Πρόσεξε καλά. Την πραγματική Πολιτική διαχείριση και όχι την πέτσινη κομματική του Γιώργου και του Αντώνη Σαμαρά. Διότι όπως δικομματισμός έτσι και διπλή η αχρηστία, η αφασία και ο αυτισμός Της κυβέρνησης η πρώτη πανωλεθρία. Γιατί αν από την πρώτη στιγμή, από τον Μάιο του 2010 είχε φροντίσει να τηρήσει τους όρους του Μνημονίου σήμερα θα ήταν τα πράγματα αλλιώς. Αν δηλαδή είχε ξεφορτωθεί τα βαρίδια της κρατικής μηχανής. Πρώτο. Είχε καταπολεμήσει την φοροδιαφυγή με σύντομες διαδικασίες και με βαριές τιμωρίες. Δεύτερο. Είχε σφραγίσει δεκάδες αόρατους οργανισμούς. Τρίτο. Και τέταρτο είχε προχωρήσει στις αποκρατικοποιήσεις επιχειρήσεων κρατικών. Τίποτα απ’ όλα αυτά. Μόνο οριζόντιο κούρεμα και αλλεπάλληλο μαστίγωμα με φόρους στις τσέπες των πολιτών και στην μελλοθάνατη Αγορά. Που πάει να πει ο τελευταίος που δικαιούται να θριαμβολογεί είναι η ηγεσία η Πασοκική. Πάμε τώρα στην πανωλεθρία της Νέας Δυστυχίας. Μα αν ήταν τόσο ρεαλιστική και τόσο εφικτή η επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, τότε γιατί η Μέρκελ και ο Σαρκοζί, δηλαδή τα αφεντικά των Λαϊκών Ευρωκομμάτων, δεν ήθελαν ν’ ακούσουν κουβέντα και με περιφρόνηση αντιμετώπιζαν τον Αντώνη Σαμαρά; Μπας δηλαδή, γεγονός που είναι διαχρονικό, άλλα έλεγε στις Βρυξέλες και άλλα εντός, για εξυπηρέτηση μικροκομματικών συμφερόντων και για να χαϊδεύει τ’ αυτιά των ιθαγενών που είναι έτοιμα να υποκλιθούν στα ευχάριστα και τα πέτσινα προεκλογικά; Πολύ πιθανόν. Με απλά λόγια και οι δύο εντελώς ακατάλληλοι να διαχειριστούν τις τύχες των δύσμοιρων πολιτών. Κα τέλος η απόλυτη υποταγή. Τουτέστιν, ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος. Μόνο ο Γάλλος με αφεντικό τον Γερμανό. Γιατί η Μέρκελ και ο Σαρκοζί διαχειρίστηκαν το χρέος, διαπραγματεύτηκαν με τις τράπεζες και καθάρισαν με το πρόβλημα το ελληνικό. Αν το κούρεμα είναι σωστό και προς συμφέρον των Ελλήνων, τότε σωτήρας ο Γερμανός. Αν είναι καταστροφή, τότε για όλα φταίει ο δικομματισμός. Με απλά λόγια και για να βουλώσω τα στόματα αμφοτέρων των σωτήρων και προφητών. Ποια επιτυχία ρεεεεεεε! Σκέτη πανωλεθρία η κυρίαρχη γαλαζοπράσινη πολιτική. Του Ελληνα η μόνιμη δυστυχία μοναδική. Γιωργαντώνη, πάρτε τα κόμματα σας και μπρος!