Τα έσοδα του Ελληνικού Δημοσίου θα φθάσουν εφέτος τα 60 δισ. ευρώ. Από αυτά το 70% προέρχονται από ΦΠΑ, 20% από φόρους εισοδήματος και 10% από φόρους και τέλη κατανάλωσης. Σχεδόν όλη η εισροή χρήματος προέρχεται από τη συναλλακτική λειτουργία της οικονομίας και από τη δημιουργία αξίας από τις επιχειρήσεις και τα φυσικά πρόσωπα. Με έναν λόγο, δεν μπορεί να υπάρξει το Δημόσιο χωρίς τις αγορές και την ατομική και συλλογική προσπάθεια του ανθρώπου να γεννήσει πλούτο.
Η οικονομία οδηγείται από τον ιδιωτικό τομέα και κατ΄ επέκταση η βελτίωση των οικονομικών του ελληνικού κράτους περνά αποκλειστικά μέσα από την αναζωογόνηση της παραγωγής και του εμπορίου. Σε αυτό το πλαίσιο, ο πλέον κρίσιμος παράγοντας είναι ηεπιχειρηματικότητα. Επί δεκαετίες η επιχειρηματικότητα δαιμονοποιήθηκε και η αντίληψη της κοινωνίας γι΄ αυτήν στρεβλώθηκε. Η ταύτιση της έννοιας με κατεστημένα συμφέροντα εξαφάνισε την καλλιέργεια της επιχειρηματικότητας ως κινητήριας δύναμης της οικονομίας.
Η σύνθεση παραγωγικών πόρων για τη δημιουργία προϊόντων και υπηρεσιών που η ελληνική κοινωνία καταναλώνει ή που εξάγονται αποτελεί την πεμπτουσία της επιχειρηματικότητας. Η καινοτομία, η εξωστρέφεια και η διαφορετικότητα είναι βασικά στοιχεία της.
Η επιχειρηματικότητα είναι μια άκρως δημιουργική διαδικασία που σπρώχνει συνεχώς τα «σύνορα» της κοινωνίας παράγοντας ταυτόχρονα πλούτο. Για να ανθήσει χρειάζεται ένα περιβάλλον που να τη διευκολύνει και να μην την εμποδίζει. Και το περιβάλλον αυτό διαμορφώνουν κατά κύριο λόγο οι κυβερνήσεις. Από την εμπειρία των χρόνων από τη μεταπολίτευση και μετά, η επιχειρηματικότητα δεν προάγεται:
– Με νόμους και διοικητικές αποφάσεις, με το διανεμητικό ξόδεμα του δημόσιου χρήματος στον ιδιωτικό τομέα, με συχνές και ασυνεπείς αλλαγές στη φορολογία ούτε με άκαμπτη αγορά εργασίας.
Είναι η στιγμή όπου η κυβέρνηση πρέπει να βάλει την επιχειρηματικότητα στην κορυφή της ατζέντας για να μπορέσει να τραβήξει το τραυματισμένο Δημόσιο από την κρίση. Αυτό απαιτεί πραγματικές αλλαγές αντίληψης και κουλτούρας.
Ο πλούτος επιχειρηματικότητας στη χώρα μας είναι μεγάλος, παρ΄ ότι δεν είναι ορατός. Εκατοντάδες εταιρείες εξάγουν στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ πάνω από το 50% της παραγωγής τους. Εκατοντάδες εταιρείες είναι 100% «πράσινες» όσον αφορά το περιβάλλον. Πολλές εταιρείες προσφέρουν παγκόσμιας κλάσης τουριστικό προϊόν. Ναυτιλιακές εταιρείες συλλογικά ελέγχουν πάνω από το 20% της παγκόσμιας αγοράς. Μέσα στην ελληνική οικονομία υπάρχουν επιχειρηματικά δαιμόνια που δεν έχουν τον χώρο να αναπτυχθούν. Υπάρχουν ιδέες παγκόσμιας εμβέλειας που δεν βρίσκουν πάτημα για να βγουν από τη χώρα.
Χρειάζεται πολιτική διευκόλυνσης και παρότρυνσης της επιχειρηματικότητας, την ανάγκη της οποίας ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έθεσε στην ομιλία του στη ΔΕΘ, ώστε η ανταγωνιστικότητα της χώρας να βελτιωθεί. Μια πολιτική που στηρίζεται στη φορολογική σταθερότητα και στη λελογισμένη φορολόγηση των επιχειρήσεων, την απλοποίηση των αδειοδοτικών διαδικασιών, την ευέλικτη αγορά εργασίας, την επιστροφή στον ιδιωτικό τομέα δραστηριοτήτων που ο δημόσιος τομέας απέτυχε να αναπτύξει και την ουσιαστική ζεύξη της ανώτατης παιδείας και της έρευνας με την αγορά.
Η επιχειρηματικότητα δεν είναι χώρος διεκδίκησης δικαιωμάτων από κοινωνικές ομάδες. Η επιχειρηματικότητα είναι η μόνη λειτουργία παραγωγής πλούτου για τη χώρα και δεν πρέπει να συγχέεται με επώνυμους επιχειρηματίες και την προώθηση κατεστημένων συμφερόντων. Της αξίζει η στήριξη, ώστε όπως είπε και ο Μάο Τζε Ντογκ, «να ανθίσουν χίλια λουλούδια», που θα μας βγάλουν από τη στενωπό που βρισκόμαστε.
Ο δρ Κ. Σ. Μητρόπουλος είναι πρόεδρος της Εurobank ΕFG Εquities, αντιπρόεδρος της Λέσχης Επιχειρηματικότητας.
