Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ● Τηλ.: 211-365.7000 ● Fax: 211-365.8004

● Ε-mail: epistoles@tovima.gr

▅ Ο εχθρός της αγάπης
Ο κ. Ιωάννης Π. Θεοδωρόπουλος, από την Αθήνα, γράφει:

Στο «Βήμα Ιδεών», τεύχος 28, είδαμε κάποιους συντάκτες να εκθειάζουν τον σαρκικό έρωτα σε βάρος της αγάπης. Αλλα όμως μας διδάσκει η σοφία των αιώνων. Ο Πλωτίνος ετόνιζε ότι «εκείνος που προσκολλάται στα όμορφα σώματα βυθίζεται σε αδιέξοδο πυκνό σκοτάδι χωρίς καμία πνευματική απόλαυση». Παρόμοια μίλησε και ο Σωκράτης, ο οποίος συμβούλευε τους Αθηναίους «να καλλιεργήσουν μέσα τους τη γνήσια ομορφιά και με αυτήν να ανταλλάξουν αμοιβαία ομορφιά με ομορφιά που μοιάζει με χρυσάφι». Με το ίδιο αυτό πνεύμα εκφράστηκαν και οι άλλοι μεγάλοι σοφοί της αρχαιότητας.

Ποιος κακός δαίμων εσκότισε τόσο πολύ το επιθυμητικό της ψυχής του σύγχρονου ανθρώπου ώστε να μην μπορεί να διακρίνει ότι η αγάπη είναι εκείνη που δίνει πραγματική ευχαρίστηση στα ζευγάρια και όχι το σεξ; Μάλιστα η μεγάλη αγάπη αντιστρατεύεται τις σαρκικές επιθυμίες. Αντίθετα, οι αχαλίνωτες σαρκικές ορμές εξαφανίζουν την αγάπη!

Πραγματικά η σαρκολατρεία είναι ο πιο ύπουλος εχθρός της αγάπης. Και όμως αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι ότι κάνουμε έρωτα χωρίς αγάπη, με αποτέλεσμα να θλιβόμαστε, να αγχωνόμαστε, να αρρωσταίνουμε. Ζωή σημαίνει αγάπη και δεν λογίζεται ζωή χωρίς αγάπη. Είθε κάποτε να το νιώσουμε αυτό- εμείς οι «παντογνώστες» του 21ου αιώνα!

▅ Προσωπικά δεδομένα στο Facebook
Ο κ. Χρήστος-Γεώργιος Αρβανίτης, από τον Πειραιά, γράφει:

Οταν ανοίγεις έναν λογαριασμό στο Facebook δίνεις προσωπικά στοιχεία. Βεβαίως προσωπικά στοιχεία δίνεις και σε άλλα προγράμματα επικοινωνίας όπως το Skype, το ΜSΝ, αλλά σε αυτά τα προγράμματα έχεις την ελπίδα ότι όταν διαγράφεις τον λογαριασμό σου διαγράφονται και τα προσωπικά σου στοιχεία ενώ στο Facebook αμφιβάλλεις. Οταν έχεις άλλα προγράμματα επικοινωνίας όπως το Skype και το ΜSΝ, το Facebook κατά την άποψή μου είναι πλεονασματικό πρόγραμμα επικοινωνίας. Εν κατακλείδι, όποιος άνθρωπος θέλει να επικοινωνήσει μαζί σου επικοινωνεί, έστω και αν δεν έχει τη λεγόμενη βοήθεια από την τεχνολογία (προγράμματα επικοινωνίας).

▅ Η στράτευση των γυναικών
Ο κ. Χρήστος Τριχιάς γράφει:

Είμαι 45 χρόνων, νυμφευμένος και πατέρας τριών αγοριών.

Για να μη μακρηγορώ, μπαίνω κατευθείαν στην ουσία του ερωτήματός μου.

