Σε τούτες τις αγωνιώδεις ημέρες της οικονομικής ανασφάλειας και του κοινωνικού φόβου ένα ερώτημα πλανάται πάνω από την Ελλάδα: Θα βγούμε και πότε από την κρίση;
Ενας τυπικός οικονομολόγος θα απαντούσε: Εξαρτάται. Και όντως εξαρτάται από πλήθος παραγόντων και συνθηκών που δεν ορίζονται κατ΄ ανάγκην όλοι από εμάς.
Ωστόσο τα περισσότερα θα κριθούν από τις εσωτερικές δυνάμεις, από την ένταση και το βάθος των κυβερνητικών προσπαθειών, από την αποτελεσματικότητα των συνδυασμένων πολιτικών που θα συνοδεύσουν τις βαριές πολιτικές του μνημονίου και βεβαίως από τις αντοχές της κοινωνίας, από το περιβάλλον συναίνεσης ή ανοχής που θα διαμορφωθεί και- γιατί όχι;- από τις πολιτικές μάχες που θα δοθούν για την οικονομική μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα και την αναδιάρθρωση του ιδιωτικού.
Θα δοκιμαστούν προσεχώς όλες οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις και βεβαίως η επινοητικότητα και η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης, η οποία καλείται να πείσει, να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει τις κοινωνικές και οικονομικές δυνάμεις του τόπου.
Κακά τα ψέματα, ασφαλής απάντηση δεν υπάρχει επί του παρόντος στο ερώτημα.
Κανείς για την ώρα δεν μπορεί να βεβαιώσει την έξοδο από την κρίση και πολύ περισσότερο δεν είναι σε θέση να προβλέψει με ακρίβεια τον χρόνο εξόδου.
Κατά τα φαινόμενα, τα πάντα θα κριθούν τους προσεχείς έξι μήνες.
Ολοι διαισθητικά αντιλαμβάνονται ότι τούτον τον χειμώνα θα παιχθεί το μέλλον του τόπου για τα επόμενα δέκα χρόνια και βεβαίως θα επιλεγεί ο δρόμος, ίσως ακόμη και το μοντέλο οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης της χώρας.
