Κανένας Ελληνας δεν έχει λόγο να είναι αντίθετος με την επαναδιαπραγμάτευση του «μνημονίου». Τουλάχιστον όχι για λόγους αρχής: ότι καλύτερο μπορούμε να το πετύχουμε. Πριν παρασυρθούμε από ενθουσιασμό ωστόσο θα ήταν σωστό να ξέρουμε τι ακριβώς θέλουμε να επαναδιαπραγματευθούμε.

Η κ. Λούκα Κατσέλη για παράδειγμα ζήτησε να τροποποιηθούν ορισμένα μέτρα ώστε να γίνουν πιο αποτελεσματικά- δεν εξήγησε ωστόσο τι εμποδίζει την κυβέρνηση να προχωρήσει από μόνη της σε τέτοιου είδους αλλαγές.

Η τρόικα ζητά να μειωθεί το έλλειμμα κάτω από το 3% του ΑΕΠ. Αν εμείς μπορούμε να το πετύχουμε με πιο αποτελεσματικά ή –γιατί όχι- πιο δίκαια μέτρα κανείς δεν πρόκειται να μας εμποδίσει. Ιδού η Ρόδος λοιπόν. Ας περιορίσουν την φοροδιαφυγή με πιο γρήγορους ρυθμούς ώστε να προστατευθούν οι συντάξεις. Τα υπόλοιπα είναι μόνο για εντυπωσιασμό.

Αντιθέτως η Νέα Δημοκρατία ζητά συνολική επαναδιαπραγμάτευση. Να αλλάξουν για παράδειγμα οι όροι δανεισμού- να μειωθεί το επιτόκιο, να επιμηκυνθούν οι δόσεις ή ακόμα να δοθεί πρόσθετος δανεισμός ώστε να πετύχουμε την επαναγορά χρέους με το σχετικό κούρεμα.

Ούτε έπ’ αυτού μπορεί να υπάρξει διαφωνία. Για την ακρίβεια αποτελεί και τον στόχο του πρωθυπουργού στη Διάσκεψη Κορυφής- παρά το ότι για την ώρα τα περιθώρια αισιοδοξίας είναι μικρά.

Αν αυτό εννοεί η Νέα Δημοκρατία τότε ασφαλώς δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην μπορέσουν οι δύο αρχηγοί να διαμορφώσουν ένα ελάχιστο πλαίσιο συναίνεσης στη συνάντησή τους.

Εκτός και αν η Νέα Δημοκρατία εννοεί κάτι διαφορετικό. Όταν για παράδειγμα λένε να σηκώσει ο πρωθυπουργός το ανάστημά του, μοιάζει να υπονοούν ότι θα έπρεπε ενδεχομένως να απειλήσει τους εταίρους ότι θα τα βροντήξει ή ότι αυτό θα πράξει ο κ.Σαμαράς. Και εμείς μαζί του. Αρκεί να μας εξηγήσει μαζί με τους υπόλοιπους «αντιμνημονιακούς» ποια εναλλακτική λύση προτείνουν. Διαφορετικά η θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης θυμίζει επικίνδυνα το «χρήματα υπάρχουν»…