Για πλέον των είκοσι χρόνων, οι γυναίκες στις Ενοπλες Δυνάμεις της Ελλάδας σταδιοδρομούν όπως και οι άντρες συνάδελφοί τους, χωρίς περιορισμούς και εμπόδια, όπως το Σύνταγμά μας επιτάσσει, αφού όλοι οι Ελληνες είναι μεταξύ τους ίσοι. Γιατί δεν ισχύει το Σύνταγμα και για τη στράτευση των γυναικών, ώστε πραγματικά όλοι οι Ελληνες, άντρες και γυναίκες, να είναι ίσοι και να έχουν ίσες ευκαιρίες στη ζωή; Τι λένε οι έγκριτοι συνταγματολόγοι-νομικοί επ΄ αυτού και ποια η άποψη του κ. υπουργού Εθνικής Αμυνας;

▅ Η προσπάθεια αποδόμησης της ελληνικής γλώσσας
Ο κ. Θεόδωρος Ανδρεάκος γράφει:

Επιθυμώ με την επιστολή μου αυτή να ενημερώσω μέσω της εφημερίδας «Το Βήμα» τους φίλους αναγνώστες για την ύπαρξη μιας ομάδας που διακηρύσσει ότι είναι λάτρις της ελληνικής γλώσσας, ενώ κάνει το παν για να τη διασύρει και να τη μειώσει διεθνώς, με ό,τι διαδίδουν εδώ και πολύ καιρό σε βάρος της στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο. Επικεφαλής της ομάδος φέρεται κάποιος Ν. Σαραντάκος, συγγραφέας-μεταφραστής τιτλοφορείται, με έδρα γράφει το Λουξεμβούργο, διατηρών ιστοσελίδα. Αυτός και η ομάδα του υποστηρίζουν συγκεκριμένα:

1. Οτι δήθεν η αγγλική γλώσσα είναι η πλουσιότερη του κόσμου. Οταν έγινε αντιληπτό ότι αυτό ήταν χονδροειδής υπερβολή ο εν λόγω κ. Ν. Σ. με επιστολή του παραδέχτηκε στον Τύπο την άποψη του κ. F. R. Αdrados, κορυφαίου γλωσσολόγου και ελληνιστή που θεωρεί τις ευρωπαϊκές γλώσσες κρυφοελληνικές (βλ. έργο του «Ιστορία της Ελληνικής γλώσσας από τις αρχές ως τις ημέρες μας») διαλέγοντας από τον πρόλογο του βιβλίου να δεχθεί ότι η ελληνική είναι «η πρώτη γλώσσα του κόσμου».

2. Οταν τους ετέθη υπόψη ότι ο αριθμός των λεκτικών τύπων της ελληνικής γλώσσας μπορεί να φτάσει τα 90 εκατομμύρια (όπως εξετιμάτο από τους υπευθύνους του Πανεπιστημίου του Ιrvine) και μάλιστα δημοσιεύτηκαν το αμφισβήτησαν (και μάλιστα χλευαστικώς).

Τους πληροφορώ λοιπόν ότι η καθηγήτρια κυρία Μ. Παντελιά, διευθύντρια του προγράμματος «Τhesaurus Linguae Graecae (ΤLG)» σε πρόσφατη συνέντευξη στον Αθήνα 9,84 Free Ρress και στην εφημερίδα City Ρress της 2.7.2009 δήλωσε ότι ο αριθμός των λέξεων που αρχικώς είχαν καταγραφεί ήταν περίπου 50.000.000, σήμερα όμως ανέρχεται σε 105.000.000 (εκατόν πέντε εκατομμύρια) λέξεων, που κατά την εν λόγω ομάδα και τον επικεφαλής της «ανήκουν στη σφαίρα της αχαλίνωτης φαντασίας». Αποδεικνύεται λοιπόν ότι είναι πολύ κατώτερος της πραγματικότητας.

Μετά τα ανωτέρω, αν ο κ. Ν. Σ. και η ομάδα του όντως είναι λάτρεις της ελληνικής γλώσσας, όπως διατείνονται και θέλουν την απομυθοποίησή της και την αλήθεια, τους καλώ να αναμορφώσουν και να διορθώσουν τα όσα με πάθος γράφουν και διαδίδουν σε βάρος της ελληνικής γλώσσας ενημερώνοντας την ιστοσελίδα τους και τους αποδέκτες των επιστολών τους σχετικά. Αν δεν το πράξουν θα είναι έκθετοι στην κοινή γνώμη.

