Υπάρχει ζωή μετά το μνημόνιο;
8,9 ρίχτερ σεισμός ή 14,8% ανεργία; Τι είναι χειρότερο; Προφανώς το δεύτερο, το πρώτο δεν είναι ανθρώπινο δημιούργημα, δεν μπορούμε να το ελέγξουμε, δεν μπορούμε καν να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειές του γιατί θα μπορούσε να είναι 18,9 ή και 28,9 ρίχτερ- τέτοιες δυνάμεις διαμόρφωσαν τον πλανήτη μας, έφτιαξαν βουνά και αβύσσους, μετακινούν τις ηπείρους. Και θα συνεχίσουν να το κάνουν στον αιώνα τον άπαντα, υπάρχει δεν υπάρχει ανθρώπινο είδος.
Την ανεργία όμως τη δημιουργούμε οι άνθρωποι σε άλλους ανθρώπους. 230.000 άνεργοι περισσότεροι τον Δεκέμβριο του 2010 σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2009. 500.000 τότε, 730.000 σήμερα. Τι είναι χειρότερο; Εκατοντάδες νεκροί ή δεκάδες χιλιάδες με κατάθλιψη, αγωνία για την επιβίωση, συμπλέγματα αποτυχίας και απόρριψης; Στο κάτω-κάτω, καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε την πίκρα της ζωής- οι ζωντανοί πονάνε όμως, υποφέρουν, βασανίζονται.
Δούλευαν αμέριμνοι οι σημερινοί άνεργοι, χωρίς να ξέρουν το κακό που έρχεται, όπως και οι άλλοι στην Ιαπωνία. Και τους ήρθε αναπάντεχα το τσουνάμι της δημοσιονομικής κρίσης που δεν το δημιούργησαν φυσικές δυνάμεις αλλά το φαύλο πολιτικό σύστημα που διαχειρίζεται το δημόσιο χρήμα, που δανειζόταν στο όνομα της χώρας για μικροπολιτικούς και εν τέλει προσωπικούς σκοπούς.
* Από Συνόδου Κορυφής της ευρωζώνης σε Σύνοδο Κορυφής της Ενωσης με την ψυχή στο στόμα τρέχουμε και περιμένουμε τη σωτηρία. Οι πολιτικοί παίκτες (πλην Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου, και ένα-δύο άλλους, που έχουν βάλει το κεφάλι τους πάνω στον πάγκο του χασάπη, πρέπει να παραδεχθούμε) περιμένουν τα αποτελέσματα για να καθορίσουν τις κινήσεις τους. Η κρίση είναι για αυτούς απλώς ένα από τα δεδομένα του πολιτικού παιγνίου, κομματικού ή προσωπικού, όχι κάτι που πρέπει να αντιμετωπιστεί για να μην καταστραφεί η χώρα.
* Η Αλέκα Παπαρήγα το είπε ξεκάθαρα: « « Εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε προτάσεις στην κυβέρνηση που στην ουσία είναι να διαλέξουμε με ποιο σκοινί θα κρεμάσουν τον ελληνικό λαό, αν θα είναι μεταξωτό, τρίχινο ή δεν ξέρω τι ». Μετά το μνημόνιο δεν υπάρχει ζωή: το ΚΚΕ θα περιμένει κάτω από την κρεμάλα να θάψει το πτώμα τραγουδώντας το « πέσατε θύματα αδέλφια εσείς ».
Αν υπάρχει ζωή, είναι αλλού: το ΚΚΕ θα κάνει στο πτώμα τεχνητή αναπνοή εμφυσώντας του σοσιαλισμό και θα το κάνει ζόμπι- κακηώρα σαν τις κομμουνιστικές χώρες που για δεκαετίες ήσαν νεκροί που είχαν ξεχάσει να τους θάψουν.
