Μέσα στην τρέλα των ημερών ήταν φυσικό το ότι πέρασαν σχεδόν απαρατήρητα δυο σοβαρά περιστατικά από την αμερικάνικη προεκλογική εκστρατεία των ρεπουμπλικάνων.
Στο πρώτο ο κυβερνήτης Πέρυ, ακροδεξιός και από τους αγαπημένους του «πάρτι του τσαγιού» ανακοίνωσε με όλη τη βαρύτητα που ταιριάζει σε έναν πολιτικό της περιωπής του ότι θα κλείσει τρεις υπηρεσίες της κυβέρνησης για να μειώσει το κράτος. Όταν όμως ρωτήθηκε ποιες, μπόρεσε να θυμηθεί μόνο δύο!
Στο δεύτερο, ο έτερος υποψήφιος, ο αυτοδημιούργητος Χέρμαν Κέιν που βρέθηκε μάλιστα να προπορεύεται σε κάποιες δημοσκοπήσεις, ρωτήθηκε για τη Λιβύη και έχασε τα λόγια του. Σχεδόν ρώτησε το δημοσιογράφο να του πει ποια ήταν η πολιτική του Ομπάμα απέναντι στην εξέγερση και την πτώση του Καντάφι.
Σιγά το θέμα, μπορεί να πείτε. Αλλά πάλι τέτοια περιστατικά σε βάζουν σε σκέψεις. Εδώ έχουμε να κάνουμε με την υπερδύναμη και με δυο πρόσωπα που θα μπορούσαν να είναι πρόεδροι των ΗΠΑ. Τέτοια προχειρότητα; Τι κάνουν όλοι αυτοί οι μυστικοί οργανισμοί της «παγκόσμιας διακυβέρνησης»; Ούτε ένα μικρόφωνο να τους ψιθυρίσουν τι πρέπει να λένε;
Το θέμα μας αφορά βλέπετε. Γιατί υπάρχουν όλες αυτές οι οργανώσεις και οι μηχανισμοί που έχουν βάλει στο χέρι και τους δικούς μας- μάθατε για τις λιανοκαημμένες καταγγελίες στη Βουλή, η τριλάτεραλ η Γκόλντμαν Σακς και άλλες που είμαι βέβαιος ότι δεν γνωρίζουμε- και τους ξέφυγαν κοτζάμ υποψήφιοι πρόεδροι; Πιο σημαντικοί τελικά είναι οι Ελληνες;
Να μη παρεξηγηθούμε. Ο καθένας είναι ελεύθερος να συνωμοτεί και να συνωμοσιολογεί όσο θέλει. Κι αν πιστεύει ότι ένα αόρατο χέρι διαφεντεύει τις τύχες του κόσμου κι όλα γίνονται για κάποιο σκοπό, δικαίωμα του και καλή του τύχη- δεν θα του μένουν και απορίες.
Λίγο πιο καλές συνωμοσίες ωστόσο θα βοηθούσαν. Έτσι στη φόρα όλα τα ονόματα, να τα βλέπει και ο τελευταίος θνητός, τι σόι συνωμοσία είναι; Χάνεται και το σασπένς!
