Ολοι οι αναλυτές των εκλογικών αποτελεσμάτων της περασμένης Κυριακής συμφωνούν στη διαπίστωση πως τα κόμματα της Αριστεράς- ή για να ακριβολογούμε το ΚΚΕ και μια συμμαχία οργανώσεων της λεγόμενης εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς- βγήκαν ενισχυμένα από τις κάλπες. Ποιοι ήταν άραγε οι λόγοι που οδήγησαν σε αυτήν την επιλογή ένα σημαντικό τμήμα των ψηφοφόρων; Εδώ οι απαντήσεις διαφέρουν. Οφείλεται κατά κύριο λόγο στη συγκυρία, στη σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή που επιβάλλει η εφαρμογή του μνημονίου και η οποία αναπόφευκτα τροφοδοτεί τη δυσαρέσκεια και την αγανάκτηση των λαϊκών στρωμάτων που πλήττονται περισσότερο από αυτήν; Πρόκειται για μια ελληνική ιδιαιτερότητα ή παραδοξότητα σε μια εποχή όπου η πτώση του Τείχους και το περίφημο τέλος των ιδεολογιών έχουν γίνει κοινός τόπος σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης; Η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα συμβάλλει οπωσδήποτε στην καλύτερη και βαθύτερη κατανόηση του σύγχρονου κοινωνικού γίγνεσθαι.