Τα σενάρια της επόµενης ηµέρας δεν είναι τα καλύτερα.
Αν όλα πάνε κατ’ ευχήν και η κυβέρνηση καταφέρει εν µέσω συγκρούσεων και αναστατώσεων να επιβάλει τα νέα µέτρα και να προωθήσει τις απαιτούµενες µεταρρυθµίσεις στο κράτος, στη φορολογία, στα µισθολόγια, στην αγορά εργασίας, στην Υγεία και στην κοινωνική ασφάλιση και τα χρέη επαναρυθµισθούν µε ένα ελεγχόµενο «κούρεµα» ως 40%, η χώρα θα λάβει αρχές Νοεµβρίου την έκτη δόση και στον βαθµό που δεν υπάρξουν άλλες δυσάρεστες εκπλήξεις θα ισορροπήσει σε χαµηλότερη βάση.
Με την ελπίδα να ανακτήσει βαθ µιαία µέρος της χαµένης αξιοπιστίας της, ώστε να επαναχρηµατοδοτηθεί και να επιτύχει τη διεκδικούµενη τα τελευταία δύο χρόνια επανεκκίνηση της οικονοµίας.
Ακόµη και σε αυτή την, ειδυλλιακή για την τρέχουσα πολιτική, περίπτωση το εισοδηµατικό επίπεδο των Ελλήνων θα υποχωρήσει τουλάχιστον στα επίπεδα του 2004, αν πιστέψουµε τις σχετικές αναφορές του υπουργού Οικονοµικών κ. Ευ. Βενιζέλου.
Αν τώρα τα πράγµατα «στραβώσουν», το «κούρεµα» του χρέους φθάσει στο 50% ή στο 60%, όπως θέλουν οι Γερµανοί, και η κυβέρνηση δεν καταφέρει να ελέγξει την επιβολή και την εφαρµογή των µέτρων, τότε η πτώχευση θα επέλθει και θα επικρατήσει κοινωνικό χάος, µε ό,τι αυτό συνεπάγεται για το εισόδηµα και τις ζωές των ανθρώπων. Σ’ αυτή την εκδοχή των πραγµάτων οι πολιτικές εξελίξεις θα είναι ραγδαίες και απρόβλεπτες στην έκβασή τους. Αλλά και η θέση της χώρας θα επηρεασθεί. Τίποτε δεν εγγυάται ότι η Ελλάδα θα παραµείνει χώρα ευρωπαϊκή. Η επιστροφή στο εθνικό νόµισµα θα πρέπει να θεωρείται πιθανή και η ζωή των ελλήνων πολιτών θα επηρεασθεί κατά τρόπο δραµατικό.
Αν έτσι εξελιχθούν τα πράγµατα, το 2004 θα φαντάζει όντως πολύ µακρινό.
Στην περίπτωση αυτή, κακά τα ψέµατα, η χώρα θα κινδυνεύσει µε βαλκανοποίηση, θα θυµίζει τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης στα χρόνια της µετάβασης από τον λεγόµενο «υπαρκτό σοσιαλισµό» στη φιλελεύθερη ανοιχτή οικονοµία.
Με άλλα λόγια, θα είναι µια χώρα όπου, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, θα κυριαρχήσουν οι ολιγάρχες και το οργανωµένο έγκληµα, οι οποίοι, πέραν των άλλων, δεν έχουν και την καλύτερη άποψη για τη ∆ηµοκρατία.
Υπό αυτή την έννοια, όσοι µε ευκολία αρνούνται το 2004 οφείλουν να γνωρίζουν ότι ο επόµενος σταθµός θα παραπέµπει στη Σόφια, στο Βουκουρέστι, ακόµη και στα Τίρανα του 1989.
akarakousis@dolnet.gr