▅ Το Μουσείο της Ακρόπολης και η «λογοκρισία»
Ο κ. Στέλιος Νομικός, αρχαιολόγος, γράφει:

Με αφορμή το ζήτημα της «λογοκρισίας» του βίντεο του Μουσείου της Ακρόπολης, χωρίς να είμαι ειδικός στο θέμα, θα ήθελα να προσθέσω τον προβληματισμό μου. Από μια πολύ σύντομη έρευνα που έκανα διαπίστωσα ότι δεν υπάρχουν σαφείς ιστορικές ή αρχαιολογικές μαρτυρίες που να μας επιτρέπουν να ισχυριστούμε με βεβαιότητα ότι οι καταστροφές στον Παρθενώνα έγιναν συστηματικά και εσκεμμένα από τους χριστιανούς Αθηναίους της εποχής (δεν μπορούμε να λέμε «οι χριστιανοί» γενικά και αόριστα, λες και αναφερόμαστε σε εισβολείς από άλλον πλανήτη, αλλά πρόκειται για την Αθήνα και τους κατοίκους της). Μάλιστα αναφέρεται ότι η- λόγω των νέων κοινωνικών, θρησκευτικών και πολιτικών δεδομένων – μετατροπή του εγκαταλειμμένου μνημείου σε χριστιανικό ναό το προστάτεψε από τη σύλληση του οικοδομικού του υλικού και η έκτοτε φροντίδα για τη συντήρησή του τον διατήρησε σε άριστη κατάσταση, όπως διάφοροι μεταγενέστεροι περιηγητές αναφέρουν.

Μου δημιουργείται επίσης το ερώτημα: Στους χριστιανούς κατοίκους της Αθήνας της εποχής επιρρίπτεται η ευθύνη για τις καταστροφές των Γλυπτών του Παρθενώνα. Αν πράγματι είναι έτσι, γιατί δεν κατέστρεψαν όλα τα Γλυπτά;

Με ποια στοιχεία λοιπόν αναφέρεται συνεχώς από πολλούς ότι ένα μεγάλο μέρος των καταστροφών των Γλυπτών του Παρθενώνα έγινε τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο και για συγκεκριμένο σκοπό (θρησκευτικό); Θα μπορούσαμε να το υποθέσουμε με τη δική μας λογική. Μπορούμε όμως κάτι τέτοιο να το προβάλλουμε ευρέως όταν δεν έχουμε σίγουρες πληροφορίες που να το υποστηρίζουν; Μήπως είναι κι αυτό μια διαφορετικού τύπου «λογοκρισία»;

▅ Η χρησιμότητα των ΤΕΙ
Ο κ. Ευάγγελος Ι.Λαζαρίδης, υφηγητής Πολιτικής Οικονομίας, γράφει:

Διάβασα με πολλή προσοχή την επιστολή του καθηγητή Σχολής ΤΕΙ κ. Γιώργου Κ. Χατζηκωνσταντή, που δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 6/8 του «Βήματος». Είμαι εκ των βασικών εισηγητών της σκοπιμότητας ίδρυσης, της μελέτης και υλοποίησης της απόφασης δημιουργίας ανωτέρας εκπαίδευσης εργατικού δυναμικού, με θεωρητική κατάρτιση και πρακτική εμπειρία, μέσα στους χώρους δουλειάς. Σε καμία περίπτωση δεν υπήρχε σκέψη μετεξέλιξης των σχολών αυτών σε άλλο επίπεδο εκπαίδευσης. Το γνωστικό πεδίο σπουδών των σχολών ανωτέρας τεχνικής εκπαίδευσης ήταν συγκεκριμένο: είχαμε σχολεία κατωτέρας και μέσης τεχνικής εκπαίδευσης και ανωτάτου πανεπιστημιακού επιπέδου ειδίκευσης. Δεν καλυπτόταν η ζήτηση ειδικευμένου προσωπικού καταρτισμένο με θεωρητική γνώση του αντικειμένου και πρακτική της δουλειάς στον χώρο εργασίας του αντικειμένου σπουδών επιλογής του υποψηφίου σπουδαστή.

