Το καλοκαίρι του 2004 η Ελλάδα και οι Ελληνες εισέπραξαν εύσημα και διθυραμβικά σχόλια από ολόκληρο τον πλανήτη. Μόλις είχαν ολοκληρωθεί οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας. Ηταν η στιγμή της Ελλάδας· μιας χώρας που απέδειξε ότι έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον. Αυτή η καλή εικόνα κράτησε ακριβώς τόσο: μια στιγμή… Υστερα, προσγειωθήκαμε στην πραγματικότητα! Η εικόνα ξεθώριασε, με τη χώρα να δέχεται απανωτά πλήγματα στο διεθνές κύρος της. Πώς μπορούμε λοιπόν να επιδιώξουμε και να πετύχουμε μιαν άλλη, δημιουργική παρουσία στον κόσμο; Μπορούμε να ξεφύγουμε από την κατάσταση της ανυποληψίας και να προσέλθουμε δημιουργικοί, συμμέτοχοι και συντελεστές της εξέλιξής του; Με την Ελλάδα να χτίζει μιαν άλλη εικόνα, να κερδίζει μια καλύτερη θέση;