Δύο ειδήσεις των τελευταίων ημερών επανέφεραν στο προσκήνιο τα ερωτήματα ως προς τις «παρενέργειες» της ιδιωτικής δράσης στον τομέα της Υγείας. Η πρώτη ήταν η δήλωση του κ. Ηλ. Μόσιαλου, βουλευτή Επικρατείας του ΠαΣοΚ και προέδρου του ΙΣΤΑΜΕ, ο οποίος χαρακτήρισε «δογματισμούς βλακώδεις» τις πιέσεις του ΔΝΤ για το άνοιγμα της φαρμακευτικής αγοράς στην Ελλάδα. Τα φαρμακεία στη χώρα είναι ήδη πάρα πολλά, είπε ο κ. Μόσιαλος: τυχόν αύξησή τους θα επιτείνει την πίεση προς τους γιατρούς να γράφουν περισσότερα και ακριβότερα φάρμακα.
Για την ακρίβεια, μάλλον δεν χρειάζεται πίεση. Ανεξαρτήτως του ότι οι αξιώσεις της Κομισιόν για άνοιγμα της φαρμακευτικής αγοράς (στην Ιταλία) δέχτηκαν βαρύ ράπισμα από τα δικαστήρια της ΕΕ, γιατροί και φαρμακοποιοί συμφωνούν σε ιδιωτικές εξομολογήσεις τους ότι ο αριθμός των συνταγογραφούμενων φαρμάκων και εξετάσεων είναι «εκθετικός» του πλήθους τους. Ακόμη και αν μειωθούν τα φαρμακεία, η συνταγογράφηση θα αυξάνεται αν πληθαίνουν οι γιατροί. Η αιτία μπορεί να αναστατώνει όσους ομνύουν στον Ιπποκράτη, είναι όμως ξεκάθαρη σε όσους θεωρούν κρισιμότερους τους «νόμους» της οικονομίας. Η ιδιωτική παραγωγή φαρμάκων και διαγνωστικών/θεραπευτικών μεθόδων, σε συνδυασμό με τη δημόσια (μέσω των ασφαλιστικών ταμείων) πληρωμή τους, οικοδομεί ένα πλέγμα ιδιωτών παραγωγών και δημόσιων λειτουργών (που όμως ενεργούν ως ιδιώτες καθ΄ ο μέρος αφορά το εισόδημά τους), των οποίων- όλων- η επιδίωξη ευημερίας πολλαπλασιάζει σε αριθμό και κόστος τα ζητούμενα προϊόντα. Κάτι ανάλογο, αλλά σε πολύ μικρότερο εύρος εμπλεκομένων, συμβαίνει με την αγορά των οπλικών συστημάτων, της οποίας το «στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα» είχε καταγγείλει ως απειλή για τη δημοκρατία των ΗΠΑ ο Αϊζενχάουερ.
Το γεγονός, στον τομέα της Υγείας, επιβεβαιώνει η δεύτερη είδηση των ημερώνκαι αυτή δεν είναι απλή δήλωση ή εκτίμηση. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) κήρυξε τη λήξη της πανδημίας-φάρσας για τη νέα γρίπη, που σκότωσε στην Ελλάδα (και αναλόγως στις περισσότερες χώρες) το 1/3-1/2 όσων πεθαίνουν κάθε χρόνο από την κοινή, «σκότωσε» όμως για τα καλά πολλά δημόσια Ταμεία που αναδέχτηκαν το κόστος εκατομμυρίων περιττών εμβολίων. Εν μέσω των ερωτημάτων για το πώς κηρύχτηκε εν πρώτοις αυτή η νυν λήξασα πανδημία, ήρθε η «Βρετανική Ιατρική Επιθεώρηση» (όχι κανένα μπλογκ καταγγελτικής κατατονίας, αλλά ένα έγκυρο ιατρικό έντυπο) να καταγγείλει ότι τρεις επιστήμονες του ΠΟΥ είχαν προ ετών εισπράξει ζουμερές αμοιβές από εκείνες τις βιομηχανίες οι οποίες, όλως περιέργως, παράγουν τα φάρμακα που ξεπουλήθηκαν με την πανδημία. Αναλόγως εδώ και χρόνια η ιατρική επιθεώρηση «Lancet» είχε ανακοινώσει ότι οι περισσότερες ιατρικές έρευνες που της στέλνονταν προς δημοσίευση ήταν αστήρικτες διαφημίσεις φαρμάκων, με αποτέλεσμα να αποφασίσει να τις περνά από ψιλό κόσκινο ανεξάρτητα από τους τίτλους του «ερευνητή».
Τυχαίο; Νομίζω ναι. Δεν τολμώ να διανοηθώ ότι τέτοιοι επιστήμονες πατούν τον όρκο τους για ένα φορτηγό χαρτονομίσματα.
