Εδώ και δύο χρόνια ζούμε με τον φόβο της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας, που παρά τα όσα οδυνηρά μέτρα έχουν εξαγγελθεί φαίνεται ότι γίνεται ολοένα πιο πιθανή. Και όσο δεν αποσοβείται η κρίση και τα βάρη γίνονται μεγαλύτερα, η ανασφάλεια θα γιγαντώνεται, θα συσσωρεύεται η οργή, θα θεριεύει η απελπισία. Και δυστυχώς υπάρχουν ιστορικά παραδείγματα για το πού μπορεί να οδηγήσει μια τέτοια κατάσταση.

Είναι πλέον φανερό ότι το πρόβλημα είναι πρωτίστως πολιτικό. Τα κόμματα εξουσίας με τη στάση, τις αποφάσεις και τις επιλογές τους συνέβαλαν καθοριστικά στη διόγκωση του προβλήματος.

Είναι εξίσου φανερό ότι την ευθύνη για την έξοδο από την κρίση την έχουν εκ των πραγμάτων οι πολιτικοί. Με ποιους όρους όμως και με ποιες προϋποθέσεις; Μπορούν να υπηρετήσουν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανασύνταξης και ανασυγκρότησης της χώρας αν δεν αλλάξουν ριζικά;


ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