Φταίει το διάβασμα
Και μέσα σε αυτή την κατάσταση της ανεργίας 14,8% και της ύφεσης 6,6% οι δικαστικοί, με επικεφαλής τους αρεοπαγίτες και τον ίδιο τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου «διαδήλωσαν σιωπηρά» για να μην ενταχθούν στο νέο μισθολόγιο και στο ΙΚΑ, όπως οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι, και να μην περικοπούν τα επιδόματα βιβλιοθήκης και «ταχείας διεκπεραίωσης» των υποθέσεων.
Ομως έχει κακές συνέπειες το επίδομα βιβλιοθήκης: αν είναι περίπου 600 ευρώ τον μήνα, όσο και των πανεπιστημιακών, αγοράζει κανείς με αυτά περί τα 30 βιβλία 200 σελίδων, κατά μέσον όρο. Αν κάθε δικαστικός αγοράζει και διαβάζει ένα τέτοιο βιβλίο την ημέρα, ακόμη και τα Σαββατοκύριακα, πού να βρει καιρό να διαβάσει δικογραφίες;
Και έτσι εξηγείται γιατί κάνουν χρόνια και χρόνια να τελειώσουν οι δίκες παρά το επίδομα « ταχείας διεκπεραίωσης » που εισπράττουν οι δικαστές: είναι χαμένοι στην ανάγνωση οι λειτουργοί της Θέμιδας, με ακραίο παράδειγμα τον δικαστικό από την Κοζάνη που πριν από μερικά χρόνια απολύθηκε γιατί από το πολύ διάβασμα είχε δεκάδες δικογραφίες στο συρτάρι του για χρόνια- αλλά ώσπου να απολυθεί, το επίδομα « ταχείας διεκπεραίωσης » το έπαιρνε.
* Θα περίμενε κανείς, αντί να λένε οι δικαστικοί « γιατί να έχουν ειδικό ταμείο οι βουλευτές και να μην έχουμε εμείς; » να προτείνουν « αφού δεν θα έχουμε εμείς ειδικό ταμείο, να μην έχουν και οι βουλευτές, να είναι στο ΙΚΑ ». Θέλουν να ταυτιστούν δηλαδή στη συνείδησή μας με τους πολιτικούς που κατέστρεψαν τη χώρα;
Αν θέλουν να μη μείνει τίποτε όρθιο και να επαληθευθεί η θεωρία « τι μεταξωτό, τι τρίχινο σκοινί », δεν έχουν παρά να ταυτιστούν με τους πολιτικούς οι δικαστικοί.
* Ευτυχώς, χωρίς μείζονες απώλειες και με συμβιβασμό λύθηκε η απεργία πείνας των μεταναστών- όπως πρέπει να λύνονται όλες οι αντιθέσεις. Θεωρείται ότι οι αριστεριστές που τους συμπαραστέκονταν δεν ήθελαν λύση αλλά στη Βουλή η Ακροδεξιά και η Δεξιά έκαναν δηλώσεις που δείχνουν ότι θα προτιμούσαν να υπάρχουν νεκροί. Και από το κόμμα του Καρατζαφέρη το περιμέναμε, αλλά « το μισό Υπουργικό Συμβούλιο συζητάει με παράνομους μετανάστες αλλαγή των νόμων, ερήμην της Βουλής » έφα ο φωτισμένος νεοδημοκράτης βουλευτής Νίκος Δένδιας, που υπήρξε και υπουργός Δικαιοσύνης.
Ητοι, οι υπουργοί έπρεπε να συζητούν με τον κ. Δένδια και όχι με τους μετανάστες που είχαν εγκαταλείψει τη ζωή τους στην ηθική της κυβέρνησης- γιατί στην ηθική αυτού που αποφασίζει αφήνεται ο απεργός πείνας. Παραδίνει τη ζωή του και περιμένει κατανόηση. Η αντίληψη που υποδηλώνει η φράση του νεοδημοκράτη βουλευτή είναι χειρότερη και από αυτή του Γιώργου Βουλγαράκη περί «νόμιμου και ηθικού»- η Νέα Δημοκρατία πάει από το κακό στο χειρότερο.
