Η Γερμανία παίζει τώρα τελευταία ένα επικίνδυνο, απαράδεκτο και ακατανόητο παιχνίδι στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, μπερδεύοντας σκόπιμα την ηθική με την πολιτική.

Έτσι, πολλά επίσημα γερμανικά χείλη – ιδίως της κυβερνώσας χριστιανοδημοκρατικής ελίτ – πλασάρουν επιπόλαια τον ηθικό μύθο που αφορά το χρέος και την «τιμωρία».

Τι λέει με απλά λόγια αυτός ο μύθος; Όποιες ανήθικες κυβερνήσεις δανείστηκαν παρά πολύ, τώρα θα πρέπει να τιμωρηθούν σκληρά!

Και η μόνη τιμωρία για μια τέτοια απαίσια οικονομική συμπεριφορά είναι τα σκληρά μέτρα λιτότητας, που βυθίζουν την Ελλάδα και άλλες χώρες σε ένα απάνθρωπο αδιέξοδο, αφού δεν υπάρχει ανάπτυξη, αλλά μόνο ύφεση.{{{ moto }}}

Και όλα αυτά τα κάνει η Γερμανία, όταν όλοι οι φημισμένοι οικονομολόγοι, όπως ο νομπελίστας Πωλ Κρούγκμαν καταγγέλλουν ευθέως, ότι με αυτού του είδους τη γερμανική ηγεμονία μπορεί να οδηγηθούμε πολύ εύκολα, όχι μόνο στη χρεοκοπία της Ελλάδας, αλλά και άλλων χωρών (Krugman, «An Impeccable Disaster», NΥΤimes, 11/9/ 2011).

Όμως υπάρχει, δυστυχώς, και ένα άλλο πρόσφατο δείγμα μιας τέτοιας επικίνδυνης και ηθικολογούσας προσέγγισης εκ μέρους της Γερμανίας. Ποια είναι αυτή; Ο γερμανός επίτροπος της ενέργειας στην Ευρώπη, ο Guenter Oettinger πρότεινε το εξής ασύλληπτο και απαράδεκτο.

Δηλαδή, οι σημαίες των «αμαρτωλών του χρέους», με άλλα λόγια των υπερχρεωμένων κρατών, να κυματίζουν μεσίστιες μπροστά από τα επίσημα κτίρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να στοχοποιούνται συμβολικά και όλοι να καταλαβαίνουν τι έκαναν.

Και, βεβαίως, μέσα σε ένα τέτοιο ολέθριο κλίμα αναπτύσσονται και στον απλό γερμανικό λαό ανιστόρητες συλλογικές ενοχοποιήσεις, του τύπου «όλοι οι Ελληνες είναι τεμπέληδες, αντιπαραγωγικοί» κλπ, που ζήσαμε και πέρυσι και παραπέμπουν σε άλλες φασιστοειδείς εποχές.

Ωστόσο, πάνω από όλα καλλιεργούνται στη γερμανική κοινωνία και αφελείς μύθοι, όπως της μορφής «ότι δεν μπορούμε να δανείζουμε άλλο σε άσωτους λαούς»!

Αυτός είναι ένα τεράστιος μύθος, γιατί με το πρώτο πακέτο τουλάχιστον των 110 δισεκατομμυρίων ευρώ, η χώρα τούτη μάς δάνεισε βγάζοντας χοντρά λεφτά, αφού η Γερμανία δανείζεται από τις αγορές με ένα επιτόκιο κοντά στο 3% και μας δανείζει με 5,5%! Ας μη λέμε λοιπόν ότι θέλουμε.

Επομένως, η Γερμανία – αυτή η μεγάλη χώρα- θα πρέπει, επιτέλους, να παίξει τον ηγετικό της ρόλο στην Ευρώπη (εγκαταλείποντας τα παραπάνω μικρά παιχνίδια).

Όμως θα ήταν μεγάλο λάθος να κατηγορούμε μόνο τους Γερμανούς για αυτά που μας συμβαίνουν. Τι εννοώ;

Επί δύο χρόνια η παρούσα κυβέρνηση δεν κατανόησε απαράδεκτα με ποιο τρόπο θα μπορούσε να συλλάβει την τεράστια και βδελυρή φοροδιαφυγή, που υπάρχει στη χώρα μας.

Πίστευε αφελώς, ότι ο μεγαλογιατρός – χειρούργος ή ο μεγαλοδικηγόρος ή ο «μεγαλοκαθηγητής» του πανεπιστημίου ( και πολλοί άλλοι) θα συνειδητοποιούσαν ξαφνικά την κρισιμότητα των περιστάσεων και θα πλήρωναν τους φόρους τους!

Αυτοί, βέβαια, συνέχιζαν να ζουν τη πολυτελή τους ζωή, εφαρμόζοντας το περίφημο αξίωμα, «ότι αρκεί να τα αρπάζει κανείς από παντού και να ζει για τον εαυτό του ή την οικογένειά του» ( Bauman, Ζωή για κατανάλωση)!

Αντί, λοιπόν, να επιβάλλει εξαρχής τα λεγόμενα αντικειμενικά κριτήρια (φορολογώντας λ.χ το γιατρό για 50000 ευρώ το χρόνο), η κυβέρνηση έκανε διάφορες ατελέσφορες επιλογές και έτσι φθάσαμε στο απίστευτο αποτέλεσμα μόνο το 3% των Ελλήνων να δηλώνουν εισόδημα πάνω από 100.000 ευρώ.

Άρα, για την κατάντια μας ευθύνονται και οι αμετανόητοι έλληνες φοροφυγάδες!

Και επειδή η κυβέρνηση δεν μπορεί να τους πιάσει, περικόπτει τους μισθούς, βάζει έκτακτες εισφορές, βάζει ανάλγητα χαράτσια (μέσω της ΔΕΗ), πλήττοντας τελικά – και απαράδεκτα – τους πιο φτωχούς!

Όμως, δυστυχώς, στο σημείο που φθάσαμε δεν υπάρχει επιστροφή: Ή θα αλλάξουμε όλοι ή θα βυθιστούμε όλοι.

Και αυτό πρέπει να το κατανοήσουν οι πάντες!

Ποιο είναι το συμπέρασμα; Η Γερμανία παίζει ένα επικίνδυνο παιχνίδι στην Ευρώπη. Όμως για το οικονομικό μας χάλι τεράστια ευθύνη έχουν και οι πολλοί αμετανόητοι έλληνες φοροφυγάδες.

Και επομένως ή θα αλλάξουμε όλοι ή θα βυθιστούμε όλοι!