Ελληνικό ποδόσφαιρο. Αστείρευτο σε εμπνεύσεις. Γεννά καθημερινά φανταστικές ιστορίες, πολύ διδακτικές. Ιστορίες που βοηθούν, όλους εμάς που το παρακολουθούμε, να συνειδητοποιήσουμε αυτό που δεν θέλουμε να πιστέψουμε.
Θα σας διηγηθώ μια από αυτές. Μια ιστορία που μας κάνει περήφανους, τους Ελληνες.

Το περασμένο Σαββατοκύριακο έγινε στη Μάλτα η ημιτελική φάση του «Regions Cup», του τουρνουά που επινόησε πριν από καμιά δεκαριά χρόνια η UEFA για να επιβραβεύει τους ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές. Κρατήστε το αυτό, μιλάμε για ερασιτεχνικό, δηλαδή για ρομαντικό ποδόσφαιρο.

Πήγε λοιπόν στο τουρνουά αυτό η μικτή ομάδα της Φθιώτιδας, ως εκπρόσωπος της Ελλάδας στη διοργάνωση. Πώς προέκυψε η Φθιώτιδα; Θεωρητικά, ως νικήτρια του σχετικού τουρνουά. Στο οποίο τουρνουά, δεν ξέρω πώς, έπαιξε μόνο έναν αγώνα και έπειτα βρέθηκε στον τελικό, όπου νίκησε.

Το περασμένο Σάββατο η Φθιώτιδα, με την ελληνική σημαία, έδινε το τελευταίο της παιχνίδι. Είχε κάνει μια ισοπαλία και μια ήττα. Μια ήττα με 3-1 από την ισπανική Γκαλέγκα και μια ισοπαλία (0-0) με τη Μάλτα. Νορμάλ αποτελέσματα. Κι ήρθε, το Σάββατο, η ώρα να αντιμετωπίσει τη γερμανική Βαρτεμπέργκιχερ. Μια ομάδα που μετρούσε προηγουμένως μια νίκη (1-0) επί της Μάλτας και μια ισοπαλία (1-1) με την Γκαλέγκα. Οι Ελληνες, της Φθιώτιδας, αδιάφοροι. Οι Γερμανοί, της Βαρτεμπέργκιχερ, επίσης αδιάφοροι. Θεωρητικά. Διότι στην πραγματικότητα είχαν ελπίδα να προκριθούν στην τελική φάση του τουρνουά. Ελπίδα μαθηματική, όχι ρεαλιστική. Διότι έπρεπε, για να περάσουν, να βάλουν στην ελληνική ομάδα 14 γκολ. Μόνο έτσι θα μπορούσαν να κερδίσουν στην ισοβαθμία την ισπανική Γκαλέγκα. Και αυτό διότι η Γκαλέγκα είχε καταφέρει να νικήσει 6-0 τη Μάλτα και είχε καλύτερη διαφορά στα γκολ.

Και μπήκαν οι δύο ομάδες, η ελληνική και η γερμανική, στο γήπεδο. Με ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές. Ρομαντικούς. Και η μια και η άλλη ομάδα. Και φυσικά με τους παράγοντες, τους ερασιτέχνες, τους ρομαντικούς, στο γήπεδο. Της Ελλάδας ο εκπρόσωπος εκεί ήταν ο πρόεδρος της Ενωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Φθιώτιδας, ο Δημήτρης Κουτρουμάνος.

Δεκατέσσερα γκολ έπρεπε να φάει η ελληνική ομάδα για να περάσουν οι Γερμανοί. Τα έφαγε. Εχασε 14-1. Δέχθηκε 7 γκολ μέχρι το 81ο λεπτό. Και άλλα 7 στα τελευταία 9 λεπτά. Γκολ εσείς, σέντρα εμείς. Ελπίζω, ειλικρινά, κάποιος από τους φανατικούς οπαδούς της Βαρτεμπέργκιχερ να μην κρατούσε στο τελευταίο δεκάλεπτο μόνο την κοιλιά του από τα γέλια ή να μην είχε τα χέρια του απασχολημένα για να κρατάει τη σακούλα για να ρίξει τον εμετό από την αηδία, και να έχει καταφέρει να γράψει ένα βίντεο με τα γκολ των τελευταίων εννέα λεπτών και να το σηκώσει στο youtube. Οχι για να το δω και να το πιστέψω.

Αλλά για να το κάνουμε το εθνικό trailer του ποδοσφαίρου. Να το δείχνουμε στους ξένους με καμάρι, για να τους αποδείξουμε ότι καταφέραμε, μετά από εργαστηριακά πειράματα, να αποδείξουμε ότι στο ποδόσφαιρο όλα μπορούν να συμβούν. Επειδή μπορεί να πιστέψετε προς στιγμήν ότι έβγαλα την ιστορία απ’ το κεφάλι μου, κάντε μια βόλτα στο www.uefa.com/regionscup και καμαρώστε την επίδοση της ομάδας με την ελληνική σημαία.

Και ρωτώ εγώ, ο αφελής, που δεν ξέρω, που δεν έχω ιδέα: δεν μοιάζει με στημένο αυτό το αποτέλεσμα; Δεν μοιάζει στημένο που μια ομάδα που είχε πετύχει 2 γκολ σε 180 λεπτά έβαλε 7 σε 9 λεπτά και 14 σε 90; Και πόσο μπορεί να παιζόταν, δηλαδή τι απόδοση να είχε σε ένα μπουκάδικο της Μάλτας, ή του Γιβραλτάρ, αυτό το 14-1; Πόσο να έδινε ότι μια ομάδα θα έβαζε 10 γκολ στο β’ ημίχρονο; Ή πόσο κάνει να ζητήσεις από μια ομάδα να καθήσει και να φάει 14 γκολ;

Ποιος έχει τόσο μεγάλο θράσος που βάζει ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές να δεχθούν 14 γκολ σε ένα ματς; Παιδιά ηλικίας 19 ετών και ερασιτέχνες μέχρι τα 30+ ήταν αυτοί που ταξίδεψαν στη Μάλτα. Τι έπαθαν και έφαγαν 14 γκολ; Ενα γκολ ανά 1,5 λεπτό στο τέλος; Οι τοπικές εφημερίδες της Φθιώτιδας έγραψαν τις τελευταίες ημέρες για την ανείπωτη ξεφτίλα. Πρόκειται όμως για τοπικές εφημερίδες. Που δεν τις διαβάζουμε, οι υπόλοιποι, κι έτσι δεν παίρνουμε χαμπάρι.

Ποιος θα πληρώσει το κόστος αυτού του εξευτελισμού; Και ποιος θα ψάξει να βρει τι συνέβη στη Μάλτα και έχασε ξαφνικά μια ερασιτεχνική ελληνική ομάδα 14-1 από μια γερμανική; Κανείς. Τι θέλεις και ρωτάς, γραφικέ αθλητικέ δημοσιογράφε; Και τι περιμένεις δηλαδή; Να παραιτηθεί κανείς για λόγους ευθιξίας; Δεν ξέρεις σε ποια χώρα ζεις;

Ο Βασίλης Σαμπράκος είναι διευθυντής στην «Εξέδρα των Σπορ»