Περνάμε σήμερα μία από τις κρισιμότερες περιόδους στην ιστορία της οικονομίας μας. Κάτω από την επίδραση της δημοσιονομικής κρίσης και των μέτρων που λαμβάνονται για την αντιμετώπισή της η οικονομία βιώνει μια βαθιά ύφεση που ξαφνιάζει. Το χειρότερο είναι όμως ότι σήμερα που η παγκόσμια οικονομία δειλά δειλά ανακάμπτει από τη μεγάλη χρηματοοικονομική κρίση του 2007-2009, η ύφεση στη χώρα μας βαθαίνει καθώς η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να παρακολουθήσει τις εξελίξεις λόγω των συνθηκών της διεθνούς ομηρείας στην οποία βρίσκεται.

Στη σημερινή συγκυρία δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική επιλογή παρά να συνεχίσουμε την εφαρμογή του Προγράμματος Σταθερότητας όσο καλύτερα μπορούμε. Δεν έχει και τόση σημασία αν υπάρξει ή όχι μικρή παρέκκλιση από τον δημοσιονομικό στόχο, που μάλλον δεν θα υπάρξει, μια και τα εισπρακτικά μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί θα αρχίσουν να αποδίδουν με μεγαλύτερη ένταση στο υπόλοιπο του έτους, ενώ παρατηρείται ήδη σημαντική μείωση πρωτογενών δαπανών, πέραν της προβλεπομένης, ικανή να αντισταθμίσει την υστέρηση στα έσοδα. Αυτό που έχει σημασία όμως είναι ότι έχουν τεθεί πλέον οι βάσεις για την πάταξη της φοροδιαφυγής, αν και θα πάρει καιρό για τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό να αρχίσει να κινείται με τους ρυθμούς που απαιτούν οι περιστάσεις, αν κρίνει κανείς από την ως σήμερα εισροή πόρων στα ταμεία του κράτους από αυτή την πηγή εσόδων. Σημασία έχει επίσης ότι έχει αρθεί ο περιοριστικός παράγοντας των ελλειμμάτων του ασφαλιστικού συστήματος στην οικονομική ανάπτυξη, αν και θα βοηθούσε να υπάρχει ένας πιο αποτελεσματικός και ευέλικτος κρατικός μηχανισμός στον τομέα των δημοσίων επενδύσεων και της προσέλκυσης μεγάλων ιδιωτικών επενδύσεων. Σημασία έχει ότι περιορίζονται τα προνόμια των κλειστών επαγγελμάτων σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Σημασία έχει, τέλος, ότι μπαίνει φραγή στην κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος μέσω χαριστικών προσλήψεων και αδιαφανών διαδικασιών προμηθειών.

Δυστυχώς δεν υπάρχουν αναπτυξιακές πολιτικές αμέσου αποτελέσματος που θα μπορούσαν να μας βγάλουν από τη στενωπό και θα έκαναν υποφερτή τη δημοσιονομική προσαρμογή που επιχειρείται.

Τώρα που ο κρατικός κορβανάς έχει πάψει να μοιράζει χρήματα, η ανάκαμψη δεν πρόκειται να έλθει παρά μόνο αν αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας καθώς θα ενδυναμώνονται οι παραγωγικές δομές της ελληνικής οικονομίας μέσα από την εφαρμογή του Προγράμματος Σταθερότητας.

Και αυτό θα γίνει συντομότερα παρά αργότερα μόνο με την υλοποίηση μεγάλων επενδύσεων στη χώρα. Δεν υπάρχει λοιπόν χρόνος για καθυστερήσεις, γραφειοκρατίες και αγκυλώσεις.

Ο κ. Μιχάλης Μασουράκης είναι ανώτερος διευθυντής Οικονομικών Μελετών της Αlpha Βank.