Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών έχουν ίσως ορισμένες ευεργετικές επιπτώσεις για το πλήθος των ανθρώπων τους οποίους εξακολουθούν ακόμη να ονομάζουν πολίτες. Πριν απ΄ όλα, ενδέχεται να μειωθεί αισθητά η ένταση των κραυγών του απειλητικού κυρίου που έβρισκε ότι ηγείται, ως τέλειος πρωθυπουργός, της τέλειας κυβέρνησης με την οποία οδηγούσε στην ευτυχία έναν λαό που θεωρούσε ότι είχε περιέλθει σε κατάσταση λογικής ημιπληγίας. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που μοιάζει να κερδίζει εντυπωσιακή νίκη, θα μπορέσει να καταλάβει ότι ο κόσμος ψήφισε με τρόπο καταναγκαστικό, μια και οι επιλογές ήταν ασφυκτικά περιορισμένες; ΄Η θα πιστέψει, αντίθετα, ότι είναι έτοιμο να μας οδηγήσει το ίδιο, άνετα και χαλαρά, στις πράσινες κοιλάδες της ευδαιμονίας; Ακόμη, μένει κανείς άναυδος μπροστά στην επιμονή των αριστερών κομμάτων να τραγουδάει το καθένα το δικό του τραγούδι, αυτό που ο Μαρξ ονόμαζε το πένθιμο σόλο της εργατικής τάξης. Θα εξακολουθήσουν με τις κορόνες αυτές ή μήπως θα σκεφτούν και θα πράξουν επιτέλους με γνώμονα τις πολύ δύσκολες ώρες που ζουν οι άνθρωποι που μοχθούν και υποφέρουν; Για το κόμμα του θεόπνευστου αρχηγού το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό για τον ίδιο, πολύ κακό για τις αξίες της δημοκρατίας. Μένει η αποχή: από τους πολιτικούς εξαρτάται αν, τελικά, θα είναι αυτή ο θριαμβευτής των εκλογών που έρχονται.

Ο κ. Γεράσιμος Βώκος είναι καθηγητής στο ΑΠΘ.