Μεταπασχαλινός θα είναι ο Γολγοθάς για την ελληνική οικονομία, κατά τον εύστοχο, αν και… ανατριχιαστικό, τίτλο των «Νέων». Ελπίζει μόνο κανείς το μαρτύριο να μη φτάσει στη Σταύρωση (γιατί επί οικονομιών αναστάσιμα θαύματα δεν αναμένονται), ο δε «Γολγοθάς» να αντικατασταθεί από «Σαρακοστή», οδυνηρή και παρατεταμένη, αλλά όχι επιθανάτια.
Το ότι η χώρα θα υποχρεωθεί να ζήσει με λιγότερα επί μακρόν, ιδίως όσο η διεθνής ανάπτυξη είναι αναιμική ή και μηδενική και άρα δεν προσδοκάται τουριστική ούτε επενδυτική έκρηξη από το εξωτερικό, είναι κάτι που γίνεται πλέον αντιληπτό από όλους, ακόμη και χωρίς προσφυγή σε συγκεκριμένα οικονομικά στοιχεία. Το δημοσιονομικό μας έλλειμμα είχε ξεφύγει- εξαιτίας της ανεπάρκειας των κυβερνήσεων Καραμανλή και της διεθνούς ύφεσης- και το χρέος ξεπέρασε το ΑΕΠ. Αφευκτο, δυστυχώς, το συμπέρασμα ότι, καθώς το συνολικό προϊόν μας όχι μόνο δεν θα διευρυνθεί θεαματικά, αλλά αντίθετα θα συρρικνωθεί, η αποπληρωμή των δανεικών θα απαιτεί μεγαλύτερο ποσοστό του εισοδήματός μας- και θα μας αφήνει λιγότερα διαθέσιμα για να ζούμε.
Η δυσμενής μας θέση επιδεινώνεται από την πίεση των δανειστών μας, κερδοσκόπων ή μη, που δεν μας παρέχουν τα περιθώρια να μεταθέτουμε τις οφειλές μας στο μέλλον με το προσιτό κόστος χρήματος στο οποίο μέχρι πρότινος αρκούνταν. Το αλμυρό επιτόκιο με το οποίο άντλησε κεφάλαια το Δημόσιο τη Μ. Δευτέρα, δείχνει ότι η στήριξη της ΕΕ δεν θα αποφέρει άμεση αποκλιμάκωση του κόστους δανεισμού (ούτε κανείς την περίμενε μετά την όλως προβληματική απόφαση που επέβαλε η καγκελάριος Μέρκελ) και ότι η χώρα πρέπει να πείσει ότι εφαρμόζει τα μέτρα σταθερότητας- διάβαζε λιτότητας- που έλαβε σε νομοθετικό επίπεδο.
Αλλωστε, για να μην υποκρινόμαστε, ανάλογη στάση αναμονής φαίνεται ότι τηρούμε σε κάποιο βαθμό οι ίδιοι. Ανεξάρτητα από το αν οι κερδοσκόποι, που έχουν αφεθεί να κυριαρχούν στις διεθνείς αγορές, πιέζουν αδιαφορώντας για τις κοινωνικές επιπτώσεις, τα κύματα απόσυρσης καταθέσεων δείχνουν ότι και οι έλληνες αποταμιευτές περιμένουν ενδείξεις διασφάλισης- τόσο που προτιμούν τα μηδενικά επιτόκια των… θυρίδων ή λογαριασμών ταμιευτηρίου στην αλλοδαπή από την αβεβαιότητα. Αν αυτό συνεχιστεί, κινδυνεύουμε να πτωχεύσουμε από μόνοι μας.
Η κυβέρνηση καλείται να εφαρμόσει το Πρόγραμμα Σταθερότητας και, πολύ περισσότερο, να προχωρήσει από τις ισοπεδωτικές νομοθετικές περικοπές σε οικονομίες στο διοικητικό επίπεδο της ακραίας σπατάλης. Παράλληλα όμως αντιμετωπίζει την πρόκληση να αποκαταστήσει στοιχειώδες αίσθημα ασφάλειας, να πείσει τους πολίτες ότι, αν το διαθέσιμο εισόδημά τους στο μέλλον προβλέπεται μικρότερο δεν υπάρχει πάντως κίνδυνος για τις αποταμιεύσεις τους, ούτε απειλείται καθολική κατάρρευση ώστε να φοβούνται ακόμη και οι έχοντες να επενδύσουν ή να δαπανήσουν.
Η αστόχαστη υπουργική πολυλογία υπήρξε μέχρι στιγμής άκρως βλαπτική στο σκέλος αυτό. Τόσο ώστε ό,τι κερδιζόταν με τα ατέλειωτα πρωθυπουργικά αεροπορικά μίλια να χάνεται μερικές φορές από μία επιπόλαιη υπουργική δήλωση…
