ΤΟ ΒΗΜΑ – The New York Times
Την ώρα που η γη τρέμει από τους μετασεισμούς, ο αριθμός των θυμάτων αυξάνεται και ο κίνδυνος πυρηνικής καταστροφής στη Φουκουσίμα γίνεται όλο και πιο πιθανός, είναι δύσκολο να καταλήξει κανείς σε τελικά συμπεράσματα για μία από τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές στην ιστορία της Ιαπωνίας.
Θα χρειαστούν μήνες, αν όχι χρόνια, για να χτίσουν πάλι τη ζωή τους όσοι επέζησαν. Αλλά ο πρωθυπουργός Ναότο Καν είχε δίκιο όταν είπε πως μέσα από αυτή την καταστροφή μπορεί να δημιουργηθεί μία νέα Ιαπωνία.
Μπορούμε να περιμένουμε τουλάχιστον τέσσερις μεγάλες αλλαγές:
Πρώτον, η καταστροφή δεν συντάραξε μόνο τη χώρα αλλά και το πολιτικό κατεστημένο. Χτύπησε στο τέλος μιας άσχημης εβδομάδας: λίγες ημέρες νωρίτερα, ο υπουργός Εξωτερικών Σεϊτζί Μαεχάρα είχε υποβάλει την παραίτησή του μετά από σκάνδαλο παράνομης χρηματοδότησης από επιχειρηματία. Το μέγεθος της καταστροφής επανέφερε τον κόσμο και τον Τύπο στη σοβαρότητα και την αυτοσυγκράτηση.
Δεύτερον, αν και ελάχιστες άλλες χώρες θα μπορούσαν να ανταπεξέλθουν καλύτερα σε μια καταστροφή τέτοιας κλίμακας, ήρθε η ώρα για μια εθνική συζήτηση σχετικά με την ασφάλεια των παράκτιων περιοχών της Ιαπωνίας σε εποχές αλλαγής του κλίματος και ανόδου της στάθμης της θάλασσας.
Τρίτον, μετά την έκρηξη στο πυρηνικό συγκρότημα στη Φουκουσίμα, η καταστροφή μπορεί να επιφέρει μια μεγάλη αλλαγή στη νοοτροπία των ιαπώνων που δέχονταν μέχρι τώρα την εξάρτηση της χώρας από την πυρηνική ενέργεια: 55 πυρηνικά εργοστάσια παράγουν το ένα τρίτο της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ιαπωνία.
Αλλά τα ατυχήματα δεν είναι σπάνια – ο τελευταίος μεγάλος σεισμός, στα ανοιχτά της επαρχίας Νιιγκάτα το 2007, προκάλεσε βλάβη σε ένα άλλο πυρηνικό εργοστάσιο. Η χώρα βρίσκεται στο άκρο του Δακτυλίου της Φωτιάς στον Ειρηνικό και είναι μία από τις πιο σεισμογενείς στον πλανήτη.
Παρά τη φήμη της Ιαπωνίας για την μεγάλη τεχνογνωσία, αυξάνονται οι αμφιβολίες για το πόσο ασφαλής είναι η πυρηνική ενέργεια όχι μόνο στο εξωτερικό αλλά και στο εσωτερικό της χώρας.
Τέταρτον, υπάρχει και μια ηθική διάσταση. Επί δεκαετίες οι Χιμπακούσα – οι επιζήσαντες του ατομικού βομβαρδισμού στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι -, προσπαθούσαν, ματαίως, να υψώσουν τη φωνή τους εναντίον της μεγάλης εξάρτησης της χώρας από την πυρηνική ενέργεια. Ελεγαν ότι ως η μόνη χώρα που έχει δεχθεί επίθεση με ατομικές βόμβες, η Ιαπωνία έχει την ηθική υποχρέωση να απορρίπτει την πυρηνική επιλογή. Η καταστροφή στο Φουκουσίμα μπορεί τελικά να γίνει το ιστορικό γεγονός που θα τους δικαιώσει.
* Η κυρία Νασρίν Αζίμι είναι σύμβουλος στο Ινστιτούτο Εκπαίδευσης και Ερευνών των Ηνωμένων Εθνών.