Οτι η ίδρυση και λειτουργία των σχολών ανωτέρας τεχνικής εκπαίδευσης ήταν η σωστή απόφαση και ότι ο θεσμός πέτυχε αποδεικνύεται και μόνο από το γεγονός ότι με τη λειτουργία τους και τις πρώτες αποφοιτήσεις κανείς απόφοιτος δεν έμεινεχωρίς δουλειά . Δεν προσφέρει στο εκπαιδευτικό σύστημα καλή υπηρεσία ο κ. Γ. Κ. Χατζηκωνσταντής λέγοντας ότι οι καθηγητές των ΤΕΙ έχουν περισσότερα ακαδημαϊκά προσόντα και υπερτερούν σε επαγγελματική εμπειρία από τους πανεπιστημιακούς, αφού χάρη σε αυτούς κατέχει θέση καθηγητή ΤΕΙ. Με τον ιδρυτικό νόμο των Κέντρων Ανωτέρας Τεχνικής Εκπαίδευσης (νόμος 652/29.8.1970) σε θέση καθηγητή ΚΑΤΕ διορίζονταν υποψήφιοι που είχαν δίπλωμα ή πτυχίο ανωτάτης σχολής της ημεδαπής ή ισότιμο πτυχίο της αλλοδαπής, αντίστοιχου ή συναφούς ειδικότητας προς τη θέση για την οποία προσλαμβάνονταν. Πενταετή διδακτική ή επαγγελματική πείρα ή διδακτική και επαγγελματική πείρα. Δεν χρειάζεται διδακτορικό, ο σκοπός των σχολών αυτών ήταν/ είναι οι εφαρμογές και όχι η έρευνα και θεωρητικό πεδίο απασχόλησης. Η διάκριση του εκπαιδευτικού προσωπικού ήταν καθηγητής, καθηγητής βοηθός, επιμελητής, βοηθός, ειδικοί καθηγητές ξένων γλωσσών. Τα ΚΑΤΕ μετεξελίχθηκαν (χωρίς λόγο ουσίας) σε Κέντρα Ανωτέρας Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (νόμος 576/13.4.1997, ΦΕΚ 102/1997) και αργότερα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (νόμος 173/24.11.1983).

▅ Η Εκκλησία και τα του οίκου της
Ο κ. Αλέξανδρος Μιτζάλης, από τη Γαλλία, γράφει:

Η ολιγόλεπτη ταινία του σκηνοθέτη Κ. Γαβρά άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για τους επιστολογράφους του «Βήματος» της 29.7.2009, οι οποίοι στράφηκαν για πολλοστή φορά εναντίον των ρασοφόρων που κακοποιούν τα Γλυπτά του Παρθενώνα και κάθε αρχαιοελληνικό μνημείο. Η ελληνική λογοτεχνία και ποίηση υπερασπίζεται συχνά τους θεούς της αρχαίας Ελλάδας, τη μυθολογία που προκαλεί δέος με τον συμβολισμό και την ευρύτητά της, κοινό κτήμα σήμερα όλων των Ευρωπαίων, από τον δογματισμό και την παραχάραξη της Ιστορίας από τις χριστιανικές θέσεις. Θα αναφέρω, ύστερα από τα κείμενα που ανέφεραν οι αναγνώστες σας, ένα κείμενό μου που είδε το φως το 1995 στη συλλογή «Αι γενεαί πάσαι της Ευρώπης», ένα ποίημα που έχει τίτλο «Μετά Χριστόν»: «Προ Χριστού, μετά Χριστόν…/ Τρίζουν τα κόκκαλα των κερκοπιθήκων, / των παλαιολιθικών, των παλαιοζωικών,/ και των λεμούριων, γιγαντοπίθηκων, μακάκων,/ πίσω από ετικέτες χαμένων: προ Χριστού!/ Απ΄ την αλαζονεία μας γογγύζουν/ στα φέρετρά τους οι πρόγονοί μας/ της καινοζωικής και νεολιθικής εποχής / κάτω από επιγραφές ταριχευμένοι: προ Χριστού! Και ο Χείρωνας, πρόπαππος με θλιμμένο βλέμμα,/ σοβαρά τους παλιμπαιδισμούς μας ατενίζει/ που έτσι τον κλείσαμε σε ποταπές χρονολογίες,/ έτσι που το αείροον εις χουν απελεύσει/ και οι μαθητές του, Ιάσωνες, Ασκληπιοί,/ τι Ηρακλής, τι Αχιλλέας, τώρα με δεινοσαύρους/ αντάμα, στα δίχτυα ψαράδων της Τιβεριάδας/ να σπαρταράνε: προ Χριστού!/ Και ο πολυμήχανος Οδυσσέας που με δάκρυα στα μάτια/ έψαχνε καπνό από τζάκι της Ιθάκης;/ Τι έγιναν τα προπλάσματα του ανθρώπου,/ οι βροντόσαυροι, οι Μινώταυροι, οι Κούροι;/ Ολοι μαζί τώρα σ΄ ένα σάκο κλεισμένοι/ στο περιθώριο του μύθου χτυπιούνται/ με την επιγραφή: προ Χριστού!..».

