Σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του Υπουργού Οικονομικών, το νομοσχέδιο για την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων στοχεύει στην ενίσχυση της επαγγελματικής δραστηριοποίησης και την προσφορά ευκαιριών σε νέους επαγγελματίες. Αυτή η κίνηση πραγματικά μπορεί να τονώσει την αγορά, να την κάνει πιο ανταγωνιστική, και να προσφέρει οφέλη σε πολλαπλά επίπεδα. Όμως η κυβέρνηση δεν φαίνεται να βλέπει αυτή την κίνηση σαν μια ολοκληρωμένη δράση. Έτσι, παρατηρούμε ότι ενώ άλλοι τομείς απελευθερώνονται και προχωρούν, κάποιοι μένουν «αιχμάλωτοι στις αμαρτίες του παρελθόντος».

Πιο συγκεκριμένα, ενώ βλέπουμε επαγγέλματα όπως οι φαρμακοποιοί, οι μηχανικοί και οι δικηγόροι να απελευθερώνονται πλήρως, χωρίς κανέναν περιορισμό, ένα από τα σημαντικότερα επαγγέλματα – αυτό του γιατρού περιορίζεται στον ιατρικό σύλλογο κάθε περιοχής, στον οποίο υπάγεται ο επαγγελματίας. Μάλιστα σε άλλα επαγγέλματα εκτός του γεωγραφικού περιορισμού ήλθε και η άρση ελάχιστων αποδοχών. Στο ιατρικό επάγγελμα δεν υπάρχει ανάγκη για κάτι τέτοιο.

Έτσι με τους γεωγραφικούς περιορισμούς που εξακολουθούν να υφίστανται κυριαρχεί ένας συνωστισμός από γιατρούς σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ενώ στην περιφέρεια δεν υπάρχει καν επαρκές προσωπικό. Μιλάμε για γιατρούς που πρέπει να γραφτούν σε τοπικό ιατρικό σύλλογο και περιορίζονται έτσι, σε μία μόνο περιοχή.

Σαν αποτέλεσμα υπάρχουν κέντρα αποκατάστασης, και κλινικές (τόσο δημόσιες όσο και ιδιωτικές) με έλλειψη σε επιστημονικούς υπεύθυνους λόγω γεωγραφικών περιορισμών. Για παράδειγμα, πρόσφατα στο νοσοκομείο της Λαμίας όταν έφυγε ο παιδίατρος δεν μπόρεσε να αντικατασταθεί από κάποιον σε γειτονική πόλη, και σαν αποτέλεσμα, η παιδιατρική κλινική έκλεισε. Επίσης στο δημόσιο κέντρο αποκατάστασης στην Κόρινθο έφυγε ο φυσίατρος, και το κέντρο έκλεισε. Παρόμοια είναι η κατάσταση σε πολλά νησιά.

Για να καταλάβει κανείς για τι κατάσταση μιλάμε σε ορισμένους νομούς υπάρχουν περισσότεροι από έναν ιατρικοί σύλλογοι.Συγκεκριμένα στην Βοιωτία έχουμε τους ΙΣ Θήβας και Λειβαδιάς (20’ απόσταση από πόλη σε πόλη με το αυτοκίνητο), ενώ στην Αιτωλοακαρνανία έχουμε τους ΙΣ Αγρινίου και Μεσολογγίου (10’ απόσταση)!!!

Δεν είναι τυχαίο ότι στο εξωτερικό το σύστημα αδειών άσκησης επαγγέλματος είναι εντελώς διαφορετικό, και υπάρχουν ιατρικοί σύλλογοι που καλύπτουν όλη τη χώρα, χωρίς να υπάρχουν περιοριστικές δεσμεύσεις όπως στη χώρα μας. Έτσι, και με την ευκολία που υπάρχει πλέον στις μεταφορές, ένας ιατρός μπορεί να ασκεί το επάγγελμα σε περισσότερες από μια γεωγραφικές τοποθεσίες.

Φαίνεται πως η κυβέρνηση δεν δίνει την απαραίτητη προσοχή σε ένα σημαντικό επάγγελμα, και έτσι ουσιαστικά αγνοεί τα πολύπλευρα οφέλη που μπορούν να προκύψουν από την απελευθέρωσή του. Για άλλη μια φορά, ο τοπικισμός μαραζώνει την περιφέρεια.

Όμως ο κλάδος υποφέρει και από ένα επιπλέον «αγκάθι» όσον αφορά το άνοιγμά του. Αυτή τη στιγμή η λειτουργία των διαγνωστικών κέντρων είναι επίσης κλειστή. Για την αδειοδότηση της λειτουργίας του, ένα διαγνωστικό κέντρο πρέπει να ανήκει κατά 51% σε εξειδικευμένο ιατρό, ενώ η άδεια μεταβιβάζεται μόνο κληρονομικά (!) σε «απογόνους – εξειδικευμένους ιατρούς». Ενώ μάλιστα αυτό το καθεστώς είχε αλλάξει με Προεδρικό Διάταγμα της προηγούμενης κυβέρνησης κ. Αβραμόπουλου (ΠΔ 180/2009 – ΦΕΚ 210/Α/2009), με την αλλαγή κυβέρνησης η πρώην Υπ. Υγείας κα. Ξενογιαννακοπούλου, το ακύρωσε(ΠΔ 188/2009 – ΦΕΚ 216/Α/2009).

Περιττό, σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε τι πλεονεκτήματα θα υπήρχαν για την οικονομία από το «άνοιγμα» της σχετικής δραστηριότητας.

Δυστυχώς τέτοιες κινήσεις δείχνουν ότι η κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνεται τη σημασία αυτών που εξαγγέλλει περί ανοίγματος των επαγγελμάτων. Κοιτάζει το δένδρο χωρίς να βλέπει το δάσος, και επαναπαύεται. ‘Όμως πραγματική ανάπτυξη δεν είναι δυνατόν να έρθει με τέτοιες μεμονωμένες κινήσεις. Είναι απαραίτητο λοιπόν, οι υπεύθυνοι να καταλάβουν ότι το επάγγελμα του ιατρού ειδικότερα, και ο κλάδος υγείας εν γένει, πρέπει απαραιτήτως να συμπεριληφθούν στο «κύμα» του ανοίγματος των κλειστών επαγγελμάτων.

Ιωάννης Χ. Γεωργούλιας

Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος

Δίκτυο Ιδιωτικών Πολυκλινικών Ελλάδος

& Κέντρων Αποκατάστασης (ΔΙΠΕΚΑ)