«Κανείς δεν είναι παραπάνω (sic) από το νόμο, παρά μόνο οι παραδόσεις μας. Και το άσυλο είναι μια μακρά ακαδημαϊκή παράδοση. Συνδέεται με τις ακαδημαϊκές ελευθερίες, συνδέεται με τη διακίνηση των ιδεών, την αυτοτέλεια, την αυτονομία, την ανεξαρτησία του πανεπιστημίου, από οποιοδήποτε εξωτερικό παράγοντα» δήλωσε ο πρύτανης και συνέχισε: «Για μας, ανεξάρτητα από τη νομοθεσία, το πανεπιστημιακό άσυλο υπάρχει».

Η δήλωση αυτή του αξιότιμου πρύτανη του ΑΠΘ όχι μόνο επαναφέρει σε ισχύ το εθιμικό δίκαιο, αλλά επαναξιολογεί, με το κύρος της, τις αθάνατες παραδόσεις του ελληνικού λαού και τις επανατοποθετεί, καθαρά και ξάστερα, στο απυρόβλητο. Καιρός ήταν. Και η ζωοκλοπή παράδοση είναι. Και η οπλοκατοχή ομοίως. Ομοίως και η φοροδιαφυγή, η οποία μάλιστα κατά τους ειδικούς ανάγεται στην εποχή της Τουρκοκρατίας. Αμ η παράνομη στάθμευση, τι είναι παρά μία εκ των παραδόσεών «μας»; Καλώς λοιπόν που ο κ. πρύτανης τοποθέτησε τις «παραδόσεις μας» πάνω και από τον νόμο.

Όμως για κείνο που πράγματι πρέπει να επαινεθεί, είναι που μας θύμισε, ως μια από τις ευλογίες του «παραδοσιακού» μας ασύλου, «τη διακίνηση των ιδεών» στα πανεπιστήμια. Πρύτανης είναι και, δεν αμφιβάλλω, χρόνια τώρα βλέπει πως τόσο στο σεβαστό μου ΑΠΘ, όσο και στα υπόλοιπα πανεπιστήμια, το μόνο που «διακινείται» νυχθημερόν είναι οι ιδέες.

Υποθέτω πως κάποια στιγμή μπορεί να μας αναφέρει κάποιες από τις πολλές «ιδέες» που έχουν διακινηθεί τα τελευταία χρόνια, μέσω ασύλου, και τώρα- φευ- πάει αλυσοδένονται… Κι ακόμη πιο αξιέπαινος γίνεται, καθώς λησμονώντας τον στρεβλό νόμο 4009 για τα ΑΕΙ, και τα όσα μύρια δεινά επιφυλάσσει στα πανεπιστήμιά μας, λησμονώντας τη χρεοκοπημένη Παιδεία μας επικεντρώνεται, ειδικά τις μέρες αυτές, στο «παραδοσιακό» μας άσυλο. Εκθειάζει ένα άσυλο-φρικιό, που, το ξέρουμε όλοι, μαζί με άλλες αστοχίες και λαϊκισμούς, υποβάθμισε και ευτέλισε τα πανεπιστήμιά μας. Ακριβώς όπως μας έχουν ευτελίσει και καταστρέψει πολλές από τις αθάνατες ελληνικές μας παραδόσεις. Που εξακολουθούν να φεγγοβολούν «παραπάνω από το νόμο».