Σκεφτόμουν τελευταία την εξωτερική πολιτική του Ομπάμα, αλλά πρώτα μια πληροφορία σχετική με το γκολφ: πήγα στη διάσημη σχολή του Ντέιβ Πελζ για να βελτιώσω την τεχνική μουστα κοντινά χτυπήματα και συνέβη κάτι αστείο: βελτιώθηκα στα μακρινά. Αυτό φέρνει στο μυαλό κάτι που συνέβη στον Ομπάμα. Ο πρόεδρος κατάφερε να «περάσει» τη μεταρρύθμιση στην υγειονομική περίθαλψη και ενδεχομένως αυτό να αποδειχθεί το σημαντικότερο επίτευγμα στην… εξωτερική του πολιτική.

Στην πολιτική και στη διπλωματία, η επιτυχία εκτρέφει την εξουσία και η εξουσία εκτρέφει περισσότερη επιτυχία. Κανείς δεν το είπε καλύτερα από τον Οσάμα μπιν Λάντεν: «Οταν ο κόσμος βλέπει ένα δυνατό άλογο και ένα αδύναμο άλογο, είναι φυσικό να επιλέξει το δυνατό άλογο».

Μην έχετε αυταπάτες, ο υπόλοιπος κόσμος παρακολουθούσε τη συζήτησή μας για τη μεταρρύθμιση στην Υγεία πολύ στενά, περιμένοντας να δει ποιο θα ήταν το δυνατό άλογο: ο Ομπάμα ή οι Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικανοί πολέμιοι του σχεδίου του για την υγειονομική περίθαλψη; Σε κάθε εξέλιξη της συζήτησης, οι εχθροί της Αμερικής και οι ανταγωνιστές της προσπαθούσαν να εκτιμήσουν τι θα σήμαινε το αποτέλεσμα για τη δική τους δυνατότητα να άγουν και να φέρουν έναν μη δοκιμασμένο πρόεδρο των ΗΠΑ.

Μένει να δούμε αν, σε μακρό χρόνο, η Αμερική θα καταστεί υγιέστερη μετά την έγκριση της μεταρρύθμισης. Αλλά, σε βραχυχρόνια βάση, ο Ομπάμα κατέστη σίγουρα υγιέστερος γεωπολιτικά.

«Οταν οι άλλοι βλέπουν τον πρόεδρο ως νικητή ή ως κάποιον που έχει πραγματική εξουσία στο σπίτι του, αυτό κάνει σίγουρα τη διαφορά» μου είπε σε συνέντευξή του ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ Ρόμπερτ Γκέιτς. «Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να κοιτάξεις όλες αυτές τις μειοψηφικές ή αδύναμες κυβερνήσεις που υπάρχουν στον κόσμο και που δεν μπορούν να κάνουν κάτι μεγάλο στην ίδια τη χώρα τους, αλλά βασικά απλώς παραπατούν στην άκρη του γκρεμού, διότι δεν μπορούν να συγκεντρώσουν τις ψήφους ώστε να κάνουν κάτι μεγάλης σπουδαιότητας, λόγω του διχασμένου εκλογικού σώματος». Ο πρόεδρος Ομπάμα απέδειξε ότι είχε «ένα διχασμένο εκλογικό σώμα αλλά ήταν, παρά το γεγονός αυτό, ακόμη σε θέση να επιβάλει τη θέση του».

Οταν ο πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφεπικοινώνησε τηλεφωνικά με τον Ομπάμα, την επομένη της ψηφοφορίας για την υγειονομική περίθαλψη, προκειμένου να ολοκληρώσουν τη συμφωνία για τη συνθήκη μείωσης των πυρηνικών όπλων, ξεκίνησε, προτού συζητήσουν για τα πυρηνικά, λέγοντας: «Επιθυμώ να σας συγχαρώ, κύριε πρόεδρε, για την έκβαση της ψηφοφορίας για την υγειονομική περίθαλψη» όπως είπε ένας κυβερνητικός αξιωματούχος.

Αυτό δεν ήταν απλώς υπερβολική κολακεία. Σύμφωνα με έναν αμερικανό διαπραγματευτή, καθ΄ όλη τη διάρκεια των συνομιλιών για τους εξοπλισμούς, τις οποίες παρομοίαζαν με τον διάλογο για την υγειονομική περίθαλψη, οι Ρώσοι ρωτούσαν επίμονα: «Μπορείτε να το επικυρώσετε αυτό στη Γερουσία; Αν επιτευχθεί μια συμφωνία για τους εξοπλισμούς θα την εγκρίνει το Κογκρέσο;». Η επιτυχής πορεία του νόμου για την υγειονομική περίθαλψη έδειξε στους Ρώσους ότι ο Ομπάμα θα μπορούσε όντως να περάσει κάτι δύσκολο.

Οι εχθροί μας σίγουρα το παρατήρησαν επίσης. Δεν χρειάζεται να είσαι Μακιαβέλι για να πιστέψεις ότι το Ιράν και η Βενεζουέλα μοιράζονταν την ελπίδα των Ρεπουμπλικανών, που δεν προσπαθούσαν να την κρύψουν ιδιαίτερα, να αποτύχει η μεταρρύθμιση και μαζί της ολόκληρη η πολιτική ατζέντα του Ομπάμα ώστε να αποδυναμωθεί η προεδρία του. Αν συνέβαινε αυτό ο Ομπάμα θα εξελισσόταν, για τα ερχόμενα τρία χρόνια, σε έναν προβληματικό πρόεδρο και η Αμερική σε μια προβληματική δύναμη.

Γνωρίζοντας τον χρόνο, την ενέργεια και το πολιτικό κεφάλαιο που ξοδεύτηκαν για την υγειονομική περίθαλψη, «η αποτυχία θα σήμαινε μονομερή αφοπλισμό», πρόσθεσε ο Γκέιτς.

Τώρα αυτό που έχει περισσότερη σημασία είναι πώς θα χρησιμοποιήσει ο Ομπάμα το πολιτικό κεφάλαιο που του απέδωσε η έγκριση της υγειονομικής περίθαλψης. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι το σημαντικότερο ζήτημα εξωτερικής πολιτικής που αντιμετωπίζει σήμερα η Αμερική είναι η ικανότητά της να μπορέσει να ανοικοδομήσει την ίδια τη χώρα με επιτυχία.

Η επιτυχία του Ομπάμα στην έγκριση της υγειονομικής περίθαλψης και η δυναμική που πρόσθεσε στο βήμα του δεν θα είναι τίποτε αν δεν μπορέσουμε να θέσουμε υπό έλεγχο το χρέος μας, αν δεν εμπνεύσουμε μια νέα γενεά καινοτόμων επιχειρηματιών, αν δεν αναβαθμίσουμε τους σιδηροδρόμους μας και το Διαδίκτυο και αν δεν συνεχίσουμε να προσελκύουμε τους πιο έξυπνους και τους πιο δραστήριους μετανάστες από όλο τον κόσμο.

Ενας αποτελεσματικός πρόεδρος με αυτοπεποίθηση σε μια αδύναμη χώρα δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένας μπλοφατζής. Αλλά ένας αποτελεσματικός πρόεδρος με αυτοπεποίθηση αυξάνει τις πιθανότητες να κτίσουμε μια πιο ισχυρή χώρα.