Αν χρειάζεται ένα σχόλιο είναι ότι η Ορθοδοξία καθώς και οι άλλες Εκκλησίες πρέπει να ασχολούνται με τα του οίκου τους και όχι με θέματα ενός πολιτισμού που δεν τους ανήκει.

«Μένουμε Ελλάδα», αλλά πώς;
Η κυρία Ειρήνη Παρίση, από την Αθήνα, γράφει:

Βλέποντας χθες το σποτάκι στην τηλεόραση που προβάλλει την ελληνική φιλοξενία και τον τουρισμό και ακούγοντας τη φράση «ποτέ δεν θα ξεχάσουμε τη φιλοξενία της κυρίας Σοφίας» αμέσως σκέφτηκα τη δική μας κυρία Σοφία από τη Χαλκιδική.

Την ευγενέστατη κυρία Σοφία όταν τον Μάιο κάναμε τηλεφωνική κράτηση για τα δωμάτια που νοικιάζει στην ακτή Κωβιού στη Σιθωνία για τις καλοκαιρινές μας διακοπές. Τη γεμάτη διαβεβαιώσεις για την ποιότητα των δωματίων, την καταλληλότητά τους για την τετραμελή μας οικογένεια (με παιδιά ηλικίας τριών και ενός έτους). Δωμάτια ευρύχωρα με πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα, με καθημερινή καθαριότητα, κατάλληλα για οικογένειες.

Οταν, τέλος Ιουλίου, φτάσαμε στο συγκεκριμένο κατάλυμα, σοκαριστήκαμε. Από το μέγεθος του δωματίου (το παρκοκρέβατο του μωρού δεν πολυχωρούσε), την ύπαρξη σκαλιών μέσα στο δωμάτιο (παρά τις αντίθετες τηλεφωνικές διαβεβαιώσεις) αλλά κυρίως από το γεγονός ότι το δωμάτιο δεν πληρούσε κανέναν βασικό κανόνα υγιεινής και ασφάλειας! Φουρνάκι κουζίνας σκουριασμένο, τοποθετημένο πάνω σε ένα τραπεζάκι του οποίου τα πόδια στηρίζονταν σε τέσσερις αυτοσχέδιες κολονίτσες από τούβλα τοποθετημένα το ένα πάνω στο άλλο. Νεροχύτης με ανάποδη κλίση και σε κακή κατάσταση. Μπάνιο δίπλα στην κουζίνα με πόρτα που δεν κλείνει (στυλ φυσαρμόνικα με κενό από κάτω) και μέσα στο μπάνιο ένα σιφόνι και τα νερά όλα στο πάτωμα. Δωμάτιο που μύριζε συνέχεια άσχημα (η χλωρίνη δεν καλύπτει τα πάντα).

Το χειρότερο από όλα όμως ήταν η στάση της δικής μας κυρίας Σοφίας. Πλήρης αδιαφορία και αντιμετώπισή μας σαν να ήμασταν εμείς οι προβληματικοί και όχι τα δωμάτια. Ψέματα στο τηλέφωνο προκειμένου να γίνει η πώληση και αδιαφορία από κοντά γιατί αρχές Αυγούστου και να φύγει ο ένας πελάτης θα βρεθεί σίγουρα άλλος!

Το θέμα είναι ότι μια τέτοια εμπειρία σε επηρεάζει και σε προδιαθέτει άσχημα όχι μόνο για το συγκεκριμένο κατάλυμα αλλά για τον προορισμό γενικότερα.

Η Χαλκιδική παλιά ήταν γεμάτη από γερμανούς τουρίστες, φέτος δεν είχε σχεδόν κανέναν. Γιατί οι Γερμανοί δεν είναι κορόιδα. Διώχνουμε μόνοι μας τον τουρισμό μας και με τον τρόπο μας διώχνουμε και του Ελληνες από την Ελλάδα.

Το ερώτημα είναι γιατί ο ΕΟΤ αντί να βγάζει μηνύματα όπως το «Μένουμε Ελλάδα» δεν ασχολείται με το να δίνει άδεια σε αυτά μόνο τα καταλύματα που πληρούν κάποιες- τουλάχιστον βασικές- προϋποθέσεις.

Θα θυμόμαστε λοιπόν κι εμείς για πάντα τη «φιλοξενία» της δικής μας κυρίας Σοφίας και δεν θα ξαναπάμε στη Χαλκιδική.

Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ● Τηλ.: 211-365.7000 ● Fax: 211-365.8004

● Ε-mail: epistoles@tovima.gr