Είναι μάλλον εθνικό ευτύχημα ότι πρώτα δημιουργήθηκε η σύγχρονη Ελλάδα και μετά εμφανίστηκε η ελληνική Αριστερά- ή, τουλάχιστον, αυτοί που συνήθως την υποδύονται…

Διότι αν είχε συμβεί το αντίστροφο ίσως να μην είχε συμβεί το πρώτο: υποθέτω ότι η επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων και η συμμετοχή τους στη ναυμαχία του Ναβαρίνου θα είχαν ξεσηκώσει ένα απροσπέλαστο τείχος αντιδράσεων.

Απ΄ όπου κι αν το δει κανείς, η επέμβαση των Αγγλων, των Γάλλων και των Ρώσων στο Ναβαρίνο που άνοιξε τον δρόμο στην ελληνική ανεξαρτησία υπακούει σε όλα τα κριτήρια που αναστατώνουν συνήθως τους πολέμιους των «ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων».

Πρώτον, ήταν μια πολεμική επιχείρηση που έγινε από τις τρεις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, και μάλιστα για «ανθρωπιστικούς λόγους», στο όνομα της συγκίνησης που είχαν προκαλέσει στην Ευρώπη η πτώση του Μεσολογγίου και οι σφαγές του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο- σιγά που τους πιστέψαμε!

Δεύτερον, η επέμβαση μιλούσε για προστασία των αμάχων αλλά υπηρετούσε προφανώς τα συμφέροντα των Δυνάμεων, αφού όλες οι Δυνάμεις έχουν συμφέροντα και συνηθίζουν να τα υπηρετούν.

Τρίτον, οι Δυνάμεις επενέβησαν σε ένα κυρίαρχο κράτος, όπως ήταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία, περιορίζοντας αντικειμενικά την άσκηση της κυριαρχίας του. Από πού κι ως πού τους πέφτει λόγος αν ο Σουλτάνος με τον Ιμπραήμ σφάζει τους υπηκόους του;

Τέταρτον, οι Δυνάμεις αντέδρασαν επιλεκτικά αφού επενέβησαν μεν υπέρ της εξέγερσης στην Πελοπόννησο αλλά δεν επενέβησαν σε άλλα μέρη του πλανήτη όπου την ίδια εποχή συνέβαιναν αντίστοιχες εξεγέρσεις, όπως στη Λατινική Αμερική ή (λίγο νωρίτερα) στην Ιταλία.

Πέμπτον, αντέδρασαν και υποκριτικά, αφού στράφηκαν κατά του Σουλτάνου με τον οποίο ως τότε είχαν άριστες σχέσεις. Πότε δηλαδή κατάλαβαν ότι η Υψηλή Πύλη ήταν αυταρχικό καθεστώς; Και αν ήταν ειλικρινείς στις προθέσεις τους, γιατί δεν είχαν επέμβει νωρίτερα;

Είναι αλήθεια ότι στην τυπολογία των απεχθών ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων το Ναβαρίνο έχει δύο σοβαρές παραλείψεις.

Πρώτον, δεν συμμετείχαν οι Αμερικανοί.

Δεύτερον, δεν υπήρχαν πετρέλαια στην Πελοπόννησο- και αυτό προφανώς εξηγεί γιατί δεν μετείχαν οι Αμερικανοί…

Ευελπιστώ όμως ότι οι αντιιμπεριαλιστές συμπολίτες μας δεν θα πτοηθούν από τέτοιες λεπτομέρειες. Αλλωστε, κατά την πάγια άποψή τους, τα πράγματα δεν είναι ποτέ όπως φαίνονται αλλά «το ζητούμενο είναι τι κρύβεται από πίσω» – όπου αυτό «που κρύβεται από πίσω» επιβεβαιώνει συνήθως κάποιο συνωμοσιολογικό άμπρα-κατάμπρα…

Αν ψάξουν καλά λοιπόν, όλο και κάτι θα βρουν να καταγγείλουν. Εκείνος ο Κολοκοτρώνης, ας πούμε, μήπως ήταν τελικά με το μνημόνιο;
jpretenteris@dolnet.gr

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