Oι αλλαγές που γίνονται αυτόν τον καιρό στη χώρα μας δεν έχουν προηγούμενο. Κοινωνικά συμβόλαια επί των οποίων οικοδομήθηκε η Ελλάδα της ευημερίας πηγαίνουν στον κάλαθο των αχρήστων. Συμφωνίες στις οποίες στηρίχθηκε η περιορισμένη έστω ανάπτυξη της χώρας καταργούνταιόλα μοιάζει να αμφισβητούνται, αν δεν ανατρέπονται.
Θα μπορούσε να είναι η παρούσα κατάσταση μιας επανάστασης γέννημα. Η βαριά όμως οικονομική κρίση που βιώνει η ελληνική οικονομία έγινε δεκτή από τους πολίτες σαν όλοι να την περίμεναν! Ετσι εξηγείται γιατί τα σκληρότερα μέτρα λιτότητας που έχουν εφαρμοσθεί ποτέ στην Ελλάδα μοιάζει να γίνονται αποδεκτά από τους θιγόμενους με απροσδόκητη υπομονή.
Μισθωτοί και συνταξιούχοι έχουν προφανώς αποδεχθεί την πραγματικότητα. Περικοπές μισθών και αμοιβών, βαριά φορολογία και απώλεια κεκτημένων εξαγγέλλονται και γίνονται αποδεκτά. Οι πολίτες αναγνωρίζουν ότι πρέπει η σημερινή γενιά να πληρώσει τις σπατάλες της προηγούμενης.
Η αναγνώριση της σκληρής πραγματικότητας ότι η μια γενιά κληροδοτεί στην επόμενη μόνον χρέη, έχει κάνει τους πολίτες σιωπηλούς μάρτυρες της αναπότρεπτης εγχείρησης που επιχειρείται, κατά την ιατρική ορολογία του κ. Στρος-Καν.
Δεν είναι ώρα να κριθούν οι οικονομολογικές θεωρίες και οι συζητήσεις για το μέλλον του ευρώ. Υπάρχουν όμως μερικά ζητήματα που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής.
Ασφαλώς και πρέπει να μπορεί ο εργοδότης, ιδίως σε χαλεπούς καιρούς, να μειώνει τον αριθμό των προσώπων που απασχολεί. Αλλά όχι να δώσουμε και κίνητρο για… απολύσεις! Τα χρήματα που εισπράττει ως αποζημίωση ο απολυόμενος τα δικαιούται, έχουν υπολογισθεί από τον επιχειρηματία στο εργατικό κόστος.
Οι μειώσεις των μισθών πρέπει να συνδυάζονται με διανομή όχι μόνον του κόστους αλλά και του προσδοκώμενου κέρδους. Δεν θα μοιραστεί σήμερα ο εργαζόμενος το πενιχρό του εισόδημα με τον εργοδότη, ο οποίος από αύριο μόνος θα απολαμβάνει τα κέρδη του, που θα έχουν στηριχθεί στις στερήσεις υπαλλήλων και εργατών.
Τα πράγματα είναι απλά. Τα μέτρα που περιορίζουν αποδοχές εργαζομένων πρέπει να συνδυάζονται με σαφή υποχρέωση του εργοδότη να τα επιστρέψει και δη εντόκως.
Το κράτος πρέπει να φαίνεται και να είναι δίκαιο.
RΕUΤΕRS/ FRΑΝCΟΙS LΕΝΟΙR ,ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
