ΤΟ ΒΗΜΑ – The New York Times

Υπάρχει μόνο ένα καλό πράγμα στο γεγονός ότι ο Οσάμα μπιν Λάντεν επέζησε για σχεδόν 10 χρόνια μετά τις μαζικές δολοφονίες στο World Trade Center και στο Πεντάγωνο, τις οποίες διοργάνωσε. Και αυτό είναι ότι έζησε αρκετά για να δει τόσο πολλούς νεαρούς άραβες να απορρίπτουν την ιδεολογία του.

Εζησε αρκετά για να δει άραβες από την Τυνησία μέχρι την Αίγυπτο την Υεμένη και την Συρία να ξεσηκώνονται ειρηνικά για να κερδίσουν την αξιοπρέπεια, την δικαιοσύνη και την αυτοκυριαρχία που ο μπιν Λάντεν ισχυριζόταν ότι θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με φονική βία και επιστροφή στο φονταμενταλιστικό ισλάμ.

Παίξαμε τον ρόλο μας. Σκοτώσαμε τον μπιν Λάντεν με μια σφαίρα. Τώρα ο αραβικός και μουσουλμανικός λαός έχουν μια ευκαιρία να παίξουν τον δικό τους ρόλο – να σκοτώσουν τον μπιν Λαντενισμό με μια ψήφο – δηλαδή με πραγματικές εκλογές, με πραγματικά Συντάγματα, με πραγματικά πολιτικά κόμματα και πραγματική προοδευτική πολιτική.

Για να καταλάβουμε αυτή την πρόκληση, πρέπει να θυμηθούμε, πάλι, από πού προήλθε ο μπιν Λαντενισμός. Δημιουργήθηκε από μια συμφωνία με τον Διάβολο ανάμεσα στις χώρες που καταναλώνουν πετρέλαιο και στους άραβες δικτάτορες. Ολοι μας – Ευρώπη, Αμερική, Ινδία, Κίνα – συμπεριφερθήκαμε στον αραβικό κόσμο σαν μια συλλογή από μεγάλα βενζινάδικα, και όλοι μας στείλαμε το ίδιο βασικό μήνυμα στους πετρο-δικτάτορες: αφήστε το πετρέλαιο να ρέει, τις τιμές χαμηλές και μην ασχολείστε πολύ με το Ισραήλ και μπορείτε να συμπεριφέρεστε στους λαούς σας όπως θέλετε – εμείς δεν κοιτάμε.

Αυτά τα ελλείμματα δημιούργησαν μια βαθιά αίσθηση ταπείνωσης στους άραβες για το πόσο πίσω έχουν πέσει, μια βαθιά πείνα για να ελέγξουν το μέλλον τους και μια βαθιά αίσθηση της αδικίας στην καθημερινή ζωή τους. Αυτό είναι το πιο εκπληκτικό στις αραβικές εξεγέρσεις, ειδικά στην Αίγυπτο και στην Τυνησία.
Ηταν σχεδόν απολιτικές. Δεν είχαν σχέση με ιδεολογία. Υποκινήθηκαν από την πιο βασική ανθρώπινη επιθυμία για αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη και έλεγχο του καθενός στην ζωή του.

Ενας διεστραμμένος ψυχοπαθής και ψευδο-μεσσίας, ο μπιν Λάντεν κήρυξε ότι μόνο μέσω της βίας – μόνο καταστρέφοντας αυτά τα αραβικά καθεστώτα και τους αμερικανούς υποστηρικτές τους- θα μπορούσαν οι αραβικοί λαοί να θέσουν τέρμα στην ταπείνωσή τους, να αποκαταστήσουν την δικαιοσύνη και να δημιουργήσουν ένα μυθικό αδιάφθορο χαλιφάτο.

Και το πιο εντυπωσιακό, αποφάσισαν να το κάνουν με τη σημαία μιας λέξης που την ακούς σήμερα ανάμεσα στους επαναστάτες στη Συρία: «Σιλμίγια». Σημαίνει ειρηνικά. «Θα το κάνουμε ειρηνικά».

Είναι το ακριβώς αντίθετο από τον μπιν Λαντενισμό. Είναι οι άραβες που λένε με τον δικό τους τρόπο: δεν θέλουμε να γίνουμε μάρτυρες για τον μπιν Λάντεν ή πιόνια για τον Μουμπάρακ, τον Ασαντ, τον Καντάφι, τον μπεν Αλι και τους υπολοίπους. Θέλουμε να γίνουμε «πολίτες».

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε το αποτέλεσμα. Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά θα υπάρξει πραγματικά μια μάχη των ιδεών – ότι σε μια περιοχή όπου συνήθως κυριαρχούν οι εξτρεμιστές, αυτή τη φορά τα πράγματα θα εξελιχθούν διαφορετικά. Οτι οι μετριοπαθείς θα είναι τόσο παθιασμένοι και αφοσιωμένοι όσο οι εξτρεμιστές. Αν συμβεί αυτό, ο μπιν Λάντεν και ο μπιν Λαντενισμός θα αναπαυθούν στα βάθη του ωκεανού.