Η στήλη καταγράφει σήµερα τρεις ενδεικτικές ρήσεις, καθεµία από τις οποίες έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, µε κοινό φόντο όµως τη βαθιά και παρατεταµένη οικονοµική κρίση που βιώνει όχι µόνο η Ελλάδα αλλά και οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης και του πλανήτη. Σε αυτήν ακριβώς την κρίση εδράζονται και οι αντίστοιχες αντιρρήσεις που διατυπώνονται ή ακόµη και το σοκ (αρνητικό ή θετικό) που προκαλείται.
«Οµάδες που έχουν συσσωρευµένα προβλήµατα από άλλες χρήσεις δεν θα τα καταφέρουν. Αν δεν βοηθηθεί το επαγγελµατικό ποδόσφαιρο και δεν ληφθούν αποφάσεις, τότε, λυπάµαι που το λέω, υπάρχουν οµάδες που δεν θα αντέξουν». Αυτό υπογράµµισε, µεταξύ άλλων, ο µεγαλοµέτοχος και πρόεδρος της ΠΑΕ Ατρόµητος κ. Γιώργος Σπανός.
Η ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ: Ο ιδιοκτήτης της οµάδας του Περιστερίου προφανώς αναφερόταν στις οµάδες της Α’ Εθνικής γιατί στις παρακάτω κατηγορίες η κατάσταση είναι ήδη (πολύ πιο) τραγική. Ωστόσο η βασική αντίρρηση τίθεται δίκην ερωτήµατος: Από ποιον και πώς ακριβώς πρέπει να βοηθηθεί το επαγγελµατικό ποδόσφαιρο; Θα ήταν άκρως ενδιαφέρον να τοποθετηθεί επ’ αυτού ο κ. Σπανός, αλλά και όλοι οι µεγαλοµέτοχοι ή πρόεδροι των ΠΑΕ της Σούπερ Λίγκας.
Αν υπονοείται πάντως να έρθει (ως συνήθως) συνδροµητής-χορηγός των ΠΑΕ το κράτος – µε οποιαδήποτε καινούργια χαριστική ρύθµιση χρεών ή άλλης µορφής… ευγενική χορηγία –, το αρνητικό σοκ είναι εκκωφαντικά ισχυρό! ∆ιότι κάθε νέος µποναµάς από τον κρατικό κορβανά προς τις ποδοσφαιρικές ΑΕ θα ήταν τουλάχιστον προκλητικός για τη µεγάλη µάζα των χειµαζόµενων ελλήνων πολιτών: Για όλους εκείνους που υφίστανται το συνεχές και ανηλεές πετσόκοµα µισθών και συντάξεων, για τα ίδια υποζύγια που χτυπά η αδυσώπητη υπερφορολόγηση και η λαίλαπα των χαρατσιών, για όσους – και είναι εκατοντάδες χιλιάδες – αντιµετωπίζουν το φάσµα της ανεργίας που έχει πάρει εφιαλτικές διαστάσεις στη χώρα µας! «Η Ουκρανία και η Πολωνία προχώρησαν 30 χρόνια στο µέλλον». Τάδε έφη ο γάλλος πρόεδρος της UEFA κ. Μισέλ Πλατινί µε αφορµή τη συνδιοργάνωση (8 Ιουνίου – 1 Ιουλίου) της τελικής φάσης του ποδοσφαιρικού Euro 2012 από τις δύο χώρες του πάλαι ποτέ σοσιαλιστικού ή ανατολικού µπλοκ.
Η ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ: Και η Ελλάδα το 2004 µε τη διοργάνωση των Ολυµπιακών Αγώνων της Αθήνας, µας έλεγαν – και κάποιοι το πιστεύαµε – ότι θα έκανε άλµα 50 ετών στο µέλλον, αλλά πέντε χρόνια µετά βρέθηκε στο καναβάτσο µε ένα ασύλληπτο χρέος περί τα 350 δισ. ευρώ στην καµπούρα της!
Προφανώς όλο αυτό το χρέος δεν προέκυψε από τη διοργάνωση των Αγώνων «Αθήνα 2004»… Εξίσου προφανώς όµως τον πρόεδρο Πλατινί δεν τον ενδιαφέρουν οι επιπτώσεις µιας αθλητικής διοργάνωσης στην οικονοµική κατάσταση της όποιας Πολωνίας, Ουκρανίας ή Ελλάδας παρά µόνον εν προκειµένω η ευηµερία της UEFA. Οπότε, από αυτή την πλευρά, ο µεσιέ Μισέλ έχει κάθε λόγο να βλέπει πολλά χρόνια µπροστά… Αλίµονο σε εκείνους που θα κληθούν να πληρώσουν τον λογαριασµό όταν σβήσουν οι προβολείς στα γήπεδα…
«Ψάχνουµε κολυµβητήριο για να προπονηθούµε αφού δεν ξέρουµε ποιο έχει πετρέλαιο για να ζεστάνει την πισίνα του. Εχουµε αλλάξει πέντε κολυµβητήρια στην προετοιµασία µας. ∆εν έχουµε ρούχα και µαγιό µε το εθνόσηµο για να εµφανιστούµε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθληµα σαν οµάδα. Η οµοσπονδία µας χρωστάει αρκετά µηνιάτικα. Εχουµε γίνει τσίρκο αλλά παρ’ όλα αυτά αντέχουµε». Η εξοµολόγηση προέρχεται από τον αρχηγό της εθνικής πόλο Χρήστο Αφρουδάκη εν όψει του επικείµενου Ευρωπαϊκού Πρωταθλήµατος (16-29 Ιανουαρίου στο Αϊντχόφεν της Ολλανδίας) και αποκαλύπτει πόσο γυµνός είναι ο υγρός στίβος που αναδείχθηκε βασιλιάς των σπορ για το 2011 στην Ελλάδα.
Η ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ: (µε αποδέκτη όχι φυσικά τον Χρ. Αφρουδάκη και τους συµπαίκτες του, αλλά τους ιθύνοντες της αθλητικής ηγεσίας και εν γένει της πολιτείας): Πώς είναι δυνατόν η αφρόκρεµα της ελληνικής υδατοσφαίρισης να προετοιµάζεται(;) κάτω από τέτοιες αντίξοες συνθήκες και µάλιστα εν όψει διεκδίκησης της πρόκρισης στους Ολυµπιακούς Αγώνες;
Εντάξει, η εποχή των παχιών αγελάδων στον (πρωτ)αθλητισµό πέρασε ανεπιστρεπτί, αλλά εν προκειµένω οι άνθρωποι λένε τον πόνο και το παράπονό τους για τα στοιχειώδη! Ούτε… λούσα, παχυλά πριµ και άλλα προνόµια ζητούν ούτε απειλές για ανταρσίες εκτοξεύουν. Απεναντίας, σοκάρουν θετικά το σθένος και η διάθεση που επιδεικνύουν οι διεθνείς πολίστες για τη διάκριση µε κορυφαίο στόχο να κερδίσουν µια θέση στους Ολυµπιακούς του Λονδίνου. Και γι’ αυτό είναι αξιέπαινοι και έχουν την εκτίµηση και την (ηθική) συµπαράστασή µας – άλλωστε εµείς άλλη υποστήριξη δεν είµαστε σε θέση να τους παράσχουµε…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