Πανεθνική απεργία πείνας
* Οσο για τους αριστεριστές, αρκούν οι δηλώσεις που διάβασα στο «Βήμα»: « Είμαι 6,5 χρόνια στην Ελλάδα και ζούσα συνεχώς με τον φόβο. Θέλω να πω στους Ελληνες ότι κι εμείς θα παλέψουμε με τη δουλειά μας για να ξεπεράσει η Ελλάδα αυτή τη δύσκολη στιγμή » λέει ο απεργός πείνας Χασάν που είδε τον χάρο με τα μάτια του. Η λύση του δράματος « αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση του μνημονίου δεν είναι ανίκητη » δηλώνει εκπρόσωπος των «αλληλέγγυων». Ο ένας θέλει να βοηθήσει την Ελλάδα, ο άλλος θέλει να νικήσει την κυβέρνηση- αναρωτιέμαι ποιος είναι ο περαστικός και ποιος ο ντόπιος.
* Και όταν διαβάζω διάφορους να εξοργίζονται για το γεγονός ότι ο Νταβούτογλου που μας επισκέφθηκε δήλωσε ότι « το Καστελόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο », αναρωτιέμαι αν είναι πράκτορες των Τούρκων. Διότι μια ματιά αν ρίξουμε στον χάρτη, θα δούμε ότι το Καστελόριζο απέχει από τον ομφαλό του Αιγαίου, τη Δήλο, όσο απέχει και η Ζάκυνθος- άρα προτρέπουν τους γείτονες να εγείρουν αξιώσεις και επί των χωρικών υδάτων της Ζακύνθου· αναρωτιέμαι ποιος είναι πατριώτης και ποιος προδότης σε αυτόν τον τόπο.
* Δεν αναρωτιέμαι ποιοι προκάλεσαν το 14,8% της ανεργίας, το χρέος των 340 δισεκατομμυρίων ευρώ, την ύφεση 6,6%, τους ξέρουμε και μας ξέρουν- περιλαμβάνονται μέσα σε αυτούς οι προδότες που θέλουν τη Ζάκυνθο και το Καστελόριζο να ανήκουν στο Αιγαίο και παρέσυραν τη χώρα σε κούρσα εξωφρενικών και μιζαδόρικων εξοπλισμών που την πληρώνει τώρα, όπως την πλήρωσε και η Σοβιετική Ενωση.
Και περιμένουμε από Συνόδου εις Σύνοδον να μας δώσουν άλλοι τη λύση, μπορεί όμως και να μας αφήσουν να πάμε στον τάφο ασυνόδευτοι και άκλαυτοι. Μήπως πρέπει να υπερβούμε διαλεκτικά τη λιτότητα, να αρχίσουμε πανεθνική απεργία πείνας να μας λυπηθούν;
Σχετικά με τα μέσα μαζικής μεταφοράς και την ακύρωση ή επικύρωση των εισιτηρίων, να σου θυμίσω ότι στην Αγγλία γράφουν από πίσω «non transferable» (μη μεταβιβάσιμο), δεδομένου ότι οι Κουτόφραγκοι σκέφθηκαν εγκαίρως το κίνημα των τζαμπατζήδων που τώρα ήρθε και στην Ελλάδα. Ασε πια αυτές τις πόρτες του underground στο Λονδίνο που είναι απαραβίαστες και ανοιγοκλείνουν θορυβωδώς μπροστά στη μούρη σου, με τέτοια ταχύτητα που φοβάσαι πως θα σου πάρουν τη μύτη. Σπάνια περνάει τζαμπατζής, αφού πάντα παραμονεύει κι ένας εισπράκτορας. Μόνο στο Παρίσι σε μερικές εισόδους του metro οι νεολαίοι πηδούν πάνω από το μηχάνημα με τις σιδερένιες μπάρες που σ΄ αφήνουν να περάσεις μόνο όταν το εισιτήριό σου έχει επικυρωθεί. Και βέβαια δεν σου λέω και για τα λεωφορεία στις ΗΠΑ που έχουν μηχάνημα-μετρητή στραμμένο προς την πλευρά των επιβατών και καταγράφει cent-by-cent την αξία των κερμάτων που ρίχνει ο εισερχόμενος (από την μπροστινή και μόνο πόρτα) στον κερματοδέκτη και βλέπουν όλοι αν ο επιβάτης είναι ενήλικος ή όχι (οπότε πληρώνει μειωμένο), αν χρησιμοποιεί κάρτα ή όχι, αν ρίχνει κίβδηλα κέρματα ή όχι. Κι αυτά εδώ και σαράντα χρόνια, που ήμουν νέα και ταξίδευα κι εγώ η καημένη. Τότε στην Ελλάδα στα λεωφορεία είχαμε ένα κουτί (το θυμάσαι;) που όταν τα άνοιγαν εύρισκαν μέσα περισσότερα κουμπιά παρά λεφτά- άσε που ο καθένας έβαζε όσα ήθελε, όπως στον δίσκο του διακονιάρη. Ετσι είναι, το κράτος (και το σπίτι) μάς μαθαίνει από μικρούς στην πειθαρχία ή την αναρχία. Εύχομαι καλή Σαρακοστή που είναι μια καλή δικαιολογία για ατέλειωτη λιτότητα.
