Η κυβέρνηση πήρε την περασμένη Κυριακή μέτρα για την φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας προσπαθώντας να κλείσει την τεράστια τρύπα στα έσοδα της χώρας, που κύρια προέρχεται από την ανικανότητα της δημόσιας διοίκησης να συλλάβει τη φοροδιαφυγή, αλλά και να στείλει τα ΕΤΑΚ των δύο προηγούμενων χρόνων.

Δεν θα εξετάσουμε εδώ τα ψέματα της κυβέρνησης για το ύψος που θα φτάσει το χαράτσι, καθώς άλλα έλεγε την Κυριακή και άλλα ανακοίνωσε την Τετάρτη το βράδυ, ούτε το άδικο της οριζόντιας φορολόγησης με μόνο κριτήριο το μέγεθος του ακινήτου και την περιοχή που βρίσκεται.

Από την ημέρα της ανακοίνωσης του νέου αυτού φόρου βρισκόμαστε μπροστά στο πρωτοφανές φαινόμενο της κάθετης αποδοκιμασίας του από το σύνολο της ελληνικής Αριστεράς. Χωρίς να προτείνει κανένα κριτήριο ζητάει την απόσυρσή του, ακολουθώντας από την αντίθετη πλευρά τη λογική του υπουργείου Οικονομικών.

Κάνει η ελληνική Αριστερά σαν να μην γνωρίζει ότι το μεγαλύτερο ξέπλυμα βρώμικου χρήματος γινόταν και γίνεται μέσω των αγοραπωλησιών των ακινήτων. Κάνει σαν να μην γνωρίζει ότι οι κυβερνήσεις του ΠαΣοΚ και της Νέας Δημοκρατίας έχουν καταργήσει το πόθεν έσχες για την επαναφορά χρημάτων στην Ελλάδα για αγορά ακινήτων. Κάνει σαν να της είναι άγνωστο ότι η τοποθεσία που βρίσκονται τα ακίνητα δεν παίζει κανένα ρόλο για τη φοροδιαφυγή και την κάλυψή της από την κατασκευή τους. Κάνει σαν να μην έχει ακούσει ποτέ ότι ένας πολύ μεγάλος αριθμός πολιτών ανεξάρτητα επαγγέλματος έχουν φορολογική δήλωση μερικών χιλιάδων ευρώ και σπίτια εκατοντάδων τετραγωνικών μέτρων, τεράστιας αξίας, διάσπαρτα σε όλες τις περιοχές της Αττικής. Από τις πιο φθηνές μέχρι τις πιο ακριβές. Κάνει σαν μην γνωρίζει ότι ένα δυάρι στις λαϊκές πολυκατοικίες του Λυκαβηττού δεν μπορεί να πληρώνει το ίδιο με το πολυτελέστατο, αντίστοιχης επιφάνειας, διαμέρισμα της πλαϊνής πολυκατοικίας.

Και αντί να ζητήσει να ελέγξει η Πολιτεία τις φορολογικές δηλώσεις και το πόθεν έσχες των ιδιοκτητών, καθώς όλα τα στοιχεία βρίσκονται σε αυτές πλάι πλάι με διαφορά μερικών αράδων, καταγγέλλει συλλήβδην το μέτρο, ανακουφίζοντας τους μεγαλοφοροφυγάδες, οι οποίοι με τη στάση τους συνετέλεσαν σε μεγάλο βαθμό στη σημερινή κατάσταση της οικονομίας.

Τι σόι σοσιαλισμός, ισοπέδωση και αμνήστευση πάντων των φοροφυγάδων είναι αυτή; Δεν καταλαβαίνει ότι με την πρακτική της απομακρύνει τους εν δυνάμει ψηφοφόρους της καθώς πλέον αυτοί αντιλαμβάνονται ότι τους κρίνει με τα ίδια κριτήρια;

Και δεν μπορεί να φανταστεί κανείς ότι προστατεύουν τους μεγαλοϊδιοκτήτες. Κάτι άλλο συμβαίνει, το οποίο φαίνεται να έχει σχέση με την αντίληψη της σημερινής ελληνικής οικονομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής πραγματικότητας.