Ο εσμός των σκανδάλων και η οικονομική κρίση με τα παρεπόμενά της που εγκαταστάθηκαν στη χώρα μας έφεραν πάλι στο προσκήνιο το θέμα της «ελληνικής νοοτροπίας». Δεν ήταν λίγες οι φορές που, σε δημοσκοπικές έρευνες, προέκυπτε ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελλήνων θεωρούσε τη νοοτροπία μας ως τον κύριο παράγοντα διαιώνισης της διαφθοράς αλλά και ως πηγή όλων σχεδόν των προβλημάτων που ταλανίζουν τη χώρα. Η άποψη, μάλιστα, «αν δεν αλλάξει μυαλά ο Ελληνας τίποτε δεν γίνεται», είναι από τις πλέον εγκαταστημένες στην κοινωνία. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Μήπως στη μεταπολιτευτική Ελλάδα οι ανορθολογικές πολιτικές του κράτους διαμόρφωσαν μια αλλοπρόσαλλη κοινωνική ταυτότητα; Τελικά βρισκόμαστε ενώπιον του διλήμματος «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» ή «και θα αλλάξουμε και θα βουλιάξουμε»;