Μ. Πενταγιώτισσα, οδός Παντόφλα, αριθμός Τακούνι
Επιπλέον υποβάθμιση των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου σχεδιάζουν οι οίκοι αξιολόγησης, ενώ αυτά είναι ήδη στην κατηγορία «junk» (σκουπίδια). Ποια να είναι άραγε η επόμενη κατηγορία που θα τα εντάξουν; Κατηγορία υλικών κατεδαφίσεως, ραδιενεργών αποβλήτων, βοθρολυμάτων; Φαντάζομαι ότι η ένταξη των ομολόγων της Ελλάδας στην έσχατη κατηγορία «αλογοσκούφια», θα σημάνει και την αυτόματη χρεοκοπία της χώρας.
Δημήτρης Ξ., Νοσηλευτής
Σύμφωνα με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1832, οι ελληνικές κυβερνήσεις ήταν υποχρεωμένες να διαθέτουν κατά προτεραιότητα τις κρατικές εισπράξεις για να εξοφλείται το τοκοχρεολύσιο του δανείου, και μόνο μετά την εξόφληση της ετήσιας δόσης ήταν ελεύθερες να διαθέτουν τα δημόσια έσοδα για άλλες ανάγκες του Προϋπολογισμού. Αυτό είχαν επιβάλει τότε οι Εγγυήτριες Δυνάμεις. Μην ανησυχείς λοιπόν για επιστροφή στη δραχμή- θα μας έκλαιγαν τότε και οι ρέγκες.
Γ. Κ. @otenet.gr
***
Οι διαφωνίες μεταξύ των Πολιτικών Αρχηγών θα έπρεπε να είναι μόνο «περί του οκότερος πλέω αγαθά την πατρίδα εργάσεται» (Ηρόδοτος).
Κ. Ν. Γεωργακόπουλος @yahoo.com
Στις συνεχείς ενστάσεις γονέων, ότι ο «Καλλικράτης στη Μέση Εκπαίδευση» και οι συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων θα εξαναγκάσουν μεγάλο αριθμό μαθητών σε καθημερινές μετακινήσεις από και προς το σχολείοκέντρο, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος θα μπορούσε να αντιτάξει τη δυναμική των πραγμάτων: «Αφού ο ΓΑΠ με την ανέκαθεν αέναη μετακίνηση εντός και εκτός συνόρων κατάφερε να χριστεί πρωθυπουργός της χώρας, οποιοσδήποτε μαθητής αποκτήσει τη συγκεκριμένη δεξιότητα (know how), μπορεί να ελπίζει σε λαμπρό μέλλον!».
ο εκ Ξάνθης 8
Περιμένοντας τον πρώτο νεκρό-απεργό πείνας, ουδείς συγκινήθηκε για τον νεκρό-άστεγο στο κέντρο της Αθήνας. Κανείς δεν είχε ποντάρει πάνω του, άρα μηδενική η απόδοση…
Δημήτριος Τσεχίας
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
