για το αν ο ΟΠΑΠ πρέπει να εξακολουθεί να επιχορηγεί ποδοσφαιρικές ΑΕ ή έστω Τμήματα Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών.

Στο κάτω κάτω γιατί να τους… αιμοδοτήσει ο ΟΠΑΠ όταν δεν χρησιμοποιεί καν τα ονόματά τους στο κουπόνι του «Πάμε Στοίχημα» καθώς τα δύο πρωταθλήματα έχουν στιγματιστεί ανεπανόρθωτα από το σκάνδαλο των στημένων αγώνων με τη μαύρη λίστα της UEFA να είναι γεμάτη από ύποπτα ως άκρως διεφθαρμένα ματς Β’ – Γ’ Εθνικής! Αλλωστε, τι θα συμβεί όταν το Ελληνικό Δημόσιο μείνει με τον έλεγχο ενός πενιχρού 5% της ΟΠΑΠ ΑΕ εφόσον το 29% (από το 34,3% που κατέχει) πωληθεί εντός του πρώτου τριμήνου του 2012;

Τι θα γίνει λοιπόν; Θα μπει λουκέτο στα πρωταθλήματα Β’ – Γ’ Εθνικής και κατ’ επέκταση να κλείσουν τα ποδοσφαιρικά μαγαζιά που δεν μπορούν να συντηρηθούν σε επαγγελματικό επίπεδο; Το σίγουρο πάντως είναι ότι οι ποδοσφαιροπαράγοντες δεν μπορεί να το παίζουν «επενδυτές (τρομάρα τους) της μπάλας» με ξένα κόλλυβα, αφήνοντας μάλιστα ανασφάλιστους και εν πολλοίς απλήρωτους επί μήνες τους παίκτες! Αλήθεια, τι σόι επαγγελματικό καθεστώς διέπει έναν χώρο όταν δεν τηρούνται τα στοιχειώδη, τουτέστιν να πληρώνονται οι εργαζόμενοι και να είναι ασφαλισμένοι ιατροφαρμακευτικά και συνταξιοδοτικά;

Υπάρχει ασφαλώς ο αντίλογος ότι αν κλείσουν τα περί ου ο λόγος μαγαζιά όπου εργάζονται περίπου 1.000-1.200 ποδοσφαιριστές, πολλοί μάλιστα οικογενειάρχες, όλοι αυτοί οι άνθρωποι ή η συντριπτική πλειονότητά τους θα αντιμετωπίσουν τον εφιάλτη της ανεργίας! Διόλου αμελητέα ποσότης και ούτε υποτιμάται το πρόβλημα, αλλά η πραγματικότητα και η ψυχρή λογική δείχνουν ότι σε εποχές παρατεταμένης και βαθιάς οικονομικής κρίσης δεν μπορεί ο πρωταθλητισμός στο ποδόσφαιρο να υφίσταται και να λειτουργεί σε τέτοια επαγγελματική βάση και έκταση…

Συνεπώς, εκ των πραγμάτων, το ερώτημα δεν τίθεται τόσο αν θα μπει ή όχι λουκέτο στη Β’ – Γ’ Εθνική αλλά περισσότερο «να μπει ή να μην μπει;». Και επ’ αυτού δεν είναι λίγοι όσοι υποστηρίζουν ότι δεν θα χάσει και η Βενετιά βελόνι αν πάψουν να είναι επαγγελματικά τα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα των μικρών κατηγοριών και ιδιαίτερα της ήδη κολοβής Γ’ Εθνικής (διεξάγεται με 12 ομάδες στον Βόρειο όμιλο και 11 στον Νότιο αντί 18+18). Ας γίνουν αμιγώς ερασιτεχνικά σωματεία-ομάδες κι ας παίζουν μπάλα σε αντίστοιχα πρωταθλήματα όσοι το επιθυμούν από χόμπι, για τη διασκέδαση και τη χαρά του παιχνιδιού. Αντε και της (σε λογικά πλαίσια) οπαδικής διελκυστίνδας των τοπικών κοινωνιών…

Στη χρεοκοπημένη Ελλάδα αρκεί το επαγγελματικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου σε επίπεδο Α’ Εθνικής – αν μπορεί κι αυτό να το σηκώσει ο χώρος, καθώς πάνω από τις μισές εκ των 16 ομάδων της Σούπερ Λίγκας είναι με τη θηλιά στην κρεμάλα του «οικονομικού fair play» της UEFA. Στο φινάλε, για μπάλα μιλάμε. Δεν πρόκειται δα και για κάποιο «προϊόν» αδήριτης ανάγκης για το βιοτικό επίπεδο του κοινωνικού συνόλου!..