Αξιότιμε κύριε Υπουργέ, Τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε τις προσπάθειές που καταβάλλετε για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας και την αύξηση των δημοσίων εσόδων. Πρόσφατα μας ενημερώσατε ότι τα φορολογικά έσοδα της χώρας μας, ως ποσοστό του ΑΕΠ, μειώνονται διαχρονικά και ότι το σύνολο των εσόδων από άμεσους και έμμεσους φόρους στην Ελλάδα είναι από τα χαμηλότερα στην ΕΕ. Για τον λόγο αυτόν, ανακοινώσατε τις κατευθύνσεις των φορολογικών, κυρίως, μέτρων που σκοπεύετε να πάρετε για την «ανάταξη» της ελληνικής οικονομίας. Οι προσπάθειές σας αυτές είναι αξιέπαινες, αλλά δεν έχουν κατορθώσει μέχρι στιγμής να πείσουν τους ξένους οίκους, οι οποίοι υποβαθμίζουν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μας. Είναι πιθανό να μην έχετε επιτύχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα ως σήμερα για τον λόγο ότι οι οίκοι αξιολόγησης θεωρούν πως τα μέτρα που ανακοινώνετε ότι θα πάρετε είναι πολύ λίγα και πως σκοπεύετε να τα πάρετε με πολύ αργό ρυθμό. Στην περίπτωση αυτή προσέξτε μήπως εφαρμόζετε λαν θασμένη συνταγή για τη νόσο του ασθενούς (δηλαδή της ελληνικής οικονομίας). Δυστυχώς δεν έχετε την πολυτέλεια να περιμένετε και να δείτε πώς θα αντιδράσει ο ασθενής. Γιατί αν περιμένετε και τελικά αποδειχθεί ότι η διάγνωσή σας δεν ήταν σωστή, ίσως τότε είναι πολύ αργά για να σωθεί ο ασθενής.
Εδώ που έχουμε φθάσει σήμερα, το μόνο μέτρο που έχει άμεσα αποτελέσματα είναι η μείωση των δημοσίων δαπανών. Τα μέτρα για την αύξηση των εσόδων είναι ιδιαίτερα σημαντικά αλλά δυστυχώς θα χρειαστούν αρκετό χρόνο για να αποδώσουν. Κατά συνέπεια, τα μέτρα αύξησης των εσόδων θα πρέπει να συνδυαστούν με μέτρα περιστολής των δαπανών. Για τον λόγο αυτόν σας προτείνουμε να βάλετε μια οροφή στις πάσης φύσεως αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων (σε ετήσια ή μηνιαία βάση). Για παράδειγμα, μειώστε τις συνολικές μηνιαίες αποδοχές όλων των εργαζομένων που απασχολούνται (με οποιαδήποτε σχέση εργασίας) σε δημόσιες υπηρεσίες, ΔΕΚΟ και σε όσες επιχειρήσεις το Δημόσιο έχει σημαντικό ποσοστό στο επίπεδο των 4.500 ευρώ τον μήνα μεικτά. Αυτό σημαίνει ότι ουδείς θα εισπράττει πέραν των περίπου 3.000
ευρώ τον μήνα καθαρά. Οποιου δεν του αρέσει το εισόδημα αυτό, να πάει στον ιδιωτικό τομέα. Να βάλετε μια οροφή στα μηνιαία (ή ετήσια) πάσης φύσεως έσοδα που λαμβάνουν οι υπάλληλοι από το ελληνικό Δημόσιο. Ειδικότερα, οι ονομαστικές αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων θα παραμείνουν ως έχουν, αλλά το ποσό πάνω από το προαναφερθέν όριο των 4.500 ευρώ θα παρακρατείται υπέρ της εξόδου από την κρίση, για όσο χρονικό διάστημα απαιτηθεί. Με τον τρόπο αυτόν λύνεται σε μεγάλο βαθμό και το θέμα που ενιαίου μισθολογίου . Είναι φυσικά περιττό να ειπωθεί ότι οι μηνιαίες αυτές αποδοχές ισχύουν για όλους (γενικούς γραμματείς, βουλευτές, δικαστικούς, πιλότους κ.λπ.).
Εκτός από το παραπάνω μέτρο, υπάρχουν και άλλα μέτρα, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν την ελληνική οικονομία. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα εξής τρία.
1. Ολα τα εισοδήματα φυσικών προσώπων μέχρι ενός σημαντικού ύψους (όπως, για παράδειγμα, 63.000 ευρώ) να φορολογούνται στην πηγή με φορολογικό συντελεστή 25%. Πέραν του εισοδήματος αυτού, ο φορολογικός συντελεστής να είναι πολύ υψηλός. Τα bonus που δίνονται στα στελέχη επιχειρήσεων και δεν είναι σε χρήμα και τα stock options να αποτιμώνται σε χρήμα και να φορολογούνται ανάλογα στο όνομα αυτού που τα χρησιμοποιεί (και όχι στην εταιρεία που έχει χαμηλό φορολογικό συντελεστή).
2. Ολα τα μη διανεμόμενα κέρδη των επιχειρήσεων να φορολογούνται με φορολογικό συντελεστή 25%. Τα έσοδα από μερίσματα, τόκους, τοκομερίδια κ.λπ. να ενσωματώνονται στο εισόδημα των φυσικών προσώπων και να φορολογούνται με τους συντελεστές φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων. Το μέτρο αυτό αποτελεί ένα κίνητρο για τις επιχειρήσεις να κάνουν επενδύσεις.
3. Οποιος συλλαμβάνεται να φοροδιαφεύγει τιμωρείται με εξοντωτικές ποινές (όπως, για παράδειγμα, με το δεκαπλάσιο του ποσού που φοροδιέφυγε). Για να έχει δε δικαίωμα να προσφύγει στις δικαστικές αρχές, θα πρέπει να προπληρώσει το 80% της ποινής. Αφού δεν έχουμε καταφέρει ως σήμερα να δημιουργήσουμε έναν αξιόπιστο μηχανισμό για να συλλάβουμε τη φοροδιαφυγή, τουλάχιστον να την κάνουμε ασύμφορη εφαρμόζοντας τα παρακάτω τρία μέτρα.
Το πρώτο μέτρο είναι ο μικρός φορολογικός συντελεστής που σημαίνει ότι ο φοροφυγάς αν επιτύχει τον σκοπό του θα έχει σχετικά πολύ μικρή ωφέλεια.
Το δεύτερο μέτρο είναι ότι αν συλληφθεί ο φοροφυγάς θα έχει δυσβάστακτη ποινή.
Το τρίτο μέτρο είναι ότι κάνουμε ασύμφορη τη συνδιαλλαγή μεταξύ φοροφυγά και εφοριακών καθώς ουδείς θα πληρώσει ένα ποσό ίσο με 10% στους εφοριακούς αν ο συνολικός φόρος είναι 25%.
Ο κ. Δημήτρης Βασιλείου είναι καθηγητής Τραπεζικής Διοίκησης Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και ο κ. Νικόλαος Ηρειώτης είναι αναπληρωτής καθηγητής Λογιστικής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
