Μήπως διαβάζουμε ανάποδα την πραγματικότητα; Μήπως τελικά η κίνηση του Γ. Παπανδρέου για την προκήρυξη δημοψηφίσματος δικαιώνεται από τα πράγματα; Τις τελευταίες ημέρες έχει αρχίσει και αναπτύσσεται μια τέτοια επιχειρηματολογία. Και επισημαίνονται δύο παράπλευρες συνέπειες της κρίσης.
Πρώτον η Ευρώπη κινητοποιήθηκε και μπροστά στον κίνδυνο μιας γενικότερης αποσταθεροποίησης αποφάσισε να αυξήσει την πίεση προς την Ελλάδα, να απαιτήσει συνεργασία των κομμάτων και κυρίως δέσμευση και της αντιπολίτευσης ότι θα τηρήσει όλες τις δεσμεύσεις της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου 2.
Δεύτερον μπροστά στον φανερό κίνδυνο εξόδου από την ευρωζώνη αλλά και την ασφυκτική πίεση της κοινής γνώμης για τον φόβο της χρεοκοπίας αναγκάστηκαν να κινητοποιηθούν και τα ελληνικά πολιτικά κόμματα και να αποδεχθούν την συνεργασία κάνοντας έτσι το πρώτο βήμα για μια πολύ πιο αποφασιστική αντιμετώπιση των προβλημάτων της οικονομίας.
Μέσα σε μια τέτοια συλλογιστική, οι παράπλευρες απώλειες, ο βαρύτατος δηλαδή τραυματισμός της αξιοπιστίας του πρωθυπουργού στην Ευρώπη, ο ταπεινωτικός τρόπος αντιμετώπισης της Ελλάδας από τους εταίρους αλλά και η προσωρινή έστω απώλεια κάθε δυνατότητας διαπραγμάτευσης της Ελλάδας απέναντι στους όρους των εταίρων – δανειστών μας, αποτελούν δευτερεύοντα ζητήματα που θα ξεπεραστούν με τον χρόνο.
Είναι πράγματι έτσι; Αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε. Με δυο πολύ μεγάλα ερωτηματικά. Το πρώτο αφορά την κυβέρνηση συνεργασίας. Μέχρι στιγμής δεν έχουμε την παραμικρή διασφάλιση ότι θα πετύχει στο έργο της. Αντιθέτως, λίγο αν δει κανείς κάτω από τις γραμμές των δηλώσεων στελεχών της ΝΔ είναι σαφές ότι αποτελούν πολύ απρόθυμους εταίρους.
Ακόμα χειρότερα, ακόμα δηλαδή και αν η συνεργασία αποδειχθεί ειλικρινής, τίποτα δεν μας διασφαλίζει ότι η νέα κυβέρνηση θα έχει τις πολιτικές προϋποθέσεις για να λύσει τα προβλήματα που οδήγησαν τις κυβερνήσεις του ΠαΣοΚ σε αδιέξοδο. Μπροστά σε μια γενικευμένη εξέγερση των δημοσίων υπαλλήλων -όχι όλων αλλά πάντως μιας σημαντικής μερίδας ακτιβιστών- η κυβέρνηση ουσιαστικά παρέλυσε. Πώς θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα η νέα κυβέρνηση και αρκεί μια ευρύτερη κοινοβουλευτική στήριξη για να περάσει τις αλλαγές που απαιτούνται;
Γεγονός που μας οδηγεί στο δεύτερο μεγάλο ερωτηματικό, την στάση των πολιτών. Αρέσκονται ορισμένοι να λένε ότι με τις τελευταίες εξελίξεις στην ουσία το δημοψήφισμα κερδήθηκε. Αλλά βέβαια αυτό θα πρέπει να επιβεβαιωθεί στις κάλπες. Και μια ενδεχόμενη αποτυχία της συνεργασίας που θα μας άφηνε χωρίς εναλλακτικές λύσεις μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικά εκλογικά αποτελέσματα και να βάλει τη χώρα σε ένα σπιράλ αποσταθεροποίησης.
Αλλά βέβαια όλα αυτά είναι πρόωρα. Αυτό που σήμερα προέχει είναι να πετύχει η συνεργασία!
