Διάβασα στο «Βήμα», Παρασκευή 27 Νοεμβρίου, ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ρεπορτάζ. Τίτλος του: «Το Ασυλο Ανιάτων απειλείται με οικονομική ασφυξία». Υπότιτλος: «Η Εφορία στραγγαλίζει το Ιδρυμα Περιθάλψεως Χρονίως Πασχόντων».

Το κείμενο καλύπτει μια ολόκληρη σελίδα της εφημερίδας. Μεταφέρω αυτούσια την πρώτη παράγραφο: «Λειτουργεί με επιτυχία εδώ και 116 χρόνια και είναι το μοναδικό στο είδος του στην Ελλάδα. Φιλοξενεί δωρεάν 226 ασθενείς, οι οποίοι πάσχουν από ανίατες αρρώστιες. Η αναλογία ασθενώνπροσωπικού είναι η καλύτερη που έχει να παρουσιάσει η χώρα μας. Και όμως, το Ιδρυμα Περιθάλψεως Χρονίως Πασχόντων κινδυνεύει από πτώχευση, διότι το Ασυλο Ανιάτων, δηλαδή ο φιλανθρωπικός σύλλογος που το χρηματοδοτεί, βρίσκεται υπό τη δίωξη της… Εφορίας! Συνολικά, οι φορολογικές αρχές ζητούν ΕΤΑΚ και ΦΜΑΠ που ξεπερνούν το 1 εκατ. ευρώ, και όλα αυτά την ώρα που τα έσοδα από τα κληροδοτήματα του ασύλου βαίνουν μειούμενα».

Δυστυχώς, το δημοσίευμα δεν περιέχει καμία υπερβολή. Το κράτος, με όλες αυτές τις τερατώδεις διατάξεις του, που είναι προϊόν εισηγήσεων κρατικών λειτουργών με παρωπιδική νοοτροπία και με έκδηλη κακότητα προς την κοινωνία, οδηγεί σε στραγγαλισμό όλα τα ευαγή ιδρύματα.

Διότι είναι προφανές ότι ακριβώς το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν όλα τα φιλανθρωπικά ιδρύματα. Αξίζει προς στιγμή να φανταστεί κάποιος το ύψος του φόρου που θα κληθεί να καταβάλει το Γηροκομείο Αθηνών για τη μεγάλη ακίνητη περιουσία που έχει, η οποία εκτός των άλλων περιλαμβάνει την τεράστια έκταση επί της λεωφόρου Κηφισιάς, που καλύπτει ένα πολύ μεγάλο οικοδομικό τετράγωνο, όπου έχουν ανεγερθεί οι εγκαταστάσεις του ιδρύματος και όπου διαβιούν οι απόκληροι της κοινωνίας. Πώς θα αντεπεξέλθει στη βαριά αυτή υποχρέωση; Προφανώς μειώνοντας τις δαπάνες του. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την ουσιαστική μείωση του αριθμού των «ενοίκων» του. Αν όμως παρά ταύτα το ίδρυμα δεν κατορθώσει να καταβάλει τους φόρους, τότε το κράτος θα αναγκαστεί να ακολουθήσει τη διαδικασία του πλειστηριασμού των ακινήτων για να εισπράξει κατ΄ αυτόν τον τρόπο τα οφειλόμενα ποσά. Εχουν αντιληφθεί οι αρμόδιοι τη θύελλα των διαμαρτυριών που θα ξεσηκωθεί;

Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζει και το σύνολο των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, τα οποία ανήκουν στην Εκκλησία και στεγάζουν φιλανθρωπικά καταστήματα, γηροκομεία, βρεφοκομεία, άσυλα ανιάτων, κ.ο.κ. Τα ιδρύματα αυτά, τα οποία είναι διάσπαρτα σε όλη την επικράτεια και τελούν υπό την εποπτεία των οικείων μητροπόλεων, υποκαθιστούν το κράτος στην παροχή κοινωνικής μέριμνας.

Για αυτούς ακριβώς τους λόγους ο νόμος 2579/1998 «Φορολογικές διαρρυθμίσεις και άλλες διατάξεις» απάλλαξε από κάθε φορολογία την περιουσία των γνωστών θρησκειών, ιδιοχρησιμοποιούμε- νης ή όχι, επομένως και των ιδρυμάτων της Εκκλησίας της Ελλάδος, Κρήτης, Αγίου Ορους κτλ. Θα περίμενε λοιπόν κάποιος ότι ο νέος υπουργός Οικονομικών, άνθρωπος με ευρεία μόρφωση και ανοιχτούς ορίζοντες, δεν θα έπεφτε στη γραφειοκρατική παγίδα και θα εξαφάνιζε όλες αυτές τις αδιανόητες διατάξεις. Δυστυχώς, συνέβη το αντίθετο. Διότι στο νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή προβλέπεται ότι για τα ακίνητα των νομικών προσώπων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που χρησιμοποιούνται για κοινωφελείς θρησκευτικούς, φιλανθρωπικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς ο συντελεστής του ΕΤΑΚ τριπλασιάζεται από 1 τοις χιλίοις σε 3 τοις χιλίοις.

Ουδείς αμφισβητεί ότι κάτω από τις παρούσες οικονομικές συνθήκες είναι αναγκαία η επιβολή φόρου στην ακίνητη περιουσία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως πρέπει να εκτιμηθεί τι αξίζει περισσότερο. Να εισπραχθούν- αν τελικά εισπραχθούν- μερικά ψίχουλα σε σχέση με τον γενικό προϋπολογισμό και να μειωθεί η κοινωνική προστασία ή το αντίθετο; Προσωπικά προτιμώ το δεύτερο.

Θέλω να ελπίζω ότι ο κύριος υπουργός Οικονομικών δεν θα επιμείνει στη διάταξη αυτή, αλλά θα θελήσει με τη λύση που θα δώσει να μη συρρικνώσει αλλά αντίθετα να ενισχύσει το παρεχόμενο από ιδιωτικούς φορείς και την Εκκλησία μεγάλο κοινωνικό έργο.

Ο κ. Ι. Βαρβιτσιώτης είναι πρόεδρος του Ινστιτούτου Δημοκρατίας «Κ. Καραμανλής», πρώην υπουργός και ευρωβουλευτής.