Η Λούκα Κατσέλη μπορεί να έχει ευθύνες για τις καθυστερήσεις στο αναπτυξιακό πλαίσιο, δεν κατέχει όμως και το- αντίστροφο του παπικούπρονόμιο να τα λέει όλα… λάθος, σάρκαζαν αθηναίοι επιχειρηματίες με αφορμή τις πληροφορίες για «ψυχρότητα» του Μαξίμου έναντι της υπουργού Οικονομίας, επειδή υποστήριξε ότι η άνοδος των τιμών προκλήθηκε πρωτίστως από την αύξηση των φόρων. Οι επιχειρηματίες, διαφόρων διαμετρημάτων, δεν αμφισβητούσαν ότι η ελληνική αγορά πάσχει από τάσεις αισχροκέρδειας, απορούσαν όμως πώς θα μπορούσε κανείς να προσδοκά μείωση των τιμών, όταν αυξάνεται ο ΦΠΑ και- ακόμη περισσότεροοι φόροι σε προϊόντα ευρείας και ανελαστικής ζήτησης, όπως τα καύσιμα, ο καπνός και τα οινοπνευματώδη. Ο συνδυασμός, υποστηρίζουν, είναι τέτοιος, ώστε οι επιχειρήσεις- με εξαιρέσεις όσες λόγω μεγέθους έχουν περιθώρια αντοχής- αδυνατούν να τις απορροφήσουν ολοκληρωτικά. Σημαντικό μέρος τους είναι αναπόφευκτο να περνάει στις τιμές. Η μείωση των τιμών δεν μπορεί άρα να προσδοκάται παρά μόνο μεσοπρόθεσμα, όταν η αγορά ισορροπήσει σε χαμηλότερα επίπεδα μισθών και κερδών, πράγμα που δεν θα γίνει αναίμακτα- και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα είναι για καλό.

Η υπουργός Οικονομίας μάλλον είπε το αυτονόητο- και ουδείς γίνεται πιστευτός όποτε επιχειρεί να διαψεύσει τα αυτονόητα. Οι οικονομικοί σχολιαστές επεσήμαιναν άλλωστε εξαρχής ότι τα μέτρα της τρόικας είναι «συνταγή ύφεσης», που μπορεί να οδηγήσει σε φαύλο κύκλο μείωσης της ιδιωτικής δραστηριότητας και των κρατικών εσόδων με οδυνηρές επιπτώσεις. Η απάντηση βέβαια είναι πως στο σημείο που φτάσαμε δεν υπήρχε άλλη οδός. Αληθινό. Θα ήταν όμως λάθος να θεωρήσει το Δημόσιο ότι τα περιθώρια πορείας στον ίδιο δρόμο είναι απεριόριστα και ότι μπορεί να αυξάνεται διαρκώς η φορολογία χωρίς να ανεβαίνουν οι τιμές με ταυτόχρονη μείωση της ζήτησης. Τα στατιστικά δεδομένα είναι μέχρι στιγμής λιγότερο… άραχλα απ΄ ό,τι φοβόμασταν, η αγορά όμως ασφυκτιά από έλλειψη χρήματος. Η κατανάλωση έχει μειωθεί, οι επιχειρηματίες αξιώνουν εκπτώσεις και πληρώνουν με επιταγές οκτώ και εννέα μηνών, οι τράπεζες δεν προεξοφλούν ούτε δανείζουν ανοιχτά. Σε τέτοιες συνθήκες το κράτος δεν μπορεί να υποδύεται ότι οι δικές του απαιτήσεις θα εισπράττονται ανέφελα- ώστε π.χ. το ίδιο να επισπεύδει πλειστηριασμούς ενώ αναστέλλει εκείνους των τραπεζών.

Στην κυβέρνηση αντιλαμβάνονται την ανακολουθία, αλλά δεν έχουν διέξοδο. Ωστόσο σε ορισμένες περιπτώσεις δείχνουν να μην αποφεύγουν τις επιβαρύνσεις ακόμη και όπου δεν φαίνονται αναπόφευκτες. Υπό τις περιστάσεις δεν βλέπει, όντως, κανείς γιατί πρέπει να επιβαρυνθούν οι καταναλωτές ρεύματος με τέλος ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αντί να εξαντληθούν άλλα κίνητρα προς τους επενδυτές, ούτε ποια είναι η λογική να φορτωθούν πάνω στην τιμή των καυσίμων τα έσοδα από τα τέλη κυκλοφορίας. Κάποιοι ίσως νομίζουν ότι η αγορά μπορεί αδάπανα να πληρώσει άλλα τόσα. Οι ενδείξεις όμως συνηγορούν στο αντίθετομοιάζει να έχει ήδη στεγνώσει…