Πώς όμως να χαρακτηρισθεί η δήθεν επαναστατική γυμναστική ορισμένων γκρουπούσκουλων από νεαρούς στα πανεπιστήμια που πιστεύουν ότι κάνουν κι αυτά επανάσταση ασκώντας ωμή βία; Εναντίον ποιων; Κάποιων εθνικών εχθρών; Κάποιων εσωτερικών εχθρών του πανεπιστημίου; Πού είναι οι υγιείς και κόσμιες αντιδράσεις σε ορισμένα κακώς κείμενα, όπως λ.χ. μια δίκαιη διαμαρτυρία για το κακό ή ανύπαρκτο μάθημα κάποιου καθηγητή, για ορισμένα δίκαια φοιτητικά αιτήματα, για την ανεργία των πτυχιούχων κτλ. Αλίμονο αν δεν αγωνίζεται η νεολαία. Η οργισμένη όμως συμπεριφορά μιας μικρής μερίδας της νεολαίας, που αντί της δημιουργικότητας επιλέγει την καταστροφή και τον μηδενισμό, στιγματίζει το όλον, το οποίο πρέπει να αντιδράσει για το άδικο που του προσάπτουν- δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια.
Ενα τέτοιο λοιπόν αποκορύφωμα της βίας μέσα στο Πανεπιστήμιο Πατρών υπήρξε πρόσφατα η άνανδρη επίθεση ανόητου νεαρού κουκουλοφόρου ταραξία, επικουρούμενου από καμιά δεκαριά άλλους, ο οποίος κρατούσε ρόπαλο και εκινείτο κραδαίνοντάς το εναντίον ενός 83χρονου ομιλητή που βρισκόταν μόνος του στο βάθρο της σκηνής, απροστάτευτος. Εχει σημασία που αυτός ο άνθρωπος ήταν ο Watson που τιμούσε ένα ολόκληρο πανεπιστήμιο με την παρουσία του; Αυτός που με την ανακάλυψη της δομής της διπλής έλικας του DΝΑ επηρέασε την ανθρωπότητα περισσότερο από ποτέ;
Θα μου πείτε πως δεν είναι αυτή η Ελλάδα, δεν είναι αυτό το πανεπιστήμιο. Αυτό το συμβάν όμως κατεγράφη αμέσως στη Wikipedia σπιλώνοντας διεθνώς τη χώρα μας ανεπανόρθωτα. Τι κατάφεραν ο νεαρός ταραξίας και οι «συνοδοιπόροι» του από την εσκεμμένα αντιδραστική συμπεριφορά τους; Κατάφεραν, πέραν των άλλων, να μας δείξουν ότι διαθέτουν ένα στρεβλό κοσμοείδωλο για την πραγματικότητα, για την αλήθεια- κι αυτό τους κάνει επικίνδυνους. Ο κάθε νεαρός με ανάλογο κοσμοείδωλο βρίσκεται μακράν της αλήθειας διότι πιστεύει ότι κάνει επανάσταση εναντίον της δημοκρατίας ή εν προκειμένω εναντίον ενός δήθεν ρατσιστή που «τόλμησε να εισέλθει» στο πανεπιστήμιο!
Δεν γνώριζαν όμως τι είχε πει ο Watson, αλλά μέσα από την παραπληροφόρηση, που διακινήθηκε δυστυχώς από εκείνους που όφειλαν να γνωρίζουν την αλήθεια, στρεβλώθηκε ακόμη περισσότερο το κοσμοείδωλό τους, που τους οδηγεί με βεβαιότητα στην επαγγελματική αποτυχία και στην προσωπική δυστυχία. Διότι ο Watson έχει δηλώσει συντετριμμένος ότι δεν είναι ρατσιστής, αντίθετα είναι ειρηνιστής, ο δε διάσημος επίσης γενετιστής Richard Dawkins είχε δηλώσει ότι οι θέσεις του Watson διαστρεβλώθηκαν από έναν δημοσιογράφο. Αυτή είναι η αλήθεια, που όμως δεν πέρασε από το κεφάλι ούτε των διακινητών της ούτε των αποδεκτών-ταραξιών.
Δεν είναι όμως ο εν λόγω ταραξίας ή ταραξίες οι μόνοι υπεύθυνοι για την καταστροφική συμπεριφορά τους. Είναι πρωτίστως η ελλιπής παιδεία τους που οδηγεί στην αυτοκακοποίηση της αλήθειας τους, καθώς τέτοιοι «επαναστάτες» πιστεύουν ότι επιτελούν δημοκρατική πράξη όταν απειλούν γενικώς, κακοποιούν ανθρώπους και καταστρέφουν πανεπιστημιακούς χώρους. Η ευθύνη όμως δεν ανήκει μόνο σ΄ αυτούς· ανήκει στο παιδαγωγικό-εκπαιδευτικό σύστημα, στην κουλτούρα του νεοελληνικού ραγιαδισμού και σ΄ όλους όσοι συνέβαλαν στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους, που σε συνδυασμό με τα υπαρκτά προβλήματα των νέων, τα οποία έχουν προκαλέσει εν πολλοίς οι μεγάλοι, τους οδηγούν σε αδιέξοδα και θλιβερές αντιδράσεις καταντώντας τους μια καμένη νεολαία.
Ετσι όμως «η δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ισότητας και της ελευθερίας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αναίδεια δικαίωμα, την παρανομία ελευθερία, την αυθάδεια λόγου ισότητα και την αναρχία ευδαιμονία»- ρήση όχι δική μας αλλά του Ισοκράτη που δείχνει ότι δεν άλλαξαν και πολλά πράγματα στην Παιδεία μας από τότε, με το εκκρεμές να κινείται πέρα-δώθε ασταμάτητα.
Για να μην είμαστε όμως αφοριστικοί θα πρέπει να χειροκροτήσουμε τη συγκλονιστική αποδοκιμασία των ταραξιών στο εν λόγω συμβάν από το σύνολο των ακροατών της κατάμεστης μεγάλης αίθουσας που τους έτρεψαν σε άτακτη φυγή- μια έμπρακτη αντίδραση που ανέτρεψε εκ των έσω την παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου. Μια ευαισθητοποιημένη λοιπόν και αποφασιστική πανεπιστημιακή κοινότητα είναι από τα καλύτερα μέσα διαφύλαξης του ασύλου- μια ευθύνη που επιμερίζεται σε όλους μας. Ας την πάρουμε στα σοβαρά για να αποδείξουμε ότι όντως θέλουμε τη σοβαρότητα του πανεπιστημίου και την εύρυθμη λειτουργία του καθώς αυτά απαιτεί η ελληνική κοινωνία για τα παιδιά της.
Ο κ. Σταμάτης Ν. Αλαχιώτης είναι καθηγητής Γενετικής και πρώην πρύτανης.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
