Ενας βουλευτής του κ. Καρατζαφέρη που, όπως και οι περισσότεροι άλλοι και ο ίδιος ο αρχηγός τους, έχει ιδιαίτερα βεβαρημένο ακροδεξιό- στα όρια του νεοφασισμού- παρελθόν, πρότεινε εκλογή «Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης» για να αποκτήσουμε ένα νέο Σύνταγμα, ριζικά διαφορετικό από το σημερινό. Ταυτόχρονα μερικοί επιχειρηματίες (Βγενόπουλος, Δασκαλόπουλος κ.ά.) ονειρεύονται κυβέρνηση αφεντικών και οικτίρουν θρασύτατα πολιτική και πολιτικούς.

Οποιος θα επιθυμούσε να μάθει τι θα περίμενε τη χώρα αν κέρδιζαν έδαφος όλα τούτα, μπορεί να διαβάσει ένα πολύ ενδιαφέρον και πλήρως τεκμηριωμένο βιβλίο (Δημήτρης Ψαρράς: «Το κρυφό χέρι του Καρατζαφέρη»- εκδόσεις Αλεξάνδρεια). Δυστυχώς ανάλογη μελέτη για επιχειρηματίες δεν έχει εκδοθεί. Αλλά όποιος θα ήθελε να συμπληρώσει τις γνώσεις του με τα όσα συμβαίνουν στη σαμαρική Νέα Δημοκρατία, την ιστορική θερμοκοιτίδα και της Ακροδεξιάς, καλά θα έκανε να προσέξει τον προβεβλημένο ρόλο που διαδραματίζει στέλεχος (ένα μόνο;) του ακραία εθνικιστικού «Δικτύου 21». Αν το ξεχάσατε, έχετε άδικο. Κυρίως που οι προσωπικές διασυνδέσεις του Αντ. Σαμαρά με τους ανθρώπους του «Δικτύου» είναι διαχρονικές. Η αγκαλιά του τέως τόσα και τόσα και νυν αρχηγού της Δεξιάς είναι μεγάλη: έχει ανοίξει στοργικά για κάθε λογής άνθη.

Ενα σχετικά πρόσφατο παράδειγμα υπενθύμισε τι ακριβώς πρεσβεύει η ομάδα αυτή: ο ηγέτης του «Δικτύου», ιδεολόγος των «κομάντος», προσπάθησε να υπερασπιστεί εμφανίζοντάς το σαν απλό πταίσμα το στασιαστικό ρατσιστικό παραλήρημα του αγήματος των Ειδικών Δυνάμεων του Λιμενικού που μετέτρεψε τη συμμετοχή του στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου σε πορεία γκρουπούσκουλου φανατικών νεοναζιστών.

Κάποιοι άνθρωποι που ονειρεύονται αντιδημοκρατικές εξελίξεις πρέπει να θεωρούν ότι οι σημερινές συνθήκες ευνοούν τα σχέδιά τους. Μαζί τους και διάφοροι τυχάρπαστοι «πετυχημένοι» μνηστήρες. Οπως μετά την παγκόσμια κρίση του 1929. Το σύνθημα «να καεί το μπ… η Βουλή» που παρέσυρε πρόσφατα χιλιάδες οργισμένους διαδηλωτές, πρέπει να τους ικανοποίησε. Τρόμαξε βέβαια τα κόμματα. Αλλά δεν βρέθηκαν πολλοί να το αναλύσουν, να το αντικρούσουν και να το αντιμετωπίσουν. Είναι και αυτό σύμπτωμα της κρίσης. Ενώ, ας μην το ξεχνάμε, υπάρχουν και ανατρεπτικές δυνάμεις δήθεν αντιεξουσιαστών και συχνά ξεκάθαρα τρομοκρατών που δεν διστάζουν ούτε μπροστά στο έγκλημα. Αν οι πληροφορίες για την επίσκεψη της κυρίας Παπαρήγα στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη είναι πραγματικές, κάτι πρέπει να κατάλαβε επιτέλους και ο Περισσός για τη σχέση ανάμεσα στον άνεμο που σπέρνεις και στη θύελλα που μπορεί να εισπράξει η κοινωνία.

Χάθηκαν αποδοχές, χάθηκαν συντάξεις και, πέρα από τα όσα αμοιβαία προβλέπει για όλους η Ευρωπαϊκή Ενωση, ελευθερίες επιλογής πολιτικών. Πρέπει άραγε να προσέξουμε τώρα μπας και χάσουμε και δημοκρατικές δομές και ελευθερίες;