Η σημερινή συζήτηση στη Βουλή, σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, για τα αποτελέσματα του άτυπου συμβουλίου της Ε.Ε. της περασμένης Παρασκευής, ανέδειξε πόσο δύσκολο είναι να επιτευχθεί εθνική συνεννόηση και να υπάρξει συμφωνία, κυρίως από τα κόμματα εξουσίας, τουλάχιστον στα αυτονόητα.

Σε μια κρίσιμη στιγμή που η χώρα –ανεξαρτήτως κυβέρνησης- δίνει μάχη για να τα καταφέρει και να βγει από το τούνελ, θα περίμενε κανείς ότι οι πολιτικοί αρχηγοί θα κατανοούσαν την κρισιμότητα των στιγμών.

Ομως, η σκληρή προσωπική σύγκρουση του πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου με τον πρόεδρο της Ν.Δ. κ. Αντ. Σαμαρά ήταν μια ακόμα ένδειξη, ότι οι δυο πολιτικοί αρχηγοί των κομμάτων εξουσίας, είναι δύσκολο να βρουν σημείο επαφής.

Ως εκ τούτου, η οποία προσπάθεια να υπάρξει συμφωνία, ακόμα και στα αυτονόητα, θεωρείται αποτυχημένη.

«Αυτή η διαδρομή μας θέλει όλους μαζί. Γιατί μόνο αν δουλέψουμε όλοι μαζί θα πετύχουμε. Ηταν μια δύσκολη διαπραγμάτευση και μια δύσκολη μάχη». Αυτή η προτροπή του πρωθυπουργού, ήταν μια ακόμα κίνησή του για να επιτευχθεί ένα μίνιμουμ εθνικής συναίνεσης που χρειάζεται ο τόπος και απαιτούν οι περιστάσεις.

Από την άλλη πλευρά, ο πρόεδρος της Ν.Δ. σήκωσε πολύ ψηλά τους τόνους της αντιπαράθεσης και επιτέθηκε στον πρωθυπουργό με σφοδρότητα. «Εσείς θέλετε να συμπλεύσουμε. Αλλά για να συμπλεύσουμε πρέπει πρώτα να πλεύσουμε. Ενώ η δική σας πολιτική λέει ότι πρέπει να βυθιστούμε μαζί» ήταν η πιο χαρακτηριστική του φράση, κλείνοντας την πόρτα στον πρωθυπουργό.

Κλασικές αντιπαραθέσεις σε κοινοβουλευτικό επίπεδο θα πει κανείς, από αυτές που έχουμε δει επανειλημμένως στη Βουλή. Ομως, η σημερινή κατάσταση της οικονομίας απαιτεί αλλαγή πλεύσης και κυρίως οι πολιτικοί αρχηγοί να αναλογιστούν τις ευθύνες τους, ρίχνοντας λίγο νερό στο κρασί τους.

Η δημιουργία συνθηκών πόλωσης, σε μια χρονική στιγμή που χρειάζεται συναίνεση και κυρίως να σταλεί ένα μήνυμα στο εξωτερικό, ότι οι πολιτικές δυνάμεις είναι ενωμένες, δεν είναι και η καλύτερη εξέλιξη.

Το θέμα δεν είναι να σωθεί το ΠαΣοΚ και η Ν.Δ. και να ικανοποιηθούν κομματικές στρατηγικές, αλλά να σωθεί η χώρα. Αυτό προέχει και ζητάνε οι πολίτες, ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης.

Γι’ αυτό χρειάζεται και άμεση αναθεώρηση της στρατηγικής των κομμάτων εξουσίας, ώστε να δημιουργηθεί ένα –όσο αυτό μπορεί να γίνει – αρραγές εθνικό μέτωπο.

Γιατί με «κοκορομαχίες» προσφέρουν κακή υπηρεσία στον τόπο και απομακρύνουν ακόμα περισσότερο τους πολίτες από την πολιτική και τους πολιτικούς.