TO BHMA – The New York Times
Καθώς στέκομαι στην πλατεία Ταχρίρ προσπαθώντας να μιλήσω με τους διαδηλωτές που ζητούν δημοκρατία, νιώθω γύρω μου μεθυστικό το πάθος και τις ελπίδες αυτών των Αιγυπτίων.
«Γυρίζω στο σπίτι μου να φέρω τρόφιμα και ποτά για τους διαδηλωτές»
, μου λέει ο Γουαχίντ Χουσείν, ένας μεσήλικας άνδρας καθώς μπαίνει στο αυτοκίνητό του, κοντά στην πλατεία. Με μεγάλη υπερηφάνεια, μου εξηγεί ότι αυτή θα είναι η συνεισφορά του στη γέννηση μιας γνήσιας Αιγυπτιακής δημοκρατίας.
Εν ολίγοις, η Πλατεία Ταχρίρ έχει γίνει ξαφνικά το πιο χαρούμενο μέρος του κόσμου.
Και όμως υπάρχει ένα πράγμα που με ενοχλεί. Αυτοί οι διαδηλωτές που ζητούν δημοκρατία λένε ότι η Αμερική είναι με το μέρος του Μουμπάρακ και όχι με το δικό τους. Νιώθουν έτσι εν μέρει επειδή οι αμερικανικές πολιτικές δηλώσεις μοιάζουν τόσο νευρικές και τόσο προσεκτικά υπολογιστικές.
Αυτό το κίνημα για την δημοκρατία, γεμάτο με θάρρος, ιδεαλισμό και τη γλώσσα της αμερικανικής επανάστασης του 1776, δεν το εμπνεύστηκαν από εμάς. Οχι, οι Αιγύπτιοι λένε ότι τους ενέπνευσε το παράδειγμα της Τυνησίας.
Οπου πηγαίνω, οι Αιγύπτιοι επιμένουν ότι οι Αμερικανοί δεν πρέπει να βλέπουν το κίνημά τους σαν απειλή. Και το βρίσκω θλιβερό που οι Αιγύπτιοι κάνουν κήρυγμα στους Αμερικανούς για τις αξίες της δημοκρατίας. «Χρειαζόμαστε την στήριξή σας. Χρειαζόμαστε ελευθερία», μου λέει ο δρ. Μαχμούντ Χουσείν, καθηγητής φυσιολογίας. «Ο αιγυπτιακός λαός δεν θα ξεχάσει τί θα κάνει τώρα ο Ομπάμα. Αν στηρίξει τον δικτάτορα, ο αιγυπτιακός λαός δεν θα το ξεχάσει ποτέ. Ούτε σε 30 χρόνια», λέει ο Αχμέντ Μουχάμαντ, φοιτητής ιατρικής.
Και, ναι, επικρατεί χάος. Στην παλιά μου γειτονιά, στην Μπαμπ ελ-Λουκ, όπως και στο μεγαλύτερο μέρος του Καϊρου, νεαροί φρουρούν κάθε σταυροδρόμι το βράδυ σε φυλάκια για να σταματήσουν τους βανδάλους και τους εγκληματίες. Είναι οπλισμένοι με γκλομπ, μαχαίρια, και μερικές φορές, με όπλα, και ήλεγξαν προσεκτικά την ταυτότητά μου. Πέρασα από δεκάδες τέτοια φυλάκια.
Κανένας από αυτούς του ενόπλους άνδρες δεν μου ζήτησε λεφτά, ούτε ήταν επιθετικός. Το αντίθετο, όταν κατάλαβαν ότι είμαι αμερικανός δημοσιογράφος ήταν τόσο φιλικοί όσο μπορεί να είναι ένα πλήθος νεαρών με μαχαίρια και γκλομπ. Αλλά είναι αλήθεια ότι ένοπλα φυλάκια κάθε 100 μέτρα δεν είναι σημάδι φυσιολογικής ζωής στην πόλη.
Η σταθερότητα θα έρθει στην Αίγυπτο μόνον αφότου αποχωρήσει ο Μουμπάρακ. Είναι προς το συμφέρον μας, και προς το συμφέρον της Αιγύπτου, να παραιτηθεί και να φύγει από την χώρα. Και χρωστάμε στους γενναίους άνδρες και γυναίκες της πλατείας Ταχρίρ – και στη δική μας ιστορία και αξίες – να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα: ότι στηρίζουμε το ειρηνικό πλήθος που απαιτεί δημοκρατία, όχι εκείνους που την απειλούν.
