«Λιγότερα λόγια, περισσότερη δράση» ζητούν οι Αμερικανοί από τον Μπαράκ Ομπάμα, αν πιστέψει κανείς ρεπορτάζ του Αssociated Ρress για τον απόηχο της ομιλίας του ηγέτη των ΗΠΑ σχετικά με την κατάσταση του έθνους. Ο πρώτος χρόνος της προεδρίας του δεν απέφερε καρπούς ανάλογους προς τις (υπερ)προσδοκίες και, παρ΄ ότι ο κ. Ομπάμα διατηρεί σημαντικό κεφάλαιο λαϊκής εμπιστοσύνης, αυξάνονται όσοι ανησυχούν μήπως ο ελπιδοφόρος πολιτικός του λόγος δεν μπορέσει να μεταφραστεί σε πράξη. Με τα λόγια ενός απλού Αμερικανού «you talk a good talk, now walk the walk»- ωραία τα λες, τώρα πρέπει και να κάνεις τη δουλειά.
Ο κ. Γ. Παπανδρέου συμπληρώνει μόλις ένα τετράμηνο στην πρωθυπουργία, το πολιτικό του κεφάλαιο παραμένει αλώβητο, το αίσθημα όμως των Αμερικανών αρχίζει να γεννιέται και στην Ελλάδα. Δικαιολογημένος αυτός ο «πρόωρος τοκετός» ανησυχίας καθώς η χώρα δεν έχει καμία ομοιότητα σε ισχύ και περιθώρια χρόνου με την αμερικανική υπερδύναμη, η δε απελπιστική θέση στην οποία την περιήγαγε η διακυβέρνηση του κ. Κ. Καραμανλή κελεύει γρήγορα αντανακλαστικά, λίγα- και προσεκτικά- λόγια και τη μέγιστη ρεαλιστική σύνεση.
Είναι αλήθεια ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν είναι υπαίτια για το χάλι της οικονομίας- ανέλαβε όμως την ευθύνη να το θεραπεύσει. Είναι εξίσου αληθινό ότι τα προβλήματά μας επιτείνονται από τις επιθέσεις των κερδοσκόπων με τα «εργαλεία» του τζόγου που κυριαρχούν στη χρηματοπιστωτική αγορά- κι αυτό όμως ήταν γνωστό. Κανείς δεν είχε ψευδαισθήσεις για τη νοοτροπία των αγορών, που άλλωστε δεν διαφέρει ιδιαίτερα σήμερα με τις υπερβολικές πιέσεις απ΄ ό,τι στο παρελθόν με τα άφθονα φθηνά δάνεια. Ούτε πάλι ήταν εύλογο να προεξοφλεί κανείς την άνευ όρων στήριξη των εταίρων μας: η ΕΕ έχει επιδείξει πολιτική παραλυσία στον έλεγχο της κερδοσκοπίας, τα μέλη της διάγουν περίοδο ισχνών αγελάδων, το δε ελληνικό ιστορικό των δημοσιονομικών απογραφών και της στατιστικής-φαντομά απλώνει βαριά σκιά καχυποψίας ότι δεν εννοούμε όσα υποσχόμαστε. Κανείς δεν υποβαθμίζει τη δυσκολία των προβλημάτων που καλείται να διαχειριστεί η κυβέρνηση ούτε προσποιείται ότι υπάρχουν μαγικές λύσεις που της διαφεύγουν. Η καθυστέρηση όμως και η τάση δηλώσεων με δυσμενείς επιπτώσεις προδίδουν ότι το κυβερνητικό σχήμα ήταν απαράσκευο για την ένταση των πιέσεων που αντιμετωπίζει. Οι φόροι στα ποτά, στον καπνό και στις δωρεές άργησαν, οι σχέσεις κυβέρνησης και τραπεζών χαρακτηρίζονται από επιβλαβείς τριβές, τα σχέδια περικοπής δαπανών βραδυπορούν, τα πολλά περί πράσινης ανάπτυξης ενίοτε λησμονούν ότι χωρίς προσέλκυση επενδύσεων θα μείνουν πράσινα άλογα. Οι περιστάσεις αδικούν την κυβέρνηση και το νέο αίμα της- το άγχος περισσεύει, όχι η αισιοδοξία και ο δημιουργικός ενθουσιασμός. Ηξερε όμως ότι σε βαριά ατμόσφαιρα θα αναλάμβανε την εξουσία. Τώρα, όπως είπε και ο αμερικανός ψηφοφόρος, «walk the walk». Η Νάνσι Σινάτρα θα το τραγουδούσε: «Start walkin΄!